Κεφάλαιο 7 Έβδομο

Συνέχισαν το γεύμα τους. Στη συνέχεια, ο Κάμινγκς ήρθε γύρω από το τραπέζι με τους δύο που τον ακολούθησαν. Ο Xandar μιλούσε στον Alpha Juan, αλλά όταν παρατήρησε ότι τα μάτια της Lucianne πλανήθηκαν στο πλάι, γύρισε και είδε τον υπουργό να στέκεται μπροστά τους θλιμμένα. «Συγχωρήστε την εισβολή μας, Υψηλότατε. Μπορούμε να καθίσουμε μαζί σας; Ίσως εκμεταλλευτούμε αυτή την ευκαιρία για να επανορθώσουμε την κακή μου συμπεριφορά νωρίτερα».

Ο Βασιλιάς χαμογέλασε. «Δεν το αποφασίζω εγώ, φοβάμαι». Κοίταξε τον Άλφα Χουάν και είπε, «Άλφα Χουάν, η διακριτικότητα είναι δική σου και της Λούνα σου. Δεν έχω κανέναν ενδοιασμό ακόμα κι αν απορριφθεί η παρουσία του υπουργού».

Το βλέμμα του Άλφα Χουάν έγινε απαλό όταν ρώτησε τη Λούνα του: «Τι νομίζεις, μωρό μου;»

Ο Xandar ζήλεψε πόσο γλυκό ήταν το ζευγάρι πριν από αυτόν. Μπορούσε μόνο να ελπίζει ότι σύντομα θα του επιτραπεί να αποκαλεί τη Λουσιάννα «μωρό» του. Δεν είχε καν αρχίσει να την αποκαλεί «Λούσι». Δεν τον πείραζε να το αργήσει, αρκεί να ήταν άνετη.

Ήταν ξεκάθαρα συνδεδεμένοι με το μυαλό μέχρι που η Λούνα Χέιλ χαμογέλασε πειθήνια και είπε: «Ίσως θα έπρεπε να εκμεταλλευτούμε αυτή την ευκαιρία για να επανορθώσουμε».

«Ευχαριστώ, Λούνα Χέιλ». είπε ο Κάμινγκς και έπεσε στο κάθισμα δίπλα στον Άλφα Χουάν.

« Λουκιάννα;» Μια βαθιά φωνή ακούστηκε από πίσω της.

Η Λουσιάν γύρισε και όταν είδε ποιος ήταν, στάθηκε χωρίς χαμόγελο και χαιρέτησε τον Λυκανό, «Σεμπάστιαν Κάμινγκς, χαίρομαι που σε ξαναβλέπω».

Ο Σεμπάστιαν φαινόταν ανήσυχος καθώς έτρεμε με τα λόγια του: «Εεε... είναι καλό να σε βλέπω κι εγώ. Η—Πώς περάσατε; Παρεμπιπτόντως φαίνεσαι όμορφη».

Ο Xandar πυροβολούσε ουσιαστικά στιλέτα με τα μάτια του στον άντρα που μιλούσε στο σύντροφό του με τέτοια λαχτάρα. Κατάφερε μόνο να ελέγξει τον εαυτό του γιατί είδε πόσο αδιάφορη ήταν η Λουκιάν.

Εκείνη απάντησε σε επίπεδο τόνο, «Τα πήγαινα καλά, ευχαριστώ. Αν μπορείτε να με συγχωρείτε, θα ήθελα να τελειώσω το γεύμα μου τώρα».

Πριν προλάβει να γυρίσει πίσω για να καθίσει και να ξαναρχίσει να τρώει, ο Σεμπάστιαν αναφώνησε: «Όχι! Λουκιάννα, περίμενε!» Ήταν έτοιμος να πιάσει το χέρι της, αλλά η ευκινησία της της επέτρεψε να κάνει πίσω πριν το πιάσει.

Ο Xandar l ξέφυγε από τη θέση του και γρύλισε καθώς στεκόταν μπροστά στη Lucianne, προστατεύοντάς την από τον Sebastian. Η λέξη «δικό μου» ήταν στην άκρη της γλώσσας του Xandar, αλλά δεν ήθελε να πάρει αυτή την επιλογή από τη Lucianne. Θυμήθηκε το προηγούμενο βράδυ όταν εκείνη δίσταζε να σκεφτεί να είναι μαζί του για το υπόλοιπο της ζωής της. Δεν ήθελε να νιώθει ότι την εξανάγκασαν να ενδώσει στον δεσμό του συντρόφου.

« Υψηλότατε, εγώ…» ο Σεμπάστιαν φαινόταν ξαφνιασμένος. Κοίταξε την αδιάφορη Λουκιάννα πριν υποκλιθεί στον Βασιλιά και είπε: «Ζητώ συγγνώμη».

Στη συνέχεια μετακόμισε για να καθίσει ανάμεσα στην αδερφή του, Σάσα, και τον πατέρα του. Η Σάσα καθόταν ακριβώς δίπλα στον Ζαντάρ. Φόρεσε ένα εξώπλατο έντονο κόκκινο φόρεμα που έδειχνε πολύ ντεκολτέ. Στο κεφάλι της Λουσιάν, γούρλιζε τα μάτια της. «Τι θα έκαναν κάποιες γυναίκες για να τραβήξουν την προσοχή του αντίθετου φύλου», σκέφτηκε.

« Λοιπόν, Λουσιάν, τι κάνεις από πέρυσι;» ρώτησε ο Σεμπάστιαν καθώς τρύπωσε το φαγητό στο πιάτο του, σπάζοντας την αμήχανη σιωπή στο τραπέζι.

Ο Xandar τεντώθηκε, αλλά δίπλα του, η Lucianne ανασήκωσε τους ώμους της καθώς απέφυγε το απαλό βλέμμα του Sebastian και απάντησε: «Το συνηθισμένο. Εκπαίδευση. Μαχητικός. Διδασκαλία."

Η Σάσα άρχισε να μιλά με κινούμενα σχέδια, «Ω, πρέπει να είναι απαίσιο να πρέπει να τα μάθεις όλα αυτά! Παίρνει τόση ενέργεια και χρόνο!»

Η Lucianne ανοιγόκλεισε τα μάτια στο σχόλιο της Sasha και έσκυψε το κεφάλι της στο ένα πλάι καθώς είπε: «Δεν μπορώ να σκεφτώ καλύτερο τρόπο να ξοδέψω τον χρόνο και την ενέργειά μου, αλλά αναγνωρίζω ότι ο καθένας έχει διαφορετικές προτεραιότητες». Ο Xandar χαμογέλασε στη διπλωματική απάντηση του συντρόφου του.

« Ω ναι. Ξέρω για αυτό. Όντας κόρη του Υπουργού Άμυνας, δεν μπορώ πραγματικά να ξεφύγω από τη σημασία της μάχης. Αλλά δεδομένης της επιλογής, θα προτιμούσα να τακτοποιηθώ με έναν σύντροφο και να κάνω τα μωρά του, χωρίς να χρειάζεται να ανησυχώ για την ασφάλεια και όλα αυτά».

Η Λουσιάν χαμογέλασε με τον τρόπο της. "Το να μην χρειάζεται να ανησυχείς για την ασφάλεια είναι μια βιώσιμη προτεραιότητα, υποθέτω." Ο Άλφα Χουάν κάλυψε το στόμα του για να κρύψει το χαμόγελό του. Αυτός και ο σύντροφός του γνώριζαν τη Λουκιάν τόσο πολύ καιρό που μπορούσαν να αναγνωρίσουν τον σαρκασμό της από ένα μίλι μακριά.

Στην πραγματικότητα, η Σάσα ήταν η μόνη στο τραπέζι που φαινόταν να το αγνοεί καθώς συνέχισε, «Το ξέρω, σωστά; Και πρέπει να πω, είσαι τόσο γενναίος που κάθεσαι δίπλα στον Βασιλιά μας! Εννοώ, οι περισσότεροι λύκοι που ξέρω ότι θα απέφευγαν από τους Λυκάνους, και για ποιο λόγο; Δεν ξέρω. Εδώ είσαι όμως, δίπλα στον πιο δυνατό Λυκάνο. Δεν νιώθεις μικρός;»

Πριν προλάβει να μιλήσει η Λουσιάν, η Ζαντάρ ρώτησε ψυχρά: «Γιατί να νιώθει έτσι;»

Τα μάτια της έλαμψαν όταν συνάντησε τα κρύα του Xandar καθώς χαμογέλασε ελαφρά προτού εξηγήσει: «Λοιπόν, Υψηλότατε. Όχι για να καυχιόμαστε αλλά είμαστε ανώτερο είδος οπότε...”

« Η υπεροχή σε μέγεθος και δύναμη δεν ταιριάζει με μια ανωτερότητα στον χαρακτήρα». είπε ο Xandar.

« Ω, τόσο σοφά λόγια από τον Βασιλιά μας». Εκείνη γέλασε φιλάρεσκα. Η Lucianne ήπιε το νερό της καθώς αναρωτιόταν αν θα μπορούσε να ξεφύγει από αυτή την ανεπιθύμητη ανταλλαγή. Στο τέλος, ήλπιζε μόνο ότι ο Άλφα και η Λούνα της δεν θα την άφηναν μόνη με τους Λυκάνους.

Η Λούνα Χέιλ φαινόταν να έχει διαβάσει το μυαλό της καθώς έλεγε «Μην ανησυχείς, Λούσι. Θα είμαστε εδώ όσο μας χρειάζεστε».

«Ευχαριστώ, Λούνα».

Στη συνέχεια η Σάσα έσκυψε με έναν τρόπο για να δείξει το ντεκολτέ της καθώς ρώτησε «Λοιπόν, τι έκανες, Υψηλότατε;»

« Δουλειά». Απάντησε κατηγορηματικά καθώς κοίταξε τον τοίχο μπροστά και ήπιε το ποτό του.

« Ω, δουλεύεις τόσο σκληρά για εμάς. Σχεδόν με κάνει να νιώθω άσχημα ως ένα από τα θέματά σου. Τι κάνεις για ξεκούραση;»

« Κοιμήσου». Είπε εξίσου αδιάφορα, και η Λουσιάν σχεδόν βούρκωσε στην απάντησή του χωρίς συναισθήματα.

« Χμ...» ψιθύρισε η Σάσα: «Θέλεις λίγη παρέα για απόψε;»

Η Λουσιάν δάγκωσε τα χείλη της και έπλεξε τα δάχτυλά της καθώς έκρυψε τα χέρια της στην αγκαλιά της, κάτω από το τραπέζι για να αντιμετωπίσει τα γνωστά συναισθήματα απόρριψης προτού ο Xandar πει: «Όχι, δεν το κάνω. Και ακόμα κι αν το κάνω, δεν θα είναι μαζί σου». Παρά τον σταθερό του τόνο, η Λουσιάν εξακολουθούσε να αισθάνεται άβολα. Ο Xandar το παρατήρησε αυτό και έκανε το ζώο του να κλαψουρίζει βλέποντας το ταίρι τους να λυπάται.

Με πόνο στα μάτια, έγειρε προς το μέρος της και ήταν έτοιμος να πει κάτι όταν ο Σεμπάστιαν ρώτησε τη Λουσιάν: «Θέλεις να κάνεις μια βόλτα στο πάρκο αργότερα, Λουσιάν; Οι Irrelises είναι σε πλήρη άνθιση αυτή την εποχή. Είναι μια όμορφη σκηνή.”

«Όχι, ευχαριστώ, κύριε Κάμινγκς. Τους έχω δει."

Φαινόταν ηττημένος, αλλά επέμενε να μιλήσει στη Λουσιάν: «Θα ήθελες να καθίσεις μαζί μας κατά τη διάρκεια της τελετής αργότερα σήμερα το πρωί;»

« Όχι, ευχαριστώ. Θα κάτσω με τον Άλφα Χουάν και τη Λούνα Χέιλ».

« Μπορούμε να κάνουμε χώρο για μερικά ακόμα. Οι θέσεις μας είναι πιο κοντά στο μπροστινό μέρος, ώστε να έχετε όλοι καλύτερη θέα στη σκηνή.» Ο Σεμπάστιαν προσφέρθηκε με ένα μικρό χαμόγελο.

Ο Xandar είπε τότε, «Δεν χρειάζεται να ανησυχείς για την άποψή τους. Έχω προσκαλέσει τη Lucianne και τους αρχηγούς της αγέλης να καθίσουν μαζί μου στην πρώτη σειρά. Ήταν έτοιμοι να ανταποκριθούν στην πρόσκλησή μου πριν εμφανιστεί ο πατέρας σου στο τραπέζι μας». Φυσικά, αυτό ήταν ένα ψέμα.

Αδιαφορώντας για τα έκπληκτα βλέμματα των τριών Κάμινγκς, τα μάτια του Xandar μαλάκωσαν από τρυφερότητα όταν γύρισε στη Lucianne και ρώτησε με ένα γοητευτικό χαμόγελο: «Τι λες, Lucianne; Θα έρθετε μαζί μου στην τελετή;»

Κατάφερε ένα μικρό χαμόγελο και έγνεψε ελαφρά καθώς πρόφερε: «Σίγουρα, Xandar».

« Πώς αποκαλούσατε την Υψηλότητά του;» Η Σάσα σφύριξε θυμωμένη.