Rozdział 229

„Nie mam czasu na marnowanie i odgrywanie twojej damy w opałach. A tak na marginesie, byłabym na tyle miła, żeby rozwiać twoje wątpliwości, zanim zrobi to ktoś inny. Nie dostaniesz Oscara za swój okropny występ. Masz tylko dwa wyjścia: albo podniesiesz swój żałosny tyłek i pójdziesz w prywatne miejsce, żebyśmy mogli porozmawiać o rozwiązaniu. A druga opcja: możesz dalej wyć jak dziecko, siedząc na tej podłodze. Obie decyzje mi odpowiadają, ale nie ośmielaj się oczerniać mojego imienia, bo właśnie wyciągnęłaś pochopne wnioski na mój temat”. Eva chłodno zauważyła, patrząc na Sarah. Wyraźnie słyszała, jak służąca złapała oddech, ale postanowiła to zignorować.

„Oczywiście jesteś dorosłą kobietą z idealnie sprawnymi nogami, prawda? Wygląda to tak żałośnie, więc wstań i przestań płakać na podłodze.” dodała Eva, patrząc groźnie na Sarah, a jej oczy płonęły ogniem. Gdyby wzrok mógł zabijać, Sarah dawno zostałaby pochowana, bo byłaby martwa na miejscu.

„Jak o tym pomyślę, to masz trochę racji. Jestem po prostu kolejną bogatą kobietą , która myśli, że może używać swoich pieniędzy, żeby kupić sobie taki bałagan i kłopoty.” Eva bezczelnie przyznała.