Rozdział 181

Mój bełt leci, gdy Wright szarżuje prosto na mnie, jego oczy skupiają się na mojej dokładnej lokalizacji albo dzięki mojemu zapachowi, albo mojemu warczeniu. On jednak unika, w ostatniej sekundzie, gdy widzi bełt kuszy lecący prosto na jego klatkę piersiową

Jego szybki ruch działa, a bełt odbija się od jego ramienia, rozrywając materiał munduru i rozpryskując krew w powietrzu. Wright ryczy, odwracając się, by ocenić obrażenia, nawet gdy potyka się i zmierza w moją stronę. Twarz Perry'ego jest obrazem szoku i dezorientacji, ale nie zadaję sobie trudu, by rzucić mu więcej niż jedno spojrzenie, gdy się obracam, zrywając się na nogi, nawet gdy ładuję kolejną bełt.

Tak szybki jak ja, to za wolny. Właśnie gdy wsuwam śrubę na miejsce i obracam się na nogach, by strzelić. ponownie, cały ciężar Wrighta uderza we mnie jak pociąg towarowy, powalając mnie na ziemię. Krzyczę z bólu i strachu, gdy ląduje na mnie, ale dźwięk pozostawia mnie w pośpiechu wraz z resztą mojego oddechu.