Rozdział 121 Księga 3 dwadzieścia

Michael wszedł do sypialni, by usłyszeć dźwięk płynącej wody, drzwi łazienki były otwarte, podobnie jak szyba, widział Emily szorującą swoje ciało, jakby chciała zmyć z siebie dzisiejszy incydent. Stał przy drzwiach i patrzył na nią, chciał podejść do niej i przytulić ją, chciał pocałować ją we włosy i powiedzieć, że wszystko będzie dobrze i że nie musi sobie robić krzywdy, żeby cokolwiek zetrzeć. Chciał jej powiedzieć, że żaden policjant ani policjantka nie zabiorą jej do więzienia, póki on żyje, chciał ją pocieszyć i powiedzieć, że zrobi wszystko, żeby ją chronić, wszystko, żeby zapewnić jej bezpieczeństwo. Chciał powiedzieć tak wiele rzeczy, ale na koniec wszedł do garderoby, wyciągnął piżamę i wyszedł z pokoju.

Poszedł do pokoju gościnnego, wziął prysznic, przebrał się w piżamę i zszedł po schodach do swojego gabinetu, gdzie nalał sobie kieliszek Roberta Mondaviego. Usiadł na krześle i zamknął oczy, seria westchnień opuściła jego usta i wszystko z głębi duszy, ale żadne nie uspokoiło go tak, jak chciał. Nie był spokojny, musi przyznać, że się boi, jak rozwiąże ten problem? Jak może usunąć wszystkie dowody z jej strony?

Wie, że policja wróci i musi mieć coś gotowego, ale co? Nie przesłuchali jej dziś wieczorem, ponieważ Gary powiedział im, że jest w szoku, ale to nie znaczy, że nie wrócą innego dnia. Lucas żyje, to wie, na co musi teraz czekać, to dzień, w którym obudzi się, aby wnieść oskarżenie. Czy zamierza pozwać Emily? Czy policja uwierzy mu na słowo, że uciszyła go bez dowodów? Gary wziął broń i ponieważ jest przy nim, nie było szans, aby policja ją znalazła, to jest pewne, ale co z przemową Lucasa? Jest ofiarą i policja musi go wesprzeć.