Bölüm 89

Hayır

Gözleri elimdeydi. Üstünden kan damlarken tuhaf, içi boş hırıltılar çıkıyordu.

Çok yavaşça aşağı baktı. Sanki zaman, olanları kavraması için durmuş gibiydi. Elleri göğsüne dokunurken titriyordu, hırıltılı bir ses çıkarıyordu ve vücudu sallanıyordu. Tek bir düşünce bile olmadan onu çatıdan aşağı ittim. Vücudunun sağır edici bir çatırtı ile yere çarptığını duyana kadar kıpırdamadan durdum. Oturdum, dizlerimi göğsüme çektim, soğuk gece havasının saçlarımda hışırdamasına izin verdim. Az önce birini öldürmüştüm.