Rozdział 2

Lata później Bella postanowiła zabrać córkę Mię z powrotem do rodzinnego miasta. W samolocie do Nowego Jorku Bella obudziła się, czując słodki pocałunek Mii na policzku.

„Dzień dobry, mamusiu. Czy wrócimy do Stanów Zjednoczonych, żeby szukać mojego tatusia?”

Słysząc pytanie Mii, Bella leniwie się przeciągnęła i powiedziała cicho: „Wiesz, kochanie, nie masz tatusia”.

Mia wiedziała, że Bella znów ją okłamała. Westchnęła i przytuliła Bellę. „Mamo, mam już 5 lat. Już nie wierzę, że byłam prezentem od Świętego Mikołaja dla ciebie. Jestem pewna, że mam tatę”.

Bella zamilkła, a słowa Mii przywołały wspomnienia tragicznego wydarzenia, które miało miejsce pięć lat wcześniej, kiedy urodziła swoje dzieci.

Tego dnia leżała na podłodze gabinetu, otoczona kałużą krwi, pochłonięta samotnością i rozpaczą. Ból stawał się nie do zniesienia i ostatecznie straciła przytomność.

W swoim oszołomieniu poczuła pocieszające objęcie i usłyszała, jak ktoś woła ją po imieniu. Okazało się, że to była jej ciotka. W końcu ona i jej dziecko zostali uratowani przez jej ciotkę w samą porę. Jednak nie spodziewała się, że przerażający obrót spraw nastąpi wkrótce.

Fałszywy lekarz odwrócił uwagę jej ciotki, a grupa zamaskowanych przestępców włamała się do sali porodowej. Bezlitośnie zabili lekarzy i pielęgniarki i uciekli z jej nowonarodzonym synem. Udało jej się wyrwać z ich szponów, udając, że jest martwa. Po odejściu gangsterów urodziła córkę Mię zupełnie sama.

Bella myślała, że ci gangsterzy zostali wrobieni przez jej ojca, aby spełnić obietnicę złożoną Andy'emu. Aby zapewnić bezpieczeństwo Mii, natychmiast postanowiła zabrać Mię za granicę z ciotką na noc.

Tym razem powraca nie tylko po to, by odwołać zaręczyny z Andym, ale co ważniejsze, by odnaleźć swojego syna, brata bliźniaka Mii.

Po pięciu latach jej zdrowie prawie całkowicie powróciło do normy, a jedynym trwałym efektem było zmęczenie. Bella, która kiedyś miała nadwagę z powodu choroby i nadmiernego przyjmowania leków, zniknęła z oczu opinii publicznej.

Jednocześnie jej sylwetka i wygląd uległy drastycznej przemianie. Teraz rozkwitła w uderzającą piękność, z falującymi lokami, promienną, pszeniczną cerą, obfitym biustem i kształtnymi krągłościami. Zdaje sobie sprawę, że gdziekolwiek teraz pójdzie, bez wątpienia przyciągnie uwagę.

Kilka godzin później Bella i Mia dotarły na międzynarodowe lotnisko im. Kennedy’ego. Niedługo potem odebrały swoje

bagaże, zadzwonił telefon Belli.

„Uważaj na Aarona Wilsona, Bello!” – ostrzegł z nutką złośliwej radości znajomy głos w telefonie.

Bella była lekko zaskoczona, gdy to usłyszała, po czym od niechcenia zapytała: „Co on teraz robi?”

„Jest rozchwytywanym kawalerem w Ameryce i wydał globalną dyrektywę, aby zebrać informacje na twój temat. Wygląda na to, że za wszelką cenę chce cię złapać”.

Bella odpowiedziała: „I co z tego?”

„Mój drogi, on ma silną więź ze swoją babcią i martwi się o jej zdrowie. Skoro jesteś dla niej najbardziej odpowiednim lekarzem, a teraz wróciłeś na terytorium pod jego kontrolą, myślisz, że możesz uciec?”

„Skoro tak bardzo pragnie znaleźć Ritę, niech będzie tak, jak sobie życzy” – powiedziała Bella z delikatnym uśmiechem na twarzy.

„Pomimo autorytatywnego zachowania posiadał niezaprzeczalny urok i hojność. Taki człowiek zawsze wywierał pozytywne wrażenie na ludziach. Być może po spotkaniu z nim, znajdziesz się w romantycznej opowieści z nim”.

Kiedy osoba po drugiej stronie linii oddawała się myślom o potencjalnym spotkaniu Belli z Aaronem, Bella nagle zakończyła rozmowę.

Nie interesował jej ten mężczyzna o imieniu Aaron. Głównym celem powrotu do domu tym razem było odnalezienie syna.

Letnie popołudnie było bardzo gorące na zewnątrz, a słońce bardzo oślepiające. Gdy tylko Bella wyszła z JFK, natychmiast założyła okulary przeciwsłoneczne dla siebie i Mii. Następnie spojrzała na wiadomość na swoim telefonie komórkowym: biały Mercedes Benz, ostatnie trzy cyfry numeru rejestracyjnego 357.

„ Dzięki Bogu, samochód przyjechał.”

Widząc samochód czekający pod dużym drzewem niedaleko, Bella była bardzo zadowolona. Podniosła Mię i pobiegła do samochodu. Następnie otworzyła drzwi, wepchnęła Mię do samochodu i sama wskoczyła.

Temperatura na zewnątrz wynosiła prawie 38 stopni Celsjusza. Gdyby Bella i Mia pozostały na zewnątrz dłużej niż 10 minut, dostałyby udaru cieplnego.

„ Aturo, możemy już iść.”

„Cześć, kim jesteście? Dlaczego jesteście w moim samochodzie?”

Bella i kierowca Mercedesa odezwali się niemal w tym samym czasie, gdy Bella ze zdumieniem uświadomiła sobie, że tym mężczyzną nie był Aturo, kierowca Ubera, który napisał do niej wiadomość, lecz jej narzeczony Andy!

Andy przyjechał na lotnisko, aby odebrać swoją nową dziewczynę, Melanie i był zaskoczony nagłym pojawieniem się tej kobiety przed nim. Ale szybko zdaje sobie sprawę, że ta kobieta jest o wiele ładniejsza niż Melanie. Blond włosy, niebieskie oczy i duże piersi, w sam raz dla niego. Więc wkrótce otrząsnął się ze swojego zaskoczenia i zalotnie zagwizdał do Belli.

„ Piękna pani, cieszę się, że mogę służyć, dokąd chciałaby pani pojechać? Podwiozę panią”.

Zalotne zachowanie Andy'ego bardzo obrzydziło Bellę. Był naprawdę tym samym irytującym playboyem, nic się nie zmieniło. Ponieważ Mia była tutaj, Bella nie chciała się kłócić z Andym. Szybko powiedziała: „Przepraszam pana, wsiadłam do złego samochodu”, po czym zamierzała otworzyć drzwi samochodu i odjechać.

Ale niespodziewanie Andy był o krok szybszy od niej, wyciągnął rękę, by ją zatrzymać i kontynuował żartobliwe pytanie: „Piękna pani, czy mogę postawić pani drinka? Znam fajną tawernę”.

„ Nie! Andy, nie chcę z tobą pić.”