บทที่ 5 ฉบับที่ 5

เอ็มม่าปรารถนาที่จะยอมตกอยู่ในห้วงแห่งความหลงใหล เพื่อให้ชายคนนี้ลบความทรงจำของ วันที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตของเธอ

“ ฉันไม่ใช่เกรซ” เธอพูดกระซิบด้วยพลังที่เหลืออยู่เพียงเล็กน้อย

คาถาถูกทำลายลง มีบางอย่างในตัวเขาแหลกสลายลงขณะที่เขาดันตัวเองออกจากคนหลอกลวงคนนี้ หญิงโสเภณีธรรมดาคนนี้ ไม่ใช่พระคุณของเขา

“ ไม่ คุณไม่ใช่”

เอ็มม่าคิดว่าเขาคงจะโกรธ แต่เธอกลับประหลาดใจเมื่อเห็นความเศร้าโศกในดวงตาของเขา เขากำลังเจ็บปวด เช่นเดียวกับเธอ

“ แต่ฉันจะเป็นเธอได้ ฉันจะเป็นเกรซให้เธอได้ ถ้าเธอต้องการ” เอ็มม่าพูด เธอพยายามไม่รู้สึกเห็นใจเขาเลย นี่เป็นข้อตกลงทางธุรกิจ เธอคิด มันเป็นแค่ข้อตกลงทางธุรกิจ

วิลล์เยาะเย้ยและลุกขึ้นนั่ง พยายามสร้างระยะห่างระหว่างพวกเขามากที่สุดโดยไม่ต้องลุกจากเตียง เขาจะเข้าใจผิดว่าโสเภณีคนนี้คือเกรซของเขาได้อย่างไร ตอนนี้เธอสะอาดแล้ว ชัดเจนว่าเธอสวย และภายใต้สถานการณ์อื่น เขามีความตั้งใจอย่างยิ่งที่จะทำสิ่งที่พวกเขาเริ่มไว้ให้สำเร็จ แต่ไม่ใช่แบบนี้

“แน่นอน คุณทำได้ ฉันแน่ใจว่าคุณเคยแกล้งทำเป็นคนหลายคนมาก่อน” เขาเยาะเย้ยเธอ

เอ็มม่ากลอกตา เธอรู้สึกโล่งมาก จึงคว้าเสื้อคลุมอาบน้ำขึ้นมาเพื่อปกปิด

“ ไม่ใช่แบบนั้น ฉันไม่ใช่…” เธอเบือนหน้าหนีเขา “ฉันไม่ใช่โสเภณี ไม่เคยมีเซ็กส์มาก่อนด้วยซ้ำ แต่ฉันต้องการเงิน”

วิลล์ผงะถอย แต่สีหน้าของเขากลับอ่อนลง

“ สาวพรหมจารีเหรอ?” เขาถาม ซึ่งนั่นเป็นเรื่องที่น่าแปลกใจ

เอ็มม่ามองไปทางอื่นโดยไม่มองเขา ใบหน้าของเธอแดงก่ำอย่างโกรธจัด วิลล์เอื้อมมือข้ามเตียงและจับใบหน้าของเธอไว้

“ มองฉันสิ” เขากล่าว เธอจ้องมองเขาด้วยแววตาเศร้าหมองและท้าทาย “บอกชื่อของคุณมาสิ” เขายิ้มเยาะ

เธอเกือบจะหัวเราะออกมา เธอนั่งเปลือยกายอยู่บนเตียงในห้องชุดโรงแรมกับคนแปลกหน้าที่เซ็กซี่ และเธอก็รู้สึกตัวเบาสบายกว่าที่เคยเป็นมาในรอบหลายปี “ ฉันชื่อเอ็มม่า” เธอกล่าวตอบ เอ็มม่าพบว่าตัวเองกำลังจ้องมองเขา มีบางอย่างในแววตาของเขากัดกินการป้องกันตัวของเธอ มันเหมือนในเทพนิยาย เจ้าหญิงได้รับการช่วยเหลือจากหายนะ โดยเจ้าชายรูปงาม แต่จินตนาการนั้นถูกฉีกทิ้งไปด้วยการทรยศอย่างมหันต์เมื่อไม่นานมานี้ ตอนนี้เธอแทบจะกลายเป็นโสเภณีที่ใช้ผู้ชายคนนี้เพื่อเงิน

เอ็มม่าเห็นอารมณ์หลายอย่างฉายชัดบนใบหน้าของเขา สิ่งที่ปรากฏออกมาคือความมืดมนและความกังวลใจ ทำให้เขารู้สึกอันตราย

มีบางอย่างในตัวเธอที่ทำให้เขาสนใจ เขาดึงเสื้อคลุมอาบน้ำลงมาเผยให้เห็นเธอ เอ็มม่าหดตัวเพื่อพยายามซ่อนตัว ดวงตาของเขาสอดส่ายไปทั่วร่างเปลือยเปล่าของเธอ เอ็มม่าตัวสั่นภายใต้การจ้องมองของเขา

เธอคิดว่าดวงตาคู่นั้นช่างเซ็กซี่มาก และเขาก็รู้เช่นกัน

เอ็มม่าเริ่มรู้สึกประหม่า เธอคิดอะไรอยู่ เธอต้องออกไปจากที่นั่น

“ ฉัน…เอ่อ ฉันจะไป” เธอกล่าวด้วยเสียงแหลม

“ อืม คุณจะออกไปแบบเปลือยกายเหรอ” วิลล์ยิ้มเยาะและเอนตัวเข้าไปใกล้เธอ

“ ฉันสามารถใส่เสื้อผ้าเก่าๆ ของฉันคืนได้” เอ็มม่าตอบ

“ เปียกและพังหมดแล้ว” วิลล์ฮัมเพลงในลำคอ เอ็มม่าสั่นสะท้าน

“ครอบครัวของฉันอาจเป็นห่วงฉัน เพื่อนร่วมห้องของฉันอาจกำลังรอฉันอยู่” เอ็มม่ากระซิบขณะที่วิลล์วางเธอลงบนเตียงนุ่มหรู

“ ฉันไม่คิดอย่างนั้น” วิลล์พูดในขณะที่นิ้วของเขาลูบไล้ไปตามผิวหนังของเธอ เขาเริ่มจากกรามของเธอและลูบไล้ไปที่หน้าอกของเธอ เขาจะหยุดถ้าเธอต้องการให้เขาหยุด แต่เขาแน่ใจว่าเธอต้องการให้เขาพาเธอไป เอ็มม่ายอมแพ้ เธอสอดนิ้วเข้าไปในผมของเขาและจ้องกลับไปที่ดวงตาอันตรายคู่นั้น ลมหายใจของเธอไหลออกมาในกางเกงขาดรุ่ย

“ ในที่สุด” วิลล์ตอบขณะที่เขากลืนเธอเข้าไปในจูบที่หิวโหยและเร่าร้อน พวกมันระเบิดออกมาจากริมฝีปาก ลิ้น และมือ ในขณะนั้น เอ็มม่าปล่อยให้ตัวเองรู้สึก เธอสามารถลืมไปว่าตอนนี้มันเป็นข้อตกลงทางธุรกิจสำหรับเธอ เธอแค่ต้องการรู้สึกถึงเขา เธอจินตนาการเสมอว่าครั้งแรกของเธอจะเป็นกับแมตต์ ไม่ใช่กับคนแปลกหน้าที่ร่ำรวยในห้องโรงแรม ประสาทสัมผัสของเธอทำงานเกินกำลังและเธอพบว่าเธอไม่สนใจ

วิลล์รู้ว่า ไม่ใช่เกรซที่ดิ้นรนอยู่ใต้เขา เขาฝังความเศร้าโศกของเขาไว้ในผู้หญิงหลายคนตั้งแต่ที่เขาสูญเสียเธอไป มีอะไรอีกอย่างหนึ่ง เขาคิด อย่างน้อยครั้งนี้ก็ไม่ได้มาพร้อมกับความเสี่ยงใดๆ เขาพยายามเตือนตัวเองให้อ่อนโยน เอ็มม่าเป็นสาวพรหมจารี

เขาพลิกมันกลับด้านเพื่อให้เอ็มม่าอยู่เหนือเขา เธอส่งเสียงร้องด้วยความประหลาดใจ เอ็มม่ารู้สึกถึงเขาทั้งหมดอยู่ใต้ตัวเธอ กล้ามเนื้อของเขาผอมและตึง มือข้างหนึ่งของเธอยังคงพันอยู่กับผมของเขาในขณะที่อีกข้างหนึ่งวางอยู่บนหน้าอกของเขา ไฟเล็กๆ เริ่มก่อตัวขึ้นในท้องน้อยของเธอ สัญชาตญาณเข้าครอบงำและเธอเริ่มบดขยี้เขาเพื่อบรรเทาความตึงเครียดอันแสนหวานที่เพิ่มขึ้นภายในตัวเธอ ความชื้นเพิ่มขึ้นระหว่างต้นขาของเธอและเสียงครางเบาๆ หลุดออกมาจากริมฝีปากของเธอขณะที่เธอรู้สึกว่าวิลล์แข็งตัวอยู่ใต้ตัวเธอ แมตต์ไม่เคยทำให้เธอรู้สึกแบบนี้มาก่อน

“ ช้าลงหน่อย” วิลล์พูดพลางดึงส่วนหนึ่งออกจากตัวเธอ “ฉันพยายามจะผ่อนปรนให้คุณ” ทั้งคู่หอบหายใจแรง

เอ็มม่าจ้องมองเขา เธอไม่สามารถปล่อยให้ตัวเองจมดิ่งลงไปในมหาสมุทรแห่งความสุขนี้ได้ แต่เธอก็ต้องการมันมาก วิลล์กำลังมี ช่วงเวลาที่ยากลำบากในการควบคุมตัวเอง

เขาลอยอยู่เหนือศีรษะของเธอโดยวางมือทั้งสองข้างไว้ เขาดูเหมือนสัตว์ป่าจริงๆ

เขาควบคุมตัวเองได้ไม่ดีนัก หากเธอล่อเขาแบบนั้นอีก เขาก็จะทำลายเธอ “…และช้าๆ และอ่อนโยน”

“ ฉันไม่อยากให้คุณเป็นคนดี เชื่องช้า และอ่อนโยน” เอ็มม่าตอบ “ฉันต้องการ…” เอ็มม่าผลักหญิงสาวที่เคยรักแมตต์ออกไป เธอทิ้งลูกเลี้ยงที่ไม่ต้องการซึ่งเป็นเบี้ยในเกมของเจนและแอนนา เธอทิ้งหญิงสาวที่ดีไป เธอกำลังทำภารกิจ วิลล์เป็นเพียงเครื่องมือในการบรรลุเป้าหมายเท่านั้น

“ แต่ฉันอยากให้คุณเย็ดฉัน”

ดวงตาของวิลล์เป็นประกายอันตราย เขาขยับหนีจากเธอไปโดยไม่พูดอะไรและเอื้อมมือไปที่โต๊ะข้างเตียง เขาหยิบซองฟอยล์ออกมาแล้วฉีกมันออกด้วยฟัน วิลล์สอดถุงยางอนามัยไปตามความยาวที่น่าประทับใจของเขา เอ็มม่ารับมันไว้เป็นครั้งแรก เธอไม่เคยเห็นมันในชีวิตจริงมาก่อน มันควรจะใหญ่ขนาดนั้นเลยเหรอ มันจะเจ็บไหมนะ

วิลล์ไม่ตอบ เขาสอดเข้าไปในตัวเธอในครั้งเดียว มันทำให้เอ็มม่าหายใจไม่ออก อากาศออกจากร่างกายของเธอขณะที่เขายืดเธอจาก ด้านในออก

“ โอ้พระเจ้า” เธอพูดกระซิบ ความเจ็บปวดที่เธอคาดหวังไว้ไม่ได้เกิดขึ้น เธอกลับรู้สึกถึงความชุ่มฉ่ำและความรู้สึกเต้นตุบๆ อย่างรุนแรงระหว่างต้นขาของเธอ เธอเคยสัมผัสตัวเองมาก่อน แต่ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน เธอปล่อยให้ร่างกายของเธอเข้าครอบงำ และเริ่มเคลื่อนไหวไปในทิศทางตรงข้ามกับเขา

“ เจ็บมั้ย?” เขาบ่นพึมพำ

“ ไม่” เอ็มม่าตอบ “ไปต่อ” โปรดเดินต่อ

วิลล์เงยหน้าขึ้นและหายใจเข้าช้าๆ เพื่อพยายามควบคุมตัวเอง การจะทำลายเธอเป็นเรื่องง่ายมาก และแม้ว่าเธอจะแสดงออกอย่างกล้าหาญ แต่เธอก็ยังเป็นสาวพรหมจารี และเขาไม่ต้องการทำลายเธอ เขาสัมผัสได้ว่าเธอเริ่มเคลื่อนไหวต่อต้านเขา เขามองลงมาที่เธอ เธอหลับตาและเธอกำลังจับผ้าปูที่นอนด้วยพลังทั้งหมดของเธอ กางเกงเล็กๆ และเสียงครวญครางหลุดออกมาจากริมฝีปากที่แยกออกจากกันของเธอ

“ ลืมตาขึ้นสิ ฉันอยากให้เธอหันมามองฉันตอนที่ฉันทำให้เธอถึงจุดสุดยอด”

เอมม่าเบิกตากว้างตามคำสั่งของเขา เขาพลิกมันกลับอีกครั้ง มือของวิลล์คว้าสะโพกของเธอไว้ และเขาเริ่มแกว่งเธอขึ้นลงตามอวัยวะเพศของเขาที่กำลังเต้นระรัว

“ บ้าจริง” เธอร้องครางในขณะที่เขาเริ่มสอดใส่เข้าไปในตัวเธอพร้อมกับการกระเด้งตัว เธอโยนตัวไปด้านหลังและพยายามไม่ปล่อยให้ตัวเองจมดิ่งลงไปในดวงตาอันตรายคู่นั้น

“ มองมาที่ฉันสิ” เขาสั่ง เธอหันกลับมามองเขา ฉันยอมได้แค่ตอนนี้เท่านั้น “รู้สึกยังไงบ้าง”

“ ดี ดีมาก” เอ็มม่าตอบอย่างเหนื่อยหอบ ความร้อนเริ่มขดตัวอยู่ระหว่างขาทั้งสองข้างของเธอ มันรุนแรงมากจนเธอไม่รู้ว่าจะยับยั้งหรือปล่อยไป วิลล์เจาะเข้าไปในตัวเธออย่างไม่ปรานี สูบฉีดเข้าออกจนกระทั่งทั้งคู่รู้สึกไม่สอดคล้องกับความสุข จิตใจของเอ็มม่าว่างเปล่าและเธอไม่สามารถจดจ่อกับอะไรได้เลยนอกจากจังหวะที่วิลล์สร้างขึ้นด้วยร่างกายของเธอ ตอนนี้เธอเข้าใจแล้วว่าทำไมผู้คนถึงต้องการมีเซ็กส์ตลอดเวลา เธอไม่เคยต้องการหยุดเลย วิลล์จับสะโพกของเอ็มม่าแน่นขึ้นและทั้งคู่ก็ถึงจุดสุดยอดด้วยการสอดครั้งสุดท้าย

เอ็มม่า ล้มลงบนหน้าอกของเขา หายใจไม่ออกและหมดแรง แขนของวิลล์จับเธอไว้กับเขา พวกเขาไม่ได้พูดอะไรในขณะที่พยายามหายใจอีกครั้ง หลังจากผ่านไปไม่กี่นาที เอ็มม่าก็รู้ว่าวิลล์หลับไปแล้ว แต่จิตใจของเธอหมุนวนอย่างรุนแรงจนความปลอบโยนจากการนอนหลับหายไป เธอปลดตัวเองออกจากการจับกุมของวิลล์และคลุมเขาด้วยผ้าห่มผืนหนึ่งจากหลายๆ ผืน เธอห่มตัวด้วยเสื้อคลุมอาบน้ำตัวใหญ่และนั่งลงข้างหน้าต่าง

เธอต้องนั่งอยู่ตรงนั้นหลายชั่วโมง มันเกือบจะรุ่งสางแล้ว พระอาทิตย์ได้ลับขอบฟ้าไปแล้วในชีวิตเก่าของเธอ แต่เธอประหลาดใจที่พบว่ายังมีน้ำตาเหลือให้หลั่งอีกบ้าง หลังจากคืนที่บ้าคลั่งที่เธอผ่านมา เอ็มม่าปล่อยให้ความรู้สึกที่เก็บกดเอาไว้ไหลออกมาและร้องไห้ เธอร้องไห้ให้กับพ่อที่ติดเหล้าของเธอ สำหรับการทารุณกรรมที่เธอได้รับจากน้ำมือของเจนและแอนนา เธอร้องไห้ให้กับการทรยศของแมตต์และวิเวียน และสุดท้าย เธอก็ร้องไห้ให้กับตัวเอง เธอรู้สึกแตกสลายและโดดเดี่ยวมาก

วิลล์เฝ้าดูเธออยู่พักหนึ่ง เธอนั่งเงียบและนิ่งอยู่เป็นเวลานาน จากนั้นเธอก็เริ่มร้องไห้ออกมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ เขาประหลาด ใจ ช่างเป็นเด็กผู้หญิงที่เศร้าเหลือเกิน เขาคิด เธอไม่เหมือนผู้หญิงคนไหนที่เขาเคยพบมาก่อน เธอเป็นคนกล้าหาญและกล้าได้กล้าเสีย แม้ว่าเธอจะไม่รู้ก็ตาม

“ ฉันดีขนาดนั้นเลยเหรอ” วิลล์ถามเพื่อพยายามผ่อนคลายบรรยากาศ

เอ็มม่าอ้าปากค้างและหันกลับไป วิลล์ถูกพยุงขึ้นด้วยข้อศอกข้างหนึ่งและจ้องมองเธอด้วยแววตาที่จ้องเขม็ง ผ้าห่มถูกคลุมลงมาบนตัวเขาอย่างมีชั้นเชิง โดยเผยให้เห็นทุกรายละเอียดของร่างกายของเขา ร่างกายที่เอ็มม่ารู้จักเป็นอย่างดีในตอนนี้

เอ็มม่ารีบเช็ดน้ำตาจากดวงตาของเธอ

“ เลิกคิดมากไปเถอะ ฉันไม่ใช่คนแบบนั้นที่ร้องไห้” เอ็มม่าโวยวาย “ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง”

วิลล์ยิ้มเยาะเธอแล้วจุดบุหรี่

“ มาตกลงกันว่าจะจ่ายเท่าไร”

เอ็มม่าสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วเหยียดไหล่เข้าหาเขา นี่ไม่ใช่เวลาที่จะกลัวหรือไม่แน่ใจ หากจะให้วิธีนี้ได้ผล เธอต้องปลอดภัย

“ 50,000 เหรียญสหรัฐ”