บทที่ 24 เล่มที่ 24

เอ็มม่าตกอยู่ใต้มนตร์สะกดของเขาอีกครั้ง กลิ่นโคโลญจน์ที่คุ้นเคยโอบล้อมเธอไว้ กลิ่นนั้นหอมฟุ้งเหมือนกลิ่นดอกไม้ ราวกับทุ่งหญ้าใต้แสงจันทร์เต็มดวง เรือนร่างอันแข็งแกร่งของเขาแนบชิดกับเรือนร่างของเธอ และเธอสัมผัสได้ถึงทุกสัดส่วนของเขา ไม่มีใครอยู่รอบๆ พวกเขาอีกแล้ว เขาสามารถร่วมรักกับเธอที่นั่นได้เลยถ้าเขาต้องการ เธอคงหยุดเขาไม่ได้ เธอเกลียดเขาและเกลียดผลที่เขามีต่อเธอ แต่เธอกลับปฏิเสธไม่ได้ว่าร่างกายของเธอตอบสนองต่อเขาอย่างไร

“ ยอมรับเถอะว่าคุณต้องการฉันมากแค่ไหน” วิลล์กระซิบกับเธอเพื่อไม่ให้ใครได้ยิน ช่วงเวลาดังกล่าวคงอยู่ได้ไม่เกินหนึ่งนาที แต่รู้สึกเหมือนชั่วนิรันดร์ “มันจะทำให้ทุกอย่างง่ายขึ้นมาก”

ซาบรินาดึงเอ็มม่าออกจากวิลล์ และก้าวเข้ามาอยู่ระหว่างพวกเขา