Rozdział 132

Bernardo

„Prawda jest taka, że nie jest ze mną dobrze. Nie sądzę, żeby kiedykolwiek było dobrze, Lyn. Naprawdę zależało mi na moim wujku. Naprawdę go kochałam i naprawdę widziałam w nim ojca. Odkrycie, że przez te wszystkie lata nie obchodziłem go wcale, bardzo boli. Nie bolałoby tak bardzo, gdyby chodziło o kogoś innego”.

Powiedziałem jej szczerze. Gdybym mógł porozmawiać z kimkolwiek o tym, co naprawdę czuję w związku ze wszystkim, co odkryłem, byłaby to moja partnerka. Ona na pewno zrozumiałaby, co czuję. Owinęła ramiona wokół mojej szyi i pocałowała mnie we włosy. Moje ramiona na jej talii zacisnęły się, gdy czerpałem od niej ciepło.