Rozdział 4 Stary człowiek nie może mieć dziecka

Przez sześć lat Qi Sihuan czekała na powrót Qin Shuhan, aby powiedzieć jej, że jest teraz bogaty. Ona już ma syna?

„To nie może być prawda. Hanhan nie jest taką osobą”. Qi Sihuan był w niedowierzaniu, a jego ciemne oczy płonęły gniewem. „Kłamiesz!”

Qin Suer cicho się zaśmiała i wyśmiała go: „Hanhan jest takim typem osoby, ale ty po prostu o tym nie wiedziałaś. Od samego początku nie słuchała mnie, gdy mówiłam jej, żeby nie zostawała czyjąś kochanką. Pożałowała tego i w rezultacie przyszła na moje przyjęcie zaręczynowe i je zniszczyła. Już złapałam jej dziecko i mogę ci je oddać w każdej chwili”.

Ona po prostu się stresowała, że pozbędzie się tego dziecka.

Ojciec Qi Sihuana był genialny. Jego rodzina prowadziła interesy od trzech pokoleń i zbiła na tym fortunę. Obawiając się, że zostanie znienawidzony, Qi Sihuan był zmuszony ukryć swój status rodzinny i zachowywał się jak biedny chłopiec.

Czekał na swoją ukochaną przez sześć lat. Jednak teraz, gdy wróciła, otrzymuje wiadomość, że jest już matką.

Qi Sihuan musi być tak wściekły, że chciałby zabić to dziecko.

Nawet jeśli rodzina Feng dowie się o tej sprawie, nie będzie mnie to obchodzić!

Qin Suer, która dokładnie obliczyła swoje kroki, była gotowa wyprowadzić Qin Tiantian. Jednak zobaczyła czarny dym wydobywający się z drugiego piętra i z niepokojem zapytała: „Co dzieje się na górze?”

Gospodyni pośpiesznie zbiegła po schodach. „O nie, proszę pani, magazyn się pali!”

"Co!"

Wyraz twarzy Qin Suer zmienił się całkowicie i pobiegła po schodach. Z magazynu wydobywał się gęsty czarny dym. Wszystko w środku już płonęło i ogień szybko się rozprzestrzeniał.

Dziecko nadal jest zamknięte w środku!

Gdyby go spalili żywcem, Feng Lanhe na pewno by mnie zabił, gdy się o tym dowie!

„Chodź i ugaś pożar! Szybko!”

W domu pokojówki szukały gaśnic i jedna po drugiej biegły w kierunku magazynu. Sytuacja wymykała się spod kontroli.

W końcu udało się ugasić pożar. Jednak w środku nie było nikogo, poza otwartym oknem, które było odkręcone od środka.

„Gdzie on jest?” krzyknął Qin Suer ze złością.

W tym momencie ktoś potknął się na schodach i krzyknął z przerażeniem: „Pani, o nie!”

„Czy wydarzyło się coś jeszcze?” Qin Suer zapytał wściekle.

Ochroniarz wskazał w kierunku podwórka. „Drogi samochód, który kupiłeś w zeszłym miesiącu, został rozbity!”

Nie dość, że reszta samochodów zaparkowanych na podwórku również została zniszczona. Qin Suer była wściekła, gdy zobaczyła nagranie z kamery monitorującej.

Na nagraniu widać, jak Qin Tiantian wyczołgał się przez okno, znalazł w ogrodzie kilka cegieł i zaczął rozwalać jej samochody. Na koniec nawet otrzepał ręce z kurzu z zadowolenia.

Ten łobuz!

Qin Suer nie mogła już dłużej patrzeć. Po pozbyciu się Qi Sihuan osobiście przyprowadziła innych, aby szukali dziecka.

To był obszar z willami dla bogaczy. Mimo że obszar był duży i słabo zaludniony, strażnicy byli szczególnie czujni, więc Qin Tiantian nie mógł zajść daleko.

Ten mały awanturnik, który podpalił magazyn i rozwalił moje samochody, zapłaci za to, gdy go złapię!

W tym momencie w Qin Suer narodził się złośliwy zamiar. Wysłała całą swoją ekipę ochroniarzy i pokojówek, a nawet ochroniarzy okolicy, by poszukali Qin Tiantiana.

Qin Tiantian, który uciekł z rodziny Qin, ukrył się w małym ogrodzie kwiatowym. Zobaczył przejeżdżające radiowozy i nie odważył się wyjść, dopóki wszystkie nie odjechały. Pobiegł z prędkością światła i nie zauważył samochodu za sobą. Ale kiedy w końcu to zrobił, już wyleciał w powietrze.

Samochód gwałtownie się zatrzymał.

„Co się stało?” – w samochodzie rozległ się stanowczy głos kobiety.

Twarz kierowcy zbladła, a on szybko zaciągnął hamulec ręczny, zanim powiedział drżącym głosem: „Przepraszam, proszę pani. Wjechałem w kogoś. Pozwól mi pójść i to sprawdzić”.

Powiedziawszy to, wyskoczył z samochodu i zobaczył dziecko trzymające go za ręce, leżące na ziemi. Dziecko miało żałosny wyraz twarzy, a kierowca natychmiast uklęknął. „Mały chłopczyku, jesteś ranny?”

„Panie Prezydencie, czy pan nie patrzy na drogę, kiedy prowadzi pan samochód?

Prawie mnie zabiłeś." Qin Tiantian usiadł, a jego oczy były pełne łez.

Kierowca był niezwykle winny. Kiedy zobaczył, że Madam Feng również wysiadła z samochodu, powiedział: „Madam, to dziecko jest ranne. Czy mogę zaprowadzić je do samochodu, zanim wyślę cię do Qinów?”

„Kogo obchodzi, że tam idzie, kiedy to dziecko jest skrzywdzone! A co do Qin Suer, nie wpuszczajcie jej nigdy więcej do mojego domu!” Madam Feng spojrzała na twarz Qin Tiantiana. Była zaskoczona, widząc, że przypominał trochę Feng Lanhe, kiedy był dzieckiem.

Pani Feng, która myślała, że po prostu widzi rzeczy z powodu ogromnego pragnienia posiadania wnuka, zapytała: „Chłopcze, co tu robisz sam? Gdzie jest twój ojciec?”

Qin Tiantian chwycił się za łokieć. Zobaczył radiowóz zmierzający w jego stronę i bał się, że to mogą być ludzie wysłani przez Qin Suer, więc krzyknął: „Piękna babciu, to boli”.

Pani Feng natychmiast zabrała go do samochodu i w ostatniej chwili uniknęli zderzenia z radiowozem.

W szpitalu, pani Feng zbadała dziecko leżące na łóżku z dziwnym wyrazem twarzy. Bez względu na to, jak wyglądała, naprawdę przypominało Feng Lanhe!

Kiedy lekarz wyszedł, pani Feng nie mogła powstrzymać się od zapytania: „Mały chłopczyku, gdzie mieszkasz? Czy pamiętasz numery telefonów swoich rodziców ?”

Qin Tiantian przypomniał sobie scenę, w której Qin Shuhan został schwytany przez złych ludzi. Pokręcił głową i powiedział: „Nie, nie pamiętam numeru mojej mamy”.

„A co z twoim ojcem?” zapytała Madam Feng.

Otarł łzy z kącika oczu i zawołał: „Tata odszedł dawno temu. Jego śmierć była niezwykle tragiczna. Jego ciało zostało spalone, a teraz jesteśmy tylko ja i moja mama”.

„Och, kochanie, proszę nie płacz. Moje serce pęka” Serce Madam Feng bolało, gdy patrzyła, jak jego łzy spadają. Delikatnie objęła małe dziecko w ramionach.

Smutny i żałosny Qin Tiantian otarł łzy w objęciach kobiety. „Chociaż moja mamusia wciąż jest w podróży służbowej i nie ma nikogo, kto by się mną zajął, potrafię sama o siebie zadbać. Nie martw się, babciu, możesz jechać”.

Mada m Feng czuła, że spotkanie z Qin Tiantianem było przeznaczeniem. Ponieważ to jej kierowca go zranił, nie mogła go po prostu tam zostawić, zwłaszcza wiedząc, jak nędzne było jego życie.

„Jeśli nie masz nic przeciwko, możesz zostać u mnie przez kilka dni. Kiedy twoja mamusia wróci, mogę cię odesłać do domu, dobrze?” zapytała pani Feng.

Serce Qin Tiantiana podskoczyło z radości. „Naprawdę?

Im dłużej Madam Feng patrzyła na Qin Tiantiana, tym bardziej go lubiła. Uważała, że jest uroczy i prawdopodobnie nawet słodszy niż Feng Lanhe, gdy był dzieckiem. Bez słowa zabrała Qin Tiantiana do domu.

„Pani, młody pan wrócił do domu” – Niedługo po tym, jak pani Feng wróciła do domu, gospodyni pobiegła jej o tym powiedzieć.

Pani Feng, która była zajęta namawianiem Qin Tiantian, zdenerwowała się. „Jak śmie się tu pokazywać, skoro zaręczył się z kimś o tak podejrzanej przeszłości?”

Gospodyni wybuchła zimnym potem. „Czy to nie dlatego, że pani wywierała na niego zbyt dużą presję?”

„On jest prawie po trzydziestce i nie ma nawet syna . Do czego jeszcze jest mi potrzebny? Poproś go, żeby wyszedł!” Głos pani Feng był surowy, a ona odwróciła się, by zobaczyć zszokowaną twarz Qin Tiantiana patrzącą na nią. Pani Feng szybko się uśmiechnęła i delikatnie powiedziała: „Tiantian, nie bój się. Nie karcę cię”.

Qin Tiantian przełknął ślinę, a jego drobna sylwetka lekko się trzęsła. Syn tej babci może urodzić?

To takie straszne!

Pani Feng zobaczyła, jak przestraszony jest mały chłopiec, więc pochyliła się, by zanieść go na górę. Zanim odeszła, rozkazała gospodyni: „Powiedz Feng Lanhe, że jeśli nie uda mu się znaleźć żony i wnuka dla mnie, może zapomnieć o tym, że kiedykolwiek postawi nogę w tym domu!”