Κεφάλαιο 5

Όχι

«Δεν ξέρω τι είναι το Blood of Wolfsbane;» ψιθυρίζω

Με συνοφρυώνει. «Ο αδερφός σου είπε ότι ήξερες τη διαφορά μεταξύ των φυτών».

«Εγώ...» Δεν είχα απάντηση. Δεν μπορούσα να θυμηθώ, όχι πλήρως.

« Το Blood of Wolfsbane είναι Wolfsbane που τρέφεται από το αίμα μας. Τα φύλλα θα έχουν μια κόκκινη απόχρωση. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι ένα παιδί θα ξέρει τι είναι γιατί δεν μεγαλώνει ελεύθερα. Η ιστορία του αδερφού σου δεν αθροίζεται».

«Ω».

«Δεν θα σταματήσω μέχρι να μάθω ποιος το έκανε αυτό, Νεά». Τα κατακόκκινα μάτια του στενεύουν. «Θα τους κάνω να πληρώσουν για τα βάσανα που έχετε υπομείνει». Κάθεται στην άκρη του γραφείου του και με μελετάει. «Αυτή τη στιγμή, πρέπει να δείτε κάποιον για τη μόλυνση».

Κρατούσα το στόμα μου κλειστό, ακόμα προσπαθούσα να επεξεργαστώ τα νέα του ότι ήμουν στημένη. Γιατί ο αδερφός μου δεν το είχε σκεφτεί ποτέ;

"Έλα, θα σου δείξω την κρεβατοκάμαρά μας. Μπορείς να κάνεις ντους πριν δούμε τον γιατρό της αγέλης."

Παγωμένος στο σημείο, δεν κινούμαι. Είπε απλώς «το υπνοδωμάτιό μας»; Όπως και στο, μοιραζόμαστε ένα υπνοδωμάτιο; Υποθέτω ότι πιστεύει ότι μπορεί να κάνει σεξ μαζί μου όποτε θέλει αν είμαι νύφη του συμβολαίου του. Ένα ρίγος κυλάει στη ράχη μου στη σκέψη.

Σηκώνοντας μια ματιά, τον βλέπω να με παρακολουθεί. Στέκεται στην ανοιχτή πόρτα και με περιμένει. Βεβαιώνοντας ότι το φόρεμά μου με καλύπτει, βγαίνω στο διάδρομο. Κανείς δεν ήταν τριγύρω και οι διάδρομοι ήταν ήσυχοι.

Καθώς κινούμασταν. Ο Alpha Dane μου έλεγε τι ήταν το κάθε δωμάτιο, αλλά φαινόταν πιο συγκεντρωμένος στο να με πάει στην κρεβατοκάμαρα.

Η κρεβατοκάμαρά του είναι τεράστια, με τεράστια παράθυρα, όπως και το υπόλοιπο σπίτι. Το κρεβάτι κάθισε πιεσμένο στον τοίχο. Γύρω του, λεπτές κουρτίνες κρέμονταν από το ταβάνι, αλλά ήταν δεμένες σε κάθε στύλο του κρεβατιού.

Αυτό που με εξέπληξε περισσότερο ήταν ότι το μπάνιο και το ντους ήταν στο ίδιο δωμάτιο. Μόνο η τουαλέτα ήταν σε ένα μικρό δωμάτιο στο πλάι του ντους. Κανένα απόρρητο. Ωστόσο, δεν φαινόταν να τον ενδιαφέρει αυτό.

Με κάνει να πηδάω όταν νιώθω τη ζεστή του ανάσα στο δέρμα μου. «Δεν χρειάζεται να φοβάσαι».

Μπορεί να μην μπορώ να τον μυρίσω, αλλά θα μπορούσε να μυρίσει τις αλλαγές στα συναισθήματά μου.

Διασχίζοντας το δωμάτιο, ανοίγει τη γυάλινη πόρτα στο ντους και την ανάβει. Τη στιγμή που κλείνει την πόρτα, ο ατμός του ντους θολώνει γρήγορα το τζάμι. Και ακόμα, φοβάμαι. Δεν μου έδωσε καμία ιδέα για το τι περίμενε από μένα.

«Γεια», τα τραχιά δάχτυλά του σηκώνουν το πρόσωπό μου προς τα πάνω. «Είμαστε μόνο εσείς κι εγώ και προς το παρόν, θα σας αφήσω να κάνετε μπάνιο με την ησυχία σας».

Φεύγοντας, βγάζει το τηλέφωνό του από την τσέπη του και το ανακατώνει πριν το τοποθετήσει στο κομοδίνο. "Το ξυπνητήρι έχει ρυθμιστεί για δέκα λεπτά. Θα επιστρέψω τότε. Θα σου φέρω κάτι να φορέσεις, οπότε μείνε στην πετσέτα. Καταλαβαίνεις;"

Με κοιτάζει, περιμένοντας απάντηση και εγώ απλώς γνέφω. Ένα δεκάλεπτο ντους. Ήμουν τυχερός αν έκανα ένα λεπτό ντους πίσω στο σπίτι και το νερό ήταν πάντα κρύο.

Κινείται προς την πόρτα και με το χέρι του ακουμπισμένο στο πόμολο του d oor κοιτάζει πίσω πάνω από τον ώμο του σε εμένα. «Μακάρι να μιλούσες περισσότερο, Νέα».

Ο Alpha Dane με αφήνει στην ησυχία μου και κάνω μια τρελή παύση για το ντους σαν να βρίσκομαι σε κάποιο είδος φανταστικής χώρας και όλο αυτό ήταν ένα όνειρο. Ίσως ήταν, ίσως ήμουν έτοιμος να ξυπνήσω στο υπόγειο του σπιτιού μου.

Οι μυρωδιές των σαπουνιών και των σαμπουάν είναι θεϊκές ως | τα λερώνω μέσα μου. Και τα μαλλιά μου δεν έχουν αισθανθεί ποτέ τόσο καθαρά. Η πληγή στο στομάχι μου τσίμπησε καθώς το καυτό νερό το χτύπησε, αλλά δεν με ένοιαζε, άξιζε τον κόπο.

Κάποιος στο δωμάτιο καθαρίζει το λαιμό του και παγώνω. Ευχαριστώ τον ατμό που με κράτησε μισοκρυμμένο.

"Ναι, τελειώσατε; Το ξυπνητήρι χτύπησε πριν από πέντε λεπτά." Η φωνή του Alpha Dane φαίνεται πιο δυνατή εδώ μέσα.

Είχα παγιδευτεί τόσο πολύ στην ελευθερία ενός απλού ντους που δεν είχα ακούσει καν το ξυπνητήρι ή το Alpha να επιστρέφει στο δωμάτιο.

"Ερχομός." Μουρμουρίζω, κλείνοντας το νερό και τραβώντας μια πετσέτα γύρω μου για να κρύψω την απέχθεια.

Βγαίνοντας έξω, βλέπω ήδη ότι το σκισμένο φόρεμα, τα εσώρουχα και τα φθαρμένα σανδάλια μου είχαν αφαιρεθεί από το πάτωμα. Ο Alpha Dane κάθεται στην άκρη του κρεβατιού με κάτι που έμοιαζε με διπλωμένα ρούχα στην αγκαλιά του και ένα ζευγάρι γυμναστήρια.

«Δεν είναι πολλά, καθώς δεν έχουμε κανέναν με τόσο μικρή μέση όσο εσύ». Χαμογελάει καθώς δίνει τα ρούχα. Ένα ασορτί ναυτικό φούτερ και joggers. "Θα πρέπει να αντέξετε χωρίς τα εσώρουχα προς το παρόν. Θα πρέπει πρώτα να είστε εδώ αύριο."

Με παρακολουθεί με σκυμμένο φρύδι καθώς τραβώ τα τζόγκερ και τραβώ το φούτερ πάνω από το κεφάλι μου πριν βγάλω την πετσέτα. Ίσως είχε συνηθίσει οι γυναίκες να παρελαύνουν μπροστά του ή να του ρίχνονται επειδή έχει δύναμη, αλλά εγώ δεν ήμουν έτσι.

"Πάμε." Σηκώνεται όρθιος και αυτή τη φορά, τον ακολουθώ. Κάτι μου είπε ότι αν δεν κοίταζα αυτή την πληγή, θα τον έβαζε σε κακή διάθεση.

Ο γιατρός της αγέλης ήταν νέος, σε αντίθεση με εκείνον στο σπίτι που ήταν γέρος και φοβόταν να αφήσει κανέναν να τον αναλάβει.

Μας χαμογελάει καθώς μπαίνουμε στο νοσοκομείο και ξανατυλίγει τα σκούρα μαλλιά της σε έναν κότσο. «Ράβεν, αυτός είναι ο Νεά.» Ο Άλφα Ντέιν μου παρουσιάζει ένα χαμόγελο.

Κρατάω χαμηλά τα μάτια μου καθώς ακούω τον Ράβεν να λέει: «Άλφα Ντέην, ποιο φαίνεται να είναι το πρόβλημα εκτός από την περίεργη μυρωδιά που έχει φέρει μαζί της».

Δεν ακουγόταν σαν ένα προσβλητικό σχόλιο όπως είχα συνηθίσει, αλλά περισσότερο ένα σχόλιο περιέργειας.

«Θα στο πει η ίδια όταν βρει τη γλώσσα της».

«Έχω μια πληγή». ψιθυρίζω.

«Και δεν θεραπεύεις;» ρωτάει μπερδεμένος ο Raven

«Δεν έχω τον Λύκο μου». Μισούσα να το πω. ήταν απλώς μια συνεχής υπενθύμιση ότι δεν ταίριαζα.

" Ο Λύκος της ήταν δεμένος όταν ήταν παιδί." της λέει ο Alpha Dane. "Γι' αυτό το άρωμά της είναι περίεργο. Ο Λύκος της είναι εκεί, κλειδωμένος και περιμένει να ελευθερωθεί».

Τα μάτια μου τρεμοπαίζουν και τον βρίσκω να με κοιτάζει ευθεία. Πάντα πίστευα ότι ο Λύκος μου είχε φύγει. Όχι ότι ήταν παγιδευμένη.

Τα σκοτεινά μάτια του Raven αιωρούνται πάνω μου. «Ουάου, εντάξει». Μου πιάνει το χέρι. «Με αυτόν τον τρόπο, ας ρίξουμε μια ματιά σε αυτήν την πληγή σου».

Με οδηγεί σε ένα άδειο δωμάτιο και μου ζητάει να ξαπλώσω στο κρεβάτι και να της δείξω την πληγή μου.

Τραβώντας το φούτερ, ίσα ίσα για να δει την πληγή. Τα μάτια της ανοίγουν διάπλατα, ένα τρεμόπαιγμα οργής περνά από πάνω τους καθώς καταλαμβάνει τη μολυσμένη πληγή και τον μώλωπα που την περιβάλλει.

Τα δάχτυλά της πιέζουν προσεκτικά γύρω από την πληγή. «Πριν από πόσο καιρό;*

Η Raven κουνάει το κεφάλι της. «Αυτό είναι μεγαλύτερο από ό,τι πριν από λίγες ημέρες, η μόλυνση είχε τουλάχιστον μια εβδομάδα για να αναπτυχθεί».

« Ναι, πρέπει να μας πεις την αλήθεια.» διατάζει ο Άλφα Ντέιν

"Δεν ξέρω."

« ΝΕΑ!» Η βαθιά φωνή του με βουίζει και κλείνω τα μάτια φοβούμενος τον θυμό του. Ο θυμός έφερε τιμωρία, η τιμωρία έφερε πόνο.

"Ορκίζομαι, δεν ξέρω. Οι ξυλοδαρμοί, συμβαίνουν τόσο συχνά που είναι κάπως... Δεν έχω μελανιάσει ποτέ."

Επικρατεί σιωπή και φοβόμουν πολύ να ανοίξω τα μάτια μου. Ο Alpha Trey το είχε πει ξανά και ξανά, ότι αν το μάθαινε κάποιος, θα έκανε τη ζωή μου μια μιζέρια, περισσότερο από όσο ήταν ήδη. Αναρωτιόμουν ποιος θα το μάθαινε ποτέ που δεν το ήξερε ήδη. Τώρα εδώ ήμουν, καθόμουν σε ένα άλλο νοσοκομείο, αποκαλύπτοντας την αλήθεια.

"Γιάτρεψέ την!" Ο Alpha Dane φωνάζει μετά από αυτό που μοιάζει για πάντα. Ξεφεύγει από το δωμάτιο, βγάζοντας ένα τηλέφωνο από την τσέπη του.

"Θα πρέπει να συγχωρήσετε τον αδερφό μου. Η ψυχραιμία του είναι σύντομη, ειδικά όταν πρόκειται για πράγματα όπως αυτό." Η Raven μουρμουρίζει καθώς επιθεωρεί απαλά την πληγή μου

«Ο αδερφός σου;» ψιθυρίζω ανοίγοντας τα μάτια μου

"Α, βλέπω ότι σε ενημέρωσε. Υποθέτω ότι δεν σου είπε ότι ο Τζένσον είναι και αδερφός μας;"

Κουνάω το κεφάλι μου, υποθέτω ότι ο Τζένσον ήταν ένας από τους άντρες που ήρθαν στο σπίτι του αδερφού μου.

Εκείνη γελάει. «Ο Τζένσον θεωρείται ότι είναι το Γκάμα του αδερφού μας».

"Γάμα;" Δεν είχα ακούσει ποτέ για τον όρο.

«Ναι και ο Alpha Dane τρέφει αγάπη/μίση για μένα που δουλεύω εδώ. Θέλει να εκπροσωπώ την οικογένειά μας, αλλά ξέρει ότι σε αυτό είμαι καλή." Αρπάζει μια κατσαρόλα με κρέμα από το ντουλάπι δ. "Τώρα πρέπει να εφαρμόζεται τρεις φορές την ημέρα. Θα πρέπει να καθαρίσει τη μόλυνση, αν δεν έχει αλλάξει σε μερικές μέρες, θα ρίξω άλλη μια ματιά. Ο αδερφός μου σε περιμένει μπροστά."

"Ευχαριστώ." Μουρμουρίζω παίρνοντας της την κατσαρόλα με την κρέμα. Κοίταξα την ετικέτα, αλλά δεν μπορούσα να τη διαβάσω. Δεν είχα μάθει ποτέ να διαβάζω.

Κουνάει το κεφάλι της προς το μέρος μου καθώς βιάζομαι να βρω τον Άλφα Ντέιν στο τηλέφωνό του, να χτυπάει απότομα κάποιον. Κλείνει το τηλέφωνο μόλις με βλέπει και ρωτάει τι είπε ο Ράβεν.

«Κρέμα, τρεις φορές την ημέρα». Του δείχνω την κατσαρόλα και μου την παίρνει.

«Καλά, έλα». Φεύγει και εγώ πρέπει να τρέξω για να συμβαδίσω μαζί του. Τον ακολουθώ μέσα από το σπίτι και στο γραφείο.

«Δείξε μου». Παραγγέλνει, βγάζοντας το καπάκι από την κατσαρόλα.

Δεν θα ήταν διαπραγματεύσιμο , όχι όταν είχε χρησιμοποιήσει τον ίδιο τόνο λίγες στιγμές πριν μου σκίσει το φόρεμα νωρίτερα.

Σηκώνοντας αργά το φούτερ μου, σκύβει μπροστά μου και πνίγει απαλά την πληγή στην κρύα κρέμα. "Δεν θέλω να μου πεις ψέματα, Νέα. Όχι ποτέ. Αν δεν θυμάσαι, αυτό πρέπει να μου πεις. Είναι σαφές; Δεν θέλω να μαντέψω τι εννοείς."

"Καλά." Δεν μπορούσα να πω τίποτα άλλο, ήμουν πολύ συγκεντρωμένος στη ζεστασιά των χεριών του. Το ένα πιέζει το κάτω μέρος της πλάτης μου, κρατώντας με σταθερό, ενώ το άλλο τρίβει απαλά κρέμα στην πληγή μου. Το μόνο άγγιγμα που είχα δεχτεί από άλλον άντρα ήταν ένας ξυλοδαρμός.

« Σταμάτα να κρατάς την αναπνοή σου.» Μου λέει σηκώνοντας όρθια. «Δεν πρόκειται να σε πληγώσω».

Φαινόταν αδύνατο να το πιστέψω δεδομένης της ιστορίας μου. Η πράξη, τα λόγια που προέρχονταν από αυτόν, απλά δεν φαινόταν αληθινή.