Κεφάλαιο 18

« Ναι, θα επιστρέψουμε στο Moonshine απόψε!»

Νιώθω το στομάχι μου να πέφτει. Με επέστρεφε. Τελικά κατάλαβε ότι δεν ήμουν καλός. Τα μάτια μου κλείνουν και νιώθω την ανάσα μου να κόβεται στο λαιμό μου. Θα έπρεπε να ήμουν όπως οι άλλοι για τους οποίους μου είχε πει ο Ράβεν. Έπρεπε να του είχα ρίξει τον εαυτό μου. Έπρεπε να προσπαθήσω περισσότερο. Δεν έπρεπε να τον κατηγορήσω για πράγματα.

Νιώθω τα τραχιά δάχτυλά του στο πηγούνι μου καθώς μου σηκώνει το πρόσωπό μου προς τα πάνω. «Ναι, άνοιξε τα μάτια σου».