Rozdział 4

W ciągu ostatnich trzech lat genialna lekarka zyskała światową sławę dzięki temu, że wykorzystywała tradycyjną wiedzę medyczną przekazywaną przez pięć tysięcy lat w Chanai, aby wyleczyć niezliczoną liczbę osób cierpiących na skomplikowane i nieuleczalne choroby .

Początkowo wszyscy myśleli, że mogą odkryć jej tożsamość poprzez wygląd. Co dziwne, za każdym razem, gdy praktykowała medycynę, przybierała inną twarz. Z tego powodu niezliczona liczba osób, które chciały poznać jej tożsamość, nie mogła zidentyfikować, kim ona jest. Nawet najbardziej wpływowe osoby musiały wysłać jej maila i posłusznie czekać na wizytę, jeśli chciały się jej poddać leczeniu.

Ostatecznie, wciąż zależało od tego, czy genialna lekarka była gotowa ich uratować. Kobietą tą nie była nikt inny, tylko Natalie, która nosiła hiperrealistyczną maskę.

„ Kochanie, sto milionów to dużo pieniędzy. Kto potrzebuje mojej pomocy? Jaką nieuleczalną chorobę chce, żebym wyleczyła?”

„Mamo, osobą, która poprosiła cię o pomoc, jest Julian Todd, prezes Prime Real Estate. Trzy miesiące temu nagle dostał krwotoku mózgowego. Od początku choroby jego dolna część ciała jest sparaliżowana, a także ma trudności z mówieniem z powodu uszkodzonego układu nerwowego”.

Natalie prychnęła w odpowiedzi, słysząc imię Juliana.

„ Nie zamierzam mu pomagać.”

„ Mamo, jak możesz odpowiadać bez wahania, skoro on oferował sto milionów?”

„ On chce kupić moje sumienie za zaledwie sto milionów? On jest gotów stracić swoje sumienie za pieniądze przez lata, prawda? Taki skurwiel jak on najbardziej boi się śmierci!” W oczach Natalie pojawił się błysk pogardy, gdy rzuciła hiperrealistyczną maskę na stół.

„ Mamo, czy to jest powód, dla którego wróciłaś i zostałaś koronerem, a nie genialnym lekarzem?”

„ Ludzie są zawsze chciwi. Chociaż lekarze nigdy nie są wszechmocni, niektórzy ludzie myślą, że mogą prosić lekarzy o rzeczy niemożliwe, o ile mają pieniądze. Wolę mówić w imieniu zmarłych niż ich leczyć”. Natalie nie zaprzeczyła.

„Mamo, uwielbiam twoje poczucie sprawiedliwości!” Twarz Xaviana była pełna podziwu dla Natalie.

Słysząc to, Natalie uśmiechnęła się i odpowiedziała: „Oczywiście. Kto mnie nie lubi?”

Kiedy Xavian spojrzał na twarz Natalie bez hiperrealistycznej maski, podświadomie pomyślał o małej dziewczynce, którą poznali na lotnisku.

„ Mamo, ta mała dziewczynka, która się do ciebie dzisiaj tuliła, jest trochę podobna do ciebie...”

„ Czy tak?”

Jak można się było spodziewać, Natalie, słysząc to, przypomniała sobie swoją córkę.

Pięć lat temu, po urodzeniu bliźniaków, Yara natychmiast je zabrała.

Biorąc pod uwagę nienawiść Yary do niej, szanse na przeżycie dzieci były nikłe.

Serce zabiło jej mocniej, gdy o tym pomyślała.

Czy moja córka jest w tym samym wieku co ta śliczna dziewczyna, którą poznałem dziś na lotnisku, jeśli jeszcze żyje?

Następnego dnia, około piątej rano, Natalie obudził telefon.

Odebrała telefon oszołomiona, a z jej telefonu dobiegał głos starszego mężczyzny.

„Natalie, przepraszam, że wysyłam cię na posyłki, zanim oficjalnie rozpoczniesz służbę. Dziś rano z Lucent River wydobyto kilka plastikowych toreb pełnych części ciał zwłok. Leżały tam przez jakiś czas, a czas ma ogromne znaczenie dla sekcji zwłok. Musisz natychmiast zgłosić się na służbę”.

„ Panie Jones, proszę przesłać mi lokalizację i adres. Będę tam za piętnaście minut.”

Chwilę później przetarła zaspane oczy i wstała z łóżka, położywszy wcześniej Xaviana do snu.

Następnie założyła hiperrealistyczną maskę pełną piegów po szybkim umyciu. Piękna twarz odbita w lustrze natychmiast zmieniła się w twarz zwykłej kobiety, z wyjątkiem jej błyszczących oczu.

W mniej niż piętnaście minut dotarła na miejsce zdarzenia.

Scenę zablokował kordon, ale policjant w mundurze zatrzymał ją w pół kroku.

„ Pani, droga jest zablokowana. Nikt z zewnątrz nie ma wstępu.”

„ Jestem Natalie Nichols, specjalnie mianowana koroner przez Major Crimes Unit of Dellmoor.” Natalie wyjęła dowód osobisty i podała go policjantowi.

Po tym, jak spojrzał na dowód osobisty, jego wyraz twarzy natychmiast się zmienił, gdy na nią spojrzał.

Specjalnie mianowany koroner nie podlegał żadnemu systemowi Major Crimes Unit ani departamentowi i otrzymywał rozkazy wyłącznie bezpośrednio od szefa policji. Ponadto nie otrzymywała od nich żadnych rozkazów. Zamiast tego to ona wydawała im rozkazy.

Spojrzała na niego zmarszczonymi brwiami, gdy zdała sobie sprawę, że nie odzyskał zmysłów.

„ Przepraszam, czy mogę już wejść?”

„ Oczywiście. Tędy, proszę.” Zasalutował Natalie i pozwolił jej wejść.

Gdy dotarła do brzegu rzeki, zobaczyła kilka plastikowych toreb na ziemi, a jedna z nich była otwarta. Plastikowa torba była pełna części ciała, a otoczenie było pokryte plamami krwi.

W tym momencie dwaj inni koronerzy w białych kitlach robili zdjęcia plastikowych toreb i przygotowywali się do powrotu.

Efekt wizualny, w połączeniu z ostrym zapachem, spowodował, że obaj koronerzy zachowywali się ospale. Koronerka próbowała nawet zatrzymać się w połowie drogi kilka razy.

Po dalszej ocenie zrozumiała, dlaczego Gerald pilnie prosił ją o pomoc.

Podwinęła rękawy i przykucnęła, zanim otworzyła zestaw narzędzi do sekcji zwłok na ziemi. „Wy, chłopaki, zajmujecie temu zbyt dużo czasu”.

Brandon Hughes i Effie Jones spojrzeli na siebie.

Effie, przerażona tą sceną, czując, że robi jej się niedobrze, zdenerwowała się, gdy brzydka kobieta zaczęła mówić sama do siebie w jej obecności.

„ Za kogo ty się uważasz? Za kogo ty jesteś, żeby nas pouczać, co mamy robić?”