Rozdział 76: Nareszcie! Elementy układanki, które pasują!

(punkt widzenia Wyatta)

Muszę przyznać, że nawet o tym nie pomyślałem. Wszystkie te stada powiedziały nam, że to łotrzykowie, więc po prostu przyjęliśmy to za dobrą monetę. Nigdy nie przyszło nam do głowy, żeby zapytać, czy byli pewni, że to łotrzykowie, czy nie. Ale April mogła mieć tu coś do powiedzenia. Chociaż czułem, że po tym, jak na mnie patrzyła, nie skończyła jeszcze. I miałem rację. „Alfa? Jak daleko stąd jest Deptford w stanie New Jersey?” Okej, nie spodziewałem się tego. „Nie wiem, dlaczego?” powiedziałem, a Jeremy natychmiast odpowiedział: „To trzy godziny, jeśli jedziesz międzystanową”. „Dzięki, Jer…” powiedziała bez zająknięcia. Nawet nie spojrzała w stronę Jeremy’ego. „...Alfa? Gdybyś planował wrogie przejęcie innego stada, które byłoby o wiele większe od twojego, o wiele silniejsze od twojego i o wiele bardziej utalentowane od twojego, od czego byś zaczął?” Zatrzymałem się na chwilę i zastanowiłem się nad tym, gdy Austin usiadł. Oczywiście, że oczywista odpowiedź to planowanie, ale wydawało mi się to zbyt oczywiste, więc byłam trochę zdezorientowana jej pytaniem.

Rozglądając się po pokoju, zobaczyłam, że nie byłam jedyną osobą, która była zarówno zdezorientowana , jak i zaintrygowana linią pytań April. Najwyraźniej coś brzęczało jej w głowie. „Nie wiem, kochanie. Musiałabym się nad tym zastanowić”. Zaśmiała się trochę z mojej odpowiedzi, zanim zwróciła się do Alexa, jakby spodziewała się, że odpowie, ale on tylko spojrzał na nią z zamyślonym wyrazem twarzy, więc zwróciła się do ojca, który zmarszczył brwi, jakby myślał, że to również podchwytliwe pytanie. Więc kiedy w końcu przemówił, zawahał się. „Ja… ja bym prawdopodobnie zaczął od zwiadu i badań”. „Dokładnie! Badałbyś, planował, a może nawet… TESTOWAŁ”. I nagle w mojej głowie zapaliła się żarówka i wykrztusiłam „Ares!”, przez co wszyscy spojrzeli na mnie zdezorientowani. Cóż, wszyscy oprócz April. „Nie rozumiem. Co Ares ma z tym wszystkim wspólnego?” Conner zapytał, chociaż wszyscy inni wyglądali, jakby zastanawiali się nad tym samym. „Jeśli April ma rację, to on ma z tym wszystkim wiele wspólnego, Conner. Jego stado mogło być przypadkiem testowym, który miał dopracować ich strategię”. „Ale to wciąż pozostaje kwestia Czarnej Krwi”. Spojrzałem na Alexa i skinąłem głową. „Ja też o tym myślałem. Jeśli to, co spekulujemy, jest prawdą, to Czarna Krew nie pasuje do schematu”. Powiedziałem, zaczynając chodzić w tę i z powrotem. Teraz wszyscy zaczęliśmy rzucać nasze myśli w sposób losowy.