Rozdział 107

Mając już urazę do tej kobiety, nie będę jej mieć za synową, dopóki żyję. Jest wiele wybitnych dziewcząt z dobrych rodzin na całym świecie, które są bardziej utalentowane, piękne i dobrze wychowane. Nie obchodzi mnie ta arogancka suka, która złamała mi rękę, żeby wyjść za mąż do rodziny Lutherów.

Alexander podniósł się i spojrzał na matkę. „Mówisz, że odmawiasz uznania dwójki dzieci? Czy zostaną pozostawione same sobie na zewnątrz?”

Felicia zacisnęła zęby, mówiąc złośliwie: „Te dwie niewykształcone bestie nie są godne przekroczenia progu rezydencji Lutherów. Dajcie im trochę kieszonkowego co miesiąc i pozwólcie im trzymać się z daleka od nas, Lutherów. Nie chcę, żeby zhańbili nasze dobre imię”.