Rozdział 192 Zawstydzony

.Dlaczego... Dlaczego chętnie odwzajemniłeś pocałunek?!. Czy może pomyliłeś mnie z tym głupim psem Liamem?!... Twoje uściski. Poczułam się szczęśliwa, ale jednocześnie było tak, jakby srebrna strzała przebiła mnie i zraniła, ale nie czułam bólu. To była rana z przyjemności. To był pierwszy raz, kiedy byłeś wobec mnie tak bezbronny. Twój posłuszny widok jest przyjemny, ale... naprawdę sprawia, że też jestem niespokojna.. Ciągle myślę, że coś jest z tobą nie tak... Również stan twojego serca...... Tym razem prawie umarłaś!.. Jesteś zbyt słaba, aby być moją narzeczoną... nie masz też nikogo, kto by cię ochronił..... Czy moja decyzja o tym, że przejdziesz próbę rodziny Kadar, nie była słuszna?!. Nawet jeśli odrzucę sugestię przywódczyni Samary..... i tak ostatecznie będziesz musiała przejść przez coś takiego.. pomyślał Eskylrious z poważnym wyrazem twarzy.

Kiara lekko kaszlnąła, po czym powoli otworzyła oczy. Wizja była trochę niewyraźna, ale wkrótce wszystko stało się wyraźniejsze.

„Co?..Gdzie ja jestem?!” zapytała Kiara rozglądając się dookoła.