Rozdział 25

„Rozgrzej szczeniaki, mam tu jeszcze parę rzeczy do załatwienia”. Mówi do mnie, ale nie patrzy na mnie. Jest szczerze zdezorientowany obecnością gościa.

Łapię Sierrę za rękę, „Chodź, możesz pomóc w rozgrzewce”. Wchodzimy na mniejszą arenę. Mamy ich trzy, więc możemy prowadzić wiele sesji treningowych lub stylów treningowych jednocześnie. Ta arena ma również tor przeszkód na jednym końcu, po którym pozwalamy dzieciom biegać pod koniec zajęć. Wszystkie szczeniaki zaczynają krzyczeć do mnie „cześć”, a potem widzę, jak ich oczy wyskakują, gdy zdają sobie sprawę, kto idzie za mną. Naprawdę słodko było widzieć, jak są oszołomieni przyszłymi Alfami, Betami, Gammami i Deltami. Są celebrytami w szkole, ale nie sądzę, żeby rozumieli, co te małe dzieci o nich myślą.

„Czemu oni wszyscy wyglądają na przerażonych?” Oliver pyta mi do ucha. Prawie podskoczyłam, nie zdając sobie sprawy, jak blisko mnie jest.