Rozdział 7

Ci nieliczni ludzie nie byli tu po to, żeby jeść. Zamiast tego byli tu po to, żeby sprawiać kłopoty.

Tang Yin trzymał gardę. Stojąc daleko od sceny, by obserwować sytuację, nagle usłyszał głos Lin Chuchu.

„ Tang Yin, na co się gapisz?”

Gdy tylko Tang Yin odwrócił głowę, zobaczył stoicką twarz Lin Chuchu. Powiedziała z pogardą: „Kim ty jesteś, żeby podglądać klientów? Szybko wracaj do kuchni, żeby pracować. Zawsze zastanawiałam się, dlaczego mój ojciec zatrudnił taką głupią osobę jak ty!”

„ Tang Yin, wejdź! Potrzebuję twojej pomocy!” Lin Cheng krzyknął z kuchni, jakby chciał go oszczędzić dalszego zażenowania.

Tang Yin odłożył ścierkę stołową, którą trzymał w ręku i poszedł do kuchni. Właśnie wtedy z zewnątrz dobiegł głośny huk.

Szybko odwrócił głowę i zobaczył trzech uczniów stojących przed Lin Chuchu. Wskazali ją palcami i zaciekle zapytali: „Spójrz na to! Nie mów mi, że nie wiesz, co to jest!”

Lin Chuchu była oszołomiona i stała nieruchomo w miejscu w oszołomieniu, w jej oczach zaczęły zbierać się łzy.

Tang Yin pośpieszył naprzód i zobaczył przywódcę gangu trzymającego w ręku martwą muchę.

„ Jak prowadzicie swoją restaurację?”

„ Dlaczego tu jest mucha?”

„ Dokładnie, jak śmiesz otwierać tu jadłodajnię z tak kiepską higieną?” Chu Hao był wściekły.

Całkowicie oszołomiony Lin Chuchu stał nieruchomo i bełkotał: „N-To niemożliwe…”

„ Niemożliwe? To powiedz mi, co to jest?” Chu Hao chwyciła ją ostro za nadgarstek i powiedziała: „Lepiej to wyjaśnij! Nie myśl o kontynuowaniu swojej działalności, jeśli nie możesz dać nam jasnego wyjaśnienia w tej sprawie!”

„ Bardzo mi przykro z tego powodu. Nasza jadłodajnia zawsze była w dobrym stanie sanitarnym, a takie rzeczy nie powinny się zdarzać. Proszę najpierw usiąść. Natychmiast zbadam sprawę…” Lin Cheng był zdenerwowany, gdy wybiegł z kuchni.

„ Badanie? Mamy tu zarówno świadków, jak i dowody. Co jeszcze chcesz zbadać? Myślę, że po prostu próbujesz zrzucić odpowiedzialność…”

Twarz Lin Chenga zbladła.

„Stary, boli mnie brzuch…” Jeden z facetów złapał Chu Hao za ramię i natychmiast zakrył mu brzuch.

„ Spójrz na to! Mój kumpel ma ból brzucha po zjedzeniu tutejszego jedzenia. Jak mamy to teraz rozwiązać?” Chu Hao płonął gniewem.

Lin Chuchu przestraszył się jego groźnego wyglądu i natychmiast się cofnął.

Z ponurą miną Tang Yin zrobiła kilka kroków do przodu i chwyciła nadgarstek Lin Chuchu.

Gdy Lin Chuchu odwróciła głowę i rzuciła szybkie spojrzenie, szybko cofnęła rękę i krzyknęła do Tang Yin głośno: „Co ty robisz? Nie widzisz, co się dzieje? Dlaczego wciąż tu stoisz? Wynoś się stąd natychmiast…”

„ Nie próbuj odwracać uwagi. Mój kumpel ma ból brzucha po zjedzeniu twojego jedzenia. Powinieneś nam to zrekompensować! Zapłać nam co najmniej 50 000 za tę sprawę! Nie ma problemu, jeśli nie chcesz płacić odszkodowania, ponieważ zawsze możemy zadzwonić do Ministerstwa Zdrowia. W takim przypadku twoja restauracja może zostać zamknięta!” Chu Hao spojrzał na Lin Chuchu z pogardą.

„ Co? 50 000?” Lin Chuchu zamarł w miejscu, zszokowany.

Krew odpłynęła z twarzy Lin Chenga. Nie sądził, że w jego jadłodajni zdarzy się coś takiego. Gdyby Ministerstwo Zdrowia wtrąciło się w tę sprawę, nie miałby innego wyjścia, jak zakończyć działalność.

Wu Min była tak przerażona, że aż szlochała, a jej twarz pobladła.

„ 50 000, ani grosza mniej…”

„ Dajcie nam trochę czasu na przemyślenie tego. Na pewno nadrobimy tę sprawę!” – szybko powiedział Lin Cheng.

„ Dobrze. Dam ci trochę czasu na przemyślenie tego po południu, a wieczorem przyjdziemy po pieniądze. Jeśli nie zamierzasz zapłacić, po prostu zgłosimy to do Departamentu Zdrowia!” Gdy tylko Chu Hao to powiedział, odwrócił się i odszedł.

Lin Cheng opadł ciężko na krzesło, a jego twarz stała się niezwykle blada.

50 000!

W ostatnim półroczu ledwo udało im się zarobić i zaoszczędzić do 50 000, a to po tym, jak byli oszczędni i oszczędni w wydatkach. Jak mogliby kontynuować swoje życie, gdyby te 50 000 zostało zabrane przez kogoś innego po prostu w ten sposób?

„ Tato, co mamy zrobić?” Lin Chuchu natychmiast rozpłakała się.

Wu Min odrzuciła obrus, który trzymała w dłoni i powiedziała: „Nie mogę już tego znieść! Jak mogłeś pozwolić muchie dostać się do miski? Czy jesteś ślepy? Żądam rozwodu! To od ciebie zależy, czy chcesz zapłacić te 50 000. Mam już dość życia z tobą w tak trudnym życiu…”

Lin Cheng szybko podniósł głowę i spojrzał błagalnie.

Tang Yin obserwował scenę z boku z nutą litości w oczach. Wu Min była typową kobietą, która porzuciłaby męża, gdyby wpadł w kłopoty.

Chodziło o zaledwie 50 tysięcy, a ona już robiła zamieszanie, żeby rozwieść się z mężem.

„ Wujku Lin, to nie nasza wina. Widziałam, że muchę przynieśli oni i celowo wrzucili ją do miski! Ta sprawa nie ma z nami nic wspólnego. Nawet jeśli zgłoszą to do Departamentu Zdrowia, nic nam nie mogą zrobić!” Tang Yin westchnęła i mediowała.

„Co powiedziałaś?” Lin Chuchu zamrugała oczami i spojrzała na Tang Yin niewiarygodnie. „To dlaczego ich nie pilnowałeś? Gdybyś to zrobił, sprawy nie potoczyłyby się w ten sposób!”

W oczach Tang Yina pojawił się cień obrzydzenia. Początkowo chciał na nie patrzeć. Coś takiego by się nie wydarzyło, gdyby wcześniej nie kazała mu pracować w kuchni.

„ Lepiej będzie, jeśli się pospieszymy i znajdziemy rozwiązanie teraz. Może uda nam się sprawdzić, czy mamy jakieś powiązania, które pomogą rozwiązać tę sprawę!” – powiedział Tang Yin.

„ Tak! Szukajcie kontaktów!” – odpowiedział Lin Chuchu. „Mam kolegę z klasy, którego ojciec jest bogatym człowiekiem i prowadzi duży biznes hotelowy. Słyszałem, że jest blisko z ludźmi z Departamentu Zdrowia. Poproszę go o pomoc…”

„ Tak jest! Szybko zadzwoń…” Wu Min natychmiast namawiała Lin Chuchu, żeby zadzwoniła, gdy tylko usłyszała, że ta osoba jest bogata.

Lin Chuchu podniosła telefon i wybiegła na zewnątrz, żeby wykonać telefon.

Lin Cheng podniósł głowę, a jego wyraz twarzy nieco się złagodził. „Tang Yin, myślisz, że znalezienie połączeń zadziała?”

„ Myślę, że to zadziała! Wujku Lin, poczekaj tu na mnie chwilę. Zadzwonię, żeby zobaczyć, czy mogę uzyskać pomoc w rozwiązaniu tej sprawy!” Mając dobre zdanie o Lin Chengu, Tang Yin nie chciał, żeby w tym momencie zatonął lub sam popłynął.

„ Okej, dziękuję bardzo!” – szybko powiedział Lin Cheng.

Tang Yin skinął głową i odwrócił się, by odejść. Wu Min przewróciła oczami na bok i prychnęła: „On najwyraźniej przecenia siebie. Jest po prostu kiepskim przegranym i myśli o szukaniu kontaktów, by uzyskać pomoc?”

„ Przestań paplać. Tang Yin jest po prostu miły, żeby nam pomóc…” przekonał Lin Cheng.

„Jaki jest sens jego bycia miłym? Pomijając fakt, że nie ma nawet przyjaciela w Wuhan, nie stać go nawet na jedzenie. Myślisz, że ktoś taki jak on może nam pomóc?” Wu Min spojrzał na Lin Chenga groźnie, zanim wyszedł. „Oczywiście, że próbuje dorwać naszą córkę! A ty! Czy ty codziennie śnisz na jawie? Co innego możesz robić, jeśli nawet nie potrafisz porządnie gotować?”

Lin Cheng był zaskoczony zdenerwowaniem Wu Mina i milczał.

Tang Yin opuścił jadłodajnię i poszedł na róg ulicy. Następnie wyjął telefon komórkowy i zadzwonił do Miao Bai.

„ Młody Mistrzu, to nie jest wielka sprawa. Poproszę moją sekretarkę, żeby cię później znalazła. Nie martw się!” powiedziała Miao Bai przez telefon.

„ W porządku!” Tang Yin skinął głową i poczuł ulgę.

Gdy tylko wrócił do jadłodajni, zobaczył Lin Chuchu wracającego z płaczem. „Tato, mój kolega z klasy powiedział, że ta sprawa jest dość skomplikowana, ale pomoże nam znaleźć wyjście. Ma jednak ss-małą prośbę!”