Κεφάλαιο 30

Έλλα

Το αλεύρι συγκρούεται με το πρόσωπο του Σινκλέρ σε μια έκρηξη λευκής σκόνης, που καλύπτει τα χαρακτηριστικά του με πυκνούς κόκκους και κυματίζει στον αέρα γύρω μας. Ένα χαμηλό γρύλισμα βουίζει στο στήθος του και ο φόβος με διαπερνά καθώς αναρωτιέμαι αν έχω κάνει ένα σοβαρό λάθος. Ο Sinclair παίρνει μια στιγμή για να ανοίξει τα μάτια του αφού χτυπήσει το αλεύρι, αλλά όταν το κάνει, ο λύκος του λάμπει λαμπερά στις ίριδες του και το ένστικτό μου κυριαρχεί.

Προσπαθώ να μπω κάτω από την αγκαλιά του, να αποφύγω το κράτημά του όπως κι αν μπορώ. Ωστόσο, τη στιγμή που αρχίζω να προσπαθώ να διαφύγω, γέρνει προς τα εμπρός, συνθλίβοντας το σώμα μου ανάμεσα σε αυτόν και τον πάγκο. Αμέσως θυμάμαι πόσο μεγαλύτερο είναι ο Sinclair. Μερικές φορές είναι εύκολο να με κοροϊδεύουν όταν είμαι ντυμένος με τακούνια ή υπάρχει χώρος ανάμεσά μας, αλλά τώρα νιώθω πόσο αβοήθητος είμαι δίπλα του. Η κορυφή του κεφαλιού μου μόλις φτάνει στο στέρνο του, και δίπλα στους μύες του, τα λεπτά άκρα μου αισθάνονται τρομερά αδύναμα.