Κεφάλαιο 25

Έλλα

Δεν είναι ραντεβού, δεν είναι ραντεβού, δεν είναι ραντεβού. Επαναλαμβάνω την ίδια σκέψη ξανά και ξανά. Ξέρω ότι ο Sinclair θα με βγάλει μόνο απόψε επειδή τελείωσα τα κομμάτια σήμερα το απόγευμα. Εξακολουθώ να χτυπάω τον εαυτό μου, ντρέπομαι εντελώς για την αδυναμία μου και αποφασισμένος να του αποδειχθώ τελικά. Πέρασα το μεγαλύτερο μέρος μιας ώρας διαλέγοντας το φόρεμά μου για απόψε, τελικά αποφάσισα ένα μικρό μαύρο φόρεμα που αναδεικνύει τη σιλουέτα μου και με κάνει να νιώθω δυνατή και σέξι, τίποτα σαν τον συνηθισμένο μου εαυτό.

Τύλιξα ένα βαρύ χειμωνιάτικο παλτό γύρω από το σώμα μου αφού οι καλλιτέχνες του μακιγιάζ και οι κομμωτές της Sinclair με φτιάχνουν, γλιστρώντας πάνω σε ένα ζευγάρι στιλέτα με τιράντες και παίρνοντας μερικές βαθιές ανάσες πριν κατέβω κάτω. Ο Σινκλέρ με περιμένει στο κάτω μέρος της σκάλας, με το σμαραγδένιο βλέμμα του να σηκώνει τα γυμνά μου πόδια και να παραμένει πάνω στο παλτό μου, σαν να μπαίνει στον πειρασμό να το ξετυλίξει και να έχει μια προεπισκόπηση του τι υπάρχει από κάτω. Είναι εκπληκτικό πόσο υπερθερμασμένος μπορεί να με κάνει να νιώσω με μια μόνο ματιά – με έχει ήδη δει γυμνό και δεν είναι ούτως ή άλλως ότι υπάρχει κάποιο αληθινό συναίσθημα πίσω από αυτό.