บทที่ 4 สี่

แกมม่าพูดอย่างระมัดระวัง “ฉันไม่ได้ยืนอยู่ใกล้ที่ที่คุณอยู่เมื่อคุณพบกับแกมม่า ลูเซียน ดังนั้นฉันไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ฉันได้ยินคือ…สิ่งที่ฉันได้ยิน” เขาลังเล “คุณบอกว่าลูซี่เป็นคู่ของคุณเหรอ?”

“ ฉันทำแล้ว และเธอก็ทำ” กษัตริย์ตอบด้วยรอยยิ้ม แม้ว่าจะรู้สึกอิจฉาเล็กน้อยเมื่อนักรบเรียกคู่หูของเขาว่า “ลูซี่” ด้วยความรักใคร่

แกมม่า ราเดนพยักหน้าและกล่าวว่า “ฉันไม่แน่ใจว่าคุณจะฆ่าฉันเพราะสิ่งที่ฉันกำลังจะพูดหรือเปล่า ฝ่าบาท แต่เหมือนที่ฉันพูด ฉันเป็นหนี้ชีวิตเธอ ดังนั้นฉันคิดว่านี่จะเป็นการแลกเปลี่ยนที่ยุติธรรม” เขาหัวเราะเบาๆ ครั้งหนึ่งก่อนจะพูดอย่างจริงจัง “ฝ่าบาท ฉันขอร้องอย่าทำร้ายเธอ เธอเป็นคนดีที่ด้วยเหตุผลบางอย่างที่ไม่ทราบได้ เธอถูกบังคับให้ทำมากกว่าใครๆ”

คิ้วของราชาขมวด เข้าหากัน เขารู้สึกถูกดูหมิ่น ทำไมแกมม่าถึงคิดว่าเขาในฐานะคู่ครองของลูเซียนไม่สามารถดูแลเธอได้ หมาป่าตัวนี้คิดว่าเขาเป็นใครกัน! ราชาพยายามอย่างที่สุดที่จะควบคุมสติและประกาศด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ฉันจะไม่คิดที่จะทำร้ายเธอเลย เธอเป็นคู่ครองของฉัน ฉันจะก่อสงครามก่อนที่จะปล่อยให้เธอได้รับบาดเจ็บ”

“ ดีใจที่ได้รู้ เป็นเกียรติที่ได้พบท่าน ฝ่าบาท” แกมมา ราเดนโค้งคำนับ

กษัตริย์ยิ้มอย่างเรียบๆ และกล่าวว่า “เช่นเดียวกัน สมาชิกของ Blood Eclipse ขอให้สนุกกับช่วงเย็นที่เหลือ” เขาก้าวเดินอย่างรวดเร็วในขณะที่รู้สึกถึงความอิจฉาที่ครอบงำร่างกายของเขาเมื่อราเดน แสดงความกังวลอย่างมากต่อลูเซียนน์ หากเขาอยู่ต่ออีกหน่อย เขาอาจจะฆ่าราเดนได้

ขณะที่เขากำลังพูดคุยกับลูน่าซึ่งกำลังดูแลกลุ่มของเธอหลังจากสามีของเธอเสียชีวิตเมื่อเดือนก่อน ซานดาร์รู้สึกว่ามีมือลูบลงมาตามแขนของเขาอย่างยั่วยวน ทำให้เขาต้องหันสายตาไปจ้องไปที่สิ่งมีชีวิตนั้นแทน

เขาถามด้วยน้ำเสียงที่ต่ำอย่างอันตราย “คุณกำลังทำบ้าอะไรอยู่”

เป็นลูกสาวของ ซาชา คัมมิงส์ รัฐมนตรีกลาโหมของเขา ที่ยิ้มอย่างเขินอายให้กษัตริย์ ทำให้ซานดาร์โกรธมากขึ้น

“ ซาช่า” พ่อของเธอเรียกขณะที่เขาเดินเข้ามาหาพวกเขา

กษัตริย์ขู่อีกครั้ง “หากลูกสาวของคุณเข้ามายุ่งกับการสนทนาของฉันอีก เราคงต้องหารือกันเรื่องอนาคตของคุณและของเธอ คัมมิงส์”

ซาช่าตกตะลึงแต่เลือกที่จะไม่พูดอะไร และก้มหน้าลงขณะที่พ่อของเธอโค้งคำนับและขอโทษ “ฉันเสียใจอย่างยิ่งฝ่าบาท ฉันควรจะตื่นตัวมากกว่านี้ เราจะขอตัวก่อน”

สายตาของราชาจ้องมองพวกเขาอยู่จนกระทั่งพวกเขาอยู่ไกลพอที่จะทำให้เขารู้สึกสบายใจ เขานึกถึงลูเซียนน์ที่สงบสติอารมณ์ก่อนจะหันกลับไปหาลูน่าที่เขากำลังพูดด้วยและพูดว่า “ฉันขอโทษที่ขัดจังหวะ ลูน่า ลีสซ่า เรากำลังพูดถึงงานก่อสร้างสนามฝึกของฝูงของคุณอยู่ ถ้าฉันจำไม่ผิดนะ”

ลูน่า ลีสซ่าไม่ได้คาดหวังคำขอโทษจากราชา และค่อนข้างประหลาดใจกับความจริงใจจากคำพูดของเขา เมื่อราชาจำได้ว่าพวกเขาหยุดสนทนาตรงไหน เธอจึงรู้สึกมีกำลังใจมากขึ้นที่จะแสดงความกระตือรือร้น เมื่อเธอพูดถึงแผนการที่จะสั่งให้สมาชิกฝูงที่มีความสามารถทุกคนต่อสู้ ราชาสนับสนุนเธอ และกระตุ้นให้เธอส่งใบสมัครหากเธอต้องการความช่วยเหลือด้านการเงินหรือผู้ฝึกสอน เธอขอบคุณเขาและสัญญาว่าจะจำข้อเสนอของเขาไว้

เมื่อเขาออกจากลูน่า ลีสซ่า อัลฟ่า ฮวน และลูน่า เฮล ก็เดินเข้ามาหาเขาอย่างรีบร้อนและประหม่า พวกเขายืนตรงหน้าเขาและโค้งคำนับ “หัวหน้ากลุ่มบลูเครสเซนต์ทั้งหลาย ข้าพเจ้าติดหนี้บุญคุณอะไรกับความสุขนี้”

ศีรษะที่เงยขึ้นของพวกมันถูกสบเข้ากับดวงตาที่ยิ้มแย้มของราชา ไม่มีราชาองค์ใดในประวัติศาสตร์ที่พบว่าการพบปะกับมนุษย์หมาป่าเป็น 'ความสุข' และไม่มีไลแคนคนไหนที่จะยอมลำบากยิ้มให้กับเผ่าพันธุ์ของพวกมัน ไม่ต้องพูดถึงราชาเองด้วยซ้ำ

อัลฟ่า ฮวน เหลือบมองคู่ของเขา ซึ่งพยักหน้าให้กำลังใจ อัลฟ่ามองไปที่ราชาและพูดด้วยความสงสัย “แกมม่าของฉันเป็นคู่ของคุณใช่ไหม ฝ่าบาท”

ตอนนี้เขาเริ่มโมโหแล้ว คิ้วของเขาขมวดเข้าหากันขณะที่เขาพูดว่า “เธอใช่ มีปัญหาอะไรหรือเปล่า”

อัลฟ่า ฮวน พึมพำเสียง ‘ว้าว’ เบาๆ ก่อนจะพูดว่า “ฝ่าบาท โปรดเข้าใจว่าฉัน ไม่ได้ไม่เคารพต่อสิ่งที่จะพูดต่อไป” เขากระแอมในลำคอแล้วพูดต่อ “ถ้าคุณไม่… จริงจังกับ… การได้เธอมา” เขากลืนก้อนในลำคอ ก่อนจะพูดต่อ “… โปรดปล่อยเธอไป ฉันไม่อยากเห็นเธอเจ็บปวดจากความสัมพันธ์แบบคู่ครองอีก ฉันรู้จักเธอมาตั้งแต่เด็ก เธอเหมือนน้องสาวของฉัน มันทำให้ฉันและลูน่าเจ็บปวดที่เห็นเธอเจ็บปวด”

หากอัลฟ่า ฮวน ไม่มีคู่ ซานดาร์ก็มั่นใจอย่างยิ่งว่าเขาจะต้องฉีกคออัลฟ่าทันทีเพราะความอิจฉาริษยา แกมมา ราเดนได้ระบายความอดทนของเขาออกไปหมดแล้ว และซานดาร์ก็เกาะติดเส้นด้ายแห่งความอดทนที่เขาทิ้งไว้ในคืนนี้

“ ทำไมคุณถึงคิดว่าฉันไม่จริงจังกับลูเซียน อัลฟ่า ฮวน” เขาถามโดยพูดชื่อเธอเพื่อปลอบใจ

อัลฟ่า ฮวนกล่าวว่า “ราชาของฉัน ฉันยอมรับว่าฉันไม่รู้ว่าคุณตั้งใจจะคบกับลูซี่ ฉันเพิ่งเจอคุณวันนี้ ฉันต้องบอกว่าฉันไม่รู้จักคุณเลย ดังนั้นฉันจึงไม่รู้ว่าความสัมพันธ์แบบคู่ครองนี้จะ… ก้าวหน้าไปอย่างไร สิ่งเดียวที่ฉันอยากจะพูดก็คือ...” เขาถอนหายใจ ราวกับว่าเขาจะทำผิดพลาดครั้งใหญ่ที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิตของเขา “…เธอผ่านอะไรมาเยอะเกินไปในชีวิตนี้ โปรดอย่าทำร้ายเธอ”

อัลฟ่า ฮวน ดูเหมือนผู้ชายที่พร้อมจะรับโทษหลังจากพูดจบ ซานดาร์ประทับใจกับสิ่งที่ลูเซียนสามารถทำได้ด้วยการมีตัวตนของเธอ ในคืนเดียว หมาป่าสองตัวพร้อมที่จะถูกลงโทษเพียงเพื่อบอกเขาว่าอย่าทำร้ายเธอ และตัวหนึ่งเป็นอัลฟ่า

เขาหัวเราะคิกคักกับความคิดของตัวเองก่อนจะสบตากับอัลฟ่า ฮวนที่มองด้วยความสับสนขณะที่เขาประกาศว่า “อัลฟ่า ฮวน ความตั้งใจของฉันกับลูเซียนคือการเกี้ยวพาราสีเธอ ผสมพันธุ์และทำเครื่องหมายเธอและเธอเท่านั้น ให้เธอทำเครื่องหมายฉัน และทำให้เธอเป็นราชินีของฉัน ฉันไม่รู้ว่าฉันทำอะไรให้คุณและแกมม่า ราเดนคิดว่าฉันจะทำร้ายคู่ของฉัน แต่ฉันรับรองกับคุณได้ว่าฉันไม่สามารถทนเห็นลูเซียนทำร้ายได้ นับประสาอะไรกับการทำร้ายเธอ” เขาหัวเราะคิกคักอย่างหม่นหมองก่อนจะพึมพำ “ถ้าจะว่าไป เธอทำให้ฉันเจ็บปวดด้วยสิ่งที่เธอพูดคืนนี้”

ลูน่า เฮลก้าวไปข้างหน้าอย่างระมัดระวังและอธิบายว่า “ฝ่าบาท โปรดยกโทษให้เธอด้วย เราไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดถึงอดีตของเธอ แต่ถ้าเธอตัดสินใจเล่าเรื่องนั้นให้คุณฟังสักวันหนึ่ง คุณจะเข้าใจว่าทำไมเธอถึงพูดแบบนั้น”

ซานดาร์พยักหน้าเข้าใจขณะฟังเธอพูดด้วยความกังวล จากนั้นเขาก็เสริมด้วยรอยยิ้ม “พวกคุณทั้งคู่ไม่จำเป็นต้องกลัวฉันมากนัก ฉันจะไม่ลงโทษหรือฆ่าโดยไม่มีเหตุผลอันสมควร ไม่คำนึงถึงเหตุผลและกฎหมาย ฉันไม่นึกจะฆ่าจ่าฝูงของคู่หูของฉันที่พยายามดูแลเธออยู่เลย”

มีช่วงเวลาแห่งความประหลาดใจก่อนที่พวกเขาจะโค้งคำนับเพื่อแสดงความขอบคุณ ซานดาร์เดิน ไปที่ฝูงต่อไปและอีกสองฝูงหลังจากนั้นก่อนที่เขาจะจากไป

เมื่อแซนดาร์กลับถึงบ้าน เขาสั่งให้ตัวเองค้นแฟ้มหนึ่งแฟ้มในกองโจรก่อนจะเข้านอน เขาหันไปมองที่ข้างเตียงและจินตนาการถึงลูเซียนนอนอยู่ข้างๆ เขาเอื้อมมือไปหยิบหมอนที่ว่างเปล่าโดยไม่รู้ตัวและรู้สึกถึงความเย็นยะเยือกบนพื้นผิวของหมอน สัตว์เลี้ยงของเขาครางหงิงๆ เพราะคิดถึงคู่ครองของมัน เขาคิดว่าจะได้พบเธอในวันรุ่งขึ้นและผล็อยหลับไปพร้อมกับรอยยิ้ม