บทที่ 21 ยี่สิบเอ็ด

เพื่อความโล่งใจของแซนดาร์และคริสเตียน เกร็กไม่ได้ปรากฏตัวเพื่อดื่มชาหรือรับประทานอาหารเย็น ลูเซียนยังคงแนะนำสมาชิกฝูงให้ราชาและผู้บังคับบัญชาคนที่สองของเขารู้จักต่อไป โดยทั้งคู่สังเกตว่าแต่ละฝูงต้องการอะไร หมาป่ารู้สึกประหลาดใจและขอบคุณสำหรับโอกาสที่ได้แสดงให้ทุกคนได้ยิน เมื่อใดก็ตามที่ลูเซียนยืนกินอาหารหรือเครื่องดื่มเพียงลำพัง สมาชิกฝูงที่เธอไม่เคยพบมาก่อนจะเดินเข้ามาหาเธอพร้อมกับปัญหาที่ฝูงของพวกเขากำลังเผชิญอยู่ พวกเขารู้สึกสบายใจมากกว่าที่จะได้พบกับเธอเพียงลำพังก่อนที่จะได้รับการแนะนำให้รู้จักกับราชาเอง

เธอรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้ช่วยเชื่อมโยงฝูงกับราชาของพวกมัน ส่วนที่เธอคิดก็คือการต้องเสี่ยงพบกับจ่าฝูงที่หลงตัวเอง ในสถานการณ์เช่นนี้ เธอจะถามพวกมันด้วยคำถามง่ายๆ ว่า 'แล้วคุณบอกฉันได้ไหมว่าฝูงของคุณต้องการความช่วยเหลือแบบไหน' ก่อนจะตัดสินใจว่าเธอต้องการจะสนทนาต่อหรือไม่ อัลฟ่าและแกมม่าบางคนที่เธอไม่เคยพบมาก่อนแนะนำตัวเพราะพวกเขาต้องการพบเธอ การสนทนานั้นเหมาะสม ดังนั้นเธอจึงสนใจที่จะทำความรู้จักกับคนที่เธอยังไม่พบ

กลาง มื้อ ค่ำที่ไหนสักแห่ง ซานดาร์และคริสเตียนกำลังพูดคุยถึงความช่วยเหลือที่ฝูงมูนฮาวล์ขอหลังจากที่พวกโจรทำลายพรมแดนของพวกมัน เมื่อเห็นว่าสมาชิกฝูงไม่ต้องการกำลังใจในการพูดคุยกับซานดาร์อีกต่อไป ลูเซียนจึงลุกขึ้นเพื่อเติมน้ำอีกครั้ง หลังจากเติมแก้วแล้ว เธอก็พิงโต๊ะเครื่องดื่มสักครู่เพื่อจิบเครื่องดื่มและใช้เวลาอยู่กับตัวเองอย่างเงียบๆ