Biegun Północny, kraina pokryta wyłącznie lodem i śniegiem, gdzie ziemia i niebo mają różne odcienie tej samej bieli, a w najdalszych zakątkach tej krainy, w miejscu niemożliwym do uchwycenia nawet na zdjęciach satelitarnych, góruje nad wszystkim baza wojskowa.
Stacjonowali tam najlepsi żołnierze elitarni, najnowocześniejszy zespół medyczny i broń najwyższej klasy, ale tylko wtajemniczeni wiedzieli, że ta światowej klasy baza wojskowa nie została zbudowana w celach badawczych czy wywiadowczych, lecz po to, by chronić jednego człowieka — człowieka, który był zamknięty, ale był w stanie przynieść chwałę trzem milionom żołnierzy Sił Zbrojnych Donghua!
W zamieci muskularny starzec o ostrych brwiach kroczył przez bazę, a jego wojskowe buty stąpały po śniegu z głośnym chrupnięciem.
„ Znowu choroba tego chłopca daje o sobie znać? Co się dzieje?” Głos starca zabrzmiał tak wyraźnie jak dzwon kościelny; na jego ramieniu błyszczały trzy złote gwiazdy.
„Marszałku!” Lekarz wojskowy ubrany w biały fartuch zasalutował mu, po czym westchnął. „Smocza Głowa czuje się gorzej. To już trzeci raz w tym miesiącu. Co więcej, jego agresja i zdolności destrukcyjne wzrosły ponad trzykrotnie! Celowo wzmocniliśmy ścianę pokoju najmocniejszymi stopami lotniczymi, aby mógł szaleć ile tylko zechce, ale... ” Zanim lekarz zdążył dokończyć, wyszło kilkunastu elitarnych żołnierzy, zmagających się z niesieniem dwudziestocentymetrowej grubości kawałka ściany ze stopu metalu.
Sam mur był pokryty wgłębieniami zrobionymi przez pięści wielkości worków z piaskiem, a także dużymi śladami stóp, a nawet wgnieceniem od uderzenia głową. Wszystkie wgniecenia były wyraźnie widoczne i, sądząc po dużej sile użytej siły, niemal wystarczyły, aby przebić sam mur.
„ Ten chłopak zrobił to wszystko?”
„ Tak, tak.”
Stary człowiek poczuł mrowienie na głowie; dwudziestocentymetrowej grubości, wzmocniona ściana wykonana ze stopów lotniczych była wystarczająco wytrzymała, by wytrzymać eksplozję małego pocisku, a teraz ten człowiek niemal zamienił ją w złom. Przy tak silnej sile czołgi wydawały się niczym w porównaniu.
„ Chcę go zobaczyć” – powiedział spokojnie starzec.
Lekarz zrobił się nerwowy i szybko powiedział: „Marszałku, Dragon Head właśnie otrząsnął się ze swojego ataku agresji i może on powrócić w każdej chwili. To zbyt niebezpieczne, więc ty—”
Starzec wszedł do środka bez słowa. W specjalnie zbudowanym pokoju ze stopów metali, młody mężczyzna siedział na krześle z kajdankami i bez koszuli. Chociaż jego skóra była lśniąco brązowa, a mięśnie nabrzmiałe, był pokryty ranami i bliznami, które krzyżowały się jedna na drugiej — oznaka honorowego wojownika. Jednak jego oczy były całkowicie pozbawione emocji, a jego aura cuchnęła śmiercią i rozpaczą.
Kącik ust starca zadrżał, a jego serce poczuło ukłucie bólu. „Znowu nie umarłeś?”
Młody człowiek zaśmiał się z siebie, jego wyrzeźbione rysy twarzy wyrażały jego kpinę i przygnębienie, gdy odpowiedział: „Prawie sam się okaleczyłem, wygłupiając się w ten sposób, ale Szatan po prostu nie wpuści mnie do piekła. Myślę, że nawet gdybym sam się okaleczył, to ani jedna dusza by się tym nie przejęła”.
„Bzdury !” Starzec nagle wpadł we wściekłość, gdy to usłyszał, przewracając stół przed sobą jednym kopniakiem i strasząc lekarzy znajdujących się w pobliżu.
„ Kim do cholery jest Szatan, żeby dotknąć żołnierza, który należy do mnie, Qin Shihuang?” Złapał młodzieńca za włosy i mocno je ścisnął. „Posłuchaj mnie, Chu Feng. Lepiej żyj, i żyj dobrze! Nikt nie może cię zabić na mojej warcie. Nikt, słyszysz mnie?!”
Qin Shihuang nie mógł powstrzymać łez na widok tego zdemotywowanego człowieka, jego serce czuło się, jakby zostało dźgnięte nożem. Chu Feng, szef oddziału Duszy Smoka i cenny nabytek Donghua, był najlepszym żołnierzem, jakiego naród miał od dziesięcioleci, a Qin Shihuang był dumny, że szkolił go od młodości! Niezwykle odznaczony żołnierz, był filarem wiary i chwały wśród milionów wojowników Donghua!
Trzy lata temu Chu Feng poprowadził nawet swój oddział podczas plądrowania świętej ziemi znanej jako „Pierwsza Organizacja”. Nawet gdy był oddzielony od innych, przedarł się przez siedem Tronów ziemi, wypełniając to miejsce całkowitym rozlewem krwi. To był ten bohaterski wyczyn, który przyniósł mu ten boski status i tytuł „Boga Wojny”.
Jednak w tej samej bitwie został również zaatakowany diaboliczną 'Trucizną Mandraki', co poddało go atakom agresji. Gdy te ataki zostały wywołane, wpadał w bestialskie szaleństwa i bezmyślnie wyrządzał krzywdę, a lekarstwa nie było, nawet gdy ataki stawały się coraz częstsze. W końcu wszystko, co mógł zrobić Chu Feng, to być torturowanym, dopóki nie został niczym innym, jak bezmyślną bestią i patrzeć, jak uderza w dno za dnem; taki był jego okrutny los.
„Żyć? Jaki jest sens, żebym żył?” powiedział monotonnie Chu Feng, jego oczy były całkowicie pozbawione emocji i puste. „Każdego dnia leniuchuję w tym zapomnianym przez Boga miejscu, martwiąc się, kiedy moje ataki znów zostaną wywołane, martwiąc się, że skrzywdzę moich towarzyszy broni. Staruszku, nie jestem już w stanie walczyć. Nie nadaję się na żołnierza, a co innego robię poza zużywaniem cennych zasobów? Życie jest dla mnie torturą, a śmierć jest moim jedynym uwolnieniem”.
Nie chodziło o to, że przestał się bać śmierci, po prostu stał się odrętwiały. Nie widział żadnej nadziei, żadnej przyszłości, ani nawet jutra. Czuł się tak winny każdego dnia za towarzyszy broni, których skrzywdził w ataku, za wszystko, co zrobił... Jakież to było okrucieństwo dla dumnego żołnierza, który kiedyś zaciekle bronił swojej ziemi, że śmierć byłaby przyjemnością w porównaniu z życiem takim jak to!
Żołnierze stojący dookoła współczuli mu tak bardzo, że zaczęli płakać; nawet Qin Shihuang zamilkł, bez słowa.
„Marszałku, stan Głowy Smoka pogarsza się coraz bardziej. Jeśli pozostanie tak zdemotywowany, nie skończy się to dobrze. Może nawet być śmiertelne…” Podszedł lekarz i podał woreczek z krystalicznie białym proszkiem. „Jeśli to tak dalej pójdzie, obawiam się, że będziemy musieli użyć tego…”
Qin Shihuang zamarł; zawsze był zdecydowanym przywódcą, ale teraz znalazł się w bolesnym wahaniu. To był Bóg Wojny, którego w pojedynkę wychował, duma i radość milionowej armii. Czy naprawdę zamierzał się do tego uciec? Ale jeśli tego nie zrobi, to co to będzie oznaczało, jeśli będzie nadal poddawał się tym atakom trzy razy w miesiącu? W każdej chwili mógł tylko stać się bezmyślnym potworem, bezduszną bestią!
„ Wynoś się. Wynoś się!” Chu Feng nagle się wściekł i kopnął torbę z impetem, rycząc. „Jestem żołnierzem, sławnym Bogiem Wojny! Śmiesz pozwolić mi używać tej rzeczy i zamienić mnie w narkomana? Jak mogę zhańbić moich poległych towarzyszy broni, mundur na moich plecach?”
Elitarni żołnierze pokryli się zimnym potem. Chociaż Chu Feng był mocno przywiązany do krzesła, nadal mieli silne przeczucie, że jak przerażające zwierzę, może się uwolnić i zabić ich w każdej chwili, jeśli będzie walczył wystarczająco mocno.
„ Och, więc teraz zdajesz sobie sprawę, że jesteś żołnierzem? Że jesteś Głową Smoka, Bogiem Wojny? Jeśli tak, to dlaczego nie możesz przezwyciężyć drobnych ran, takich jak te, zamiast być tchórzem i próbować zabić się przy każdej okazji?!” Qin Shihuang również stracił panowanie nad sobą i dźgnął palcem Chu Fenga. „Gdzie twoja godność? Twój honor żołnierza? Twój wytrwały, zdeterminowany duch walki? Jeśli usłyszę, jak jeszcze raz szepczesz słowo „umrzyj”, to cię wywalę! W mojej armii nie ma miejsca dla tchórzy!”
Chu Feng poczuł, że się dusi; w obliczu wściekłości Qin Shihuanga mógł tylko spuścić głowę ze wstydu.
Qin Shihuang prychnął, zawahał się, wyjął plik i rzucił go Chu Fengowi, po czym powiedział: „Trzymałem to przed tobą przez pięć lat, więc najwyższy czas, żebym ci powiedział. Spójrz i zrób z tym, co chcesz. Jeśli tak bardzo chcesz umrzeć i zostawić je same, matkę i córkę, to idź i umrzyj!”
Matka i córka? Chu Feng zamarł, po czym natychmiast otworzył plik i powiedział zaskoczonym głosem: „Mam córkę!”
Chu Feng wpatrywał się w dziewczynę na zdjęciu, o jej niezwykłych rysach twarzy przypominających lalkę, i poczuł, że jego ręce zaczynają się trząść. Jego oczy, wcześniej pozbawione emocji, teraz napełniły się nową energią i nadzieją.
„ C-czy to prawda? ” Chu Feng miał wrażenie, że wszystko dzieje się zbyt nagle, jakby śnił, ale gdy się uszczypnął, ból sprawił, że syknął.
„ Dusza Smoka nigdy nie podaje fałszywych informacji. A po co miałbym kłamać? Jestem pewien, że pamiętasz misję, na którą pojechałeś pięć lat temu w Jiangling” – powiedział po prostu Qin Shihuang.
Chu Feng zatrzymał się, a potem przypomniał sobie przyjemną noc w barze pięć lat temu, elegancką sylwetkę jedynej kobiety w jego życiu. W tym samym czasie Qin Shihuang rzucił w niego kolejnym plikiem i powiedział : „To jest twój raport o zwolnieniu, obowiązujący natychmiast po podpisaniu go. Ze względu na twoje wybitne zasługi kraj cofnie ci jedynie uprawnienia wojskowe, ale zachowasz swój stopień i stanowisko. Teraz uciekaj, wyjdź na zewnątrz, zobacz świat, poznaj swoją żonę i córkę”.
„ Staruszku, czy naprawdę mogę odejść? Czy staruszkowie w stolicy zgodzą się, żebyś to zrobił?” Chu Feng się rozpłakał, czując dziką mieszankę emocji.
Gdy ktoś dołączył do Duszy Smoka, jedyną drogą wyjścia była śmierć; ta zasada demonstrowała determinację do poświęcenia swojego życia armii i krajowi, więc wszyscy bez wyjątku ją przestrzegali! A teraz Qin Shihuang zmusił armię do zwolnienia go ze służby, łamiąc prawo dla jego dobra. Można sobie tylko wyobrazić, przez jakie przeszkody musiał przeskoczyć, aby to się stało.
„Nie rozśmieszaj mnie. Kto może mnie powstrzymać, Qin Shihuang, od robienia tego, czego chcę?” Starzec prychnął arogancko, z którego biła duma.
Właśnie wtedy Chu Feng zauważył złote gwiazdy na ramieniu Qin Shihuanga i okazało się, że jest ich tylko trzy, a nie cztery!
„ Staruszku, twoja ranga…”
„ Spójrz na siebie, jak się obijasz jak dziewczyna!” Qin Shihuang niecierpliwie machnął ręką, po czym kopnął Chu Fenga prosto w tyłek, łając. „Czuję obrzydzenie, patrząc na ciebie. Po prostu wyjdź stąd! I pamiętaj, żeby wziąć leki, nie chodź i nie miej napadów złości i nie oczerniaj mnie publicznie!”
„ No to idę.” Chu Feng uśmiechnął się. „Kiedy umrzesz, staruszku, na pewno wrócę i oddam ci hołd, zanim wypiję cały twój alkohol.”
„ Wynoś się!” – ryknął Qin Shihuang.
Chu Feng roześmiał się i odszedł, machając ręką. Zdjęcie córki wydawało mu się dziwnie ciepłe w dłoni, a jego przyszłość znów była pełna nadziei.
„ Chu Fengu.”
Zrobił zaledwie dwa kroki, gdy Qin Shihuang krzyknął do niego z tyłu, stojąc na zewnątrz na mroźnym wietrze i śniegu jak nieruchoma góra.
„Pamiętaj! Raz Dusza Smoka, zawsze Dusza Smoka, nawet gdy cię nie będzie! Niebo jest po to, abym je podtrzymywał, ziemia po której ty możesz chodzić! Ten świat i wszystkie cholerne elity w nim będą ci się kłaniać! To Bóg Wojny, którego znam, żołnierz, którego wychowałem, aby dołączył do Duszy Smoka”.
Qin Shihuang zasalutował donośnym trzaskiem i krzyknął: „Ja, Qin Shihuang, pokornie cię żegnam, Boże Wojny Duszy Smoka”.
Więcej uderzeń rozbrzmiało w powietrzu, gdy dziesiątki żołnierzy w zbrojach salutowało w unisonie. „Pokornie cię żegnamy, God of War Dragon Soul!”
Nawet gdy zamieć się nasiliła, Chu Feng stał wysoko i szedł wielkimi krokami naprzód, ani razu się nie zatrzymał ani nie odwrócił. Nie chodziło o to, że był bezduszny, po prostu przelał krew i pot, ale nigdy łzy przez wszystkie lata swojej służby jako żołnierz—
Ale teraz łzy spływały mu po twarzy. Mężczyźni też płakali, ale co ważniejsze, oni też tworzyli więzi!
