Ήταν μια νύχτα του φθινοπώρου, και ο νυχτερινός ουρανός ήταν γεμάτος σύννεφα, σχεδόν σκεπάζοντας το φεγγάρι.
Απόψε ήταν μια πολυάσχολη βραδιά για το Hyatt Hotel, το οποίο ήταν το πιο πολυτελές ξενοδοχείο έξι αστέρων στην πόλη Antawood. Ο παγκοσμίου φήμης επιχειρηματίας, Μπράιαν Κλαρκ είχε κλείσει όλο το ξενοδοχείο για απόψε.
Ο Μπράιαν, με το μαύρο κοστούμι του, καθόταν σε ένα πολυτελές δωμάτιο, με ένα τσιγάρο ανάμεσα στα λεπτά, μακριά του δάχτυλα. Ο καπνός που κουλουριαζόταν από το αναμμένο τσιγάρο είχε δημιουργήσει μια μυστηριώδη αύρα γύρω του.
"Μπράιαν, όλοι περάσαμε καλά απόψε. Αλλά είναι αργά τώρα", αναφώνησε ο άντρας δίπλα του. Είχε σκούρο δέρμα, πυκνά φρύδια και μεγάλα μάτια.
"Έχω ακούσει ότι η Miss Woodsen είναι μια κοινωνική πεταλούδα. Είναι γνωστή για το ότι κοιμάται με πολλούς άντρες. Είσαι σίγουρη για αυτό;" Κάποιος άλλος πρόσθεσε.
Από τον τόνο της φωνής τους μπορούσες να καταλάβεις ότι είχαν τις αμφιβολίες τους για αυτόν τον γάμο. Ωστόσο, δεδομένου ότι ο Brian είχε πάρει την απόφασή του, δεν μπορούν να κάνουν τίποτα οι άλλοι.
Μερικές συζητήσεις μπορούν να γίνουν μόνο μετά την κατανάλωση αλκοόλ.
"Ο Κλέιτον Γούντσεν μου χρωστάει ένα τεράστιο χρηματικό ποσό. Το να μου δώσει την πολύτιμη κόρη του δεν πρόκειται να το κόψει", είπε ο Μπράιαν Κλαρκ επί τόπου.
"Λες να προσπαθεί ο Clayton Woodsen να κερδίσει χρόνο; Πόσο πιστεύει ότι αξίζει η κόρη του;" Αυτή τη φορά μίλησε ο Jaime Turner, το δεξί χέρι της Bria n.
Ο Μπράιαν φορούσε ακόμα τη συνηθισμένη του πέτρινη έκφραση. Παίρνοντας ένα τσουβάλι από το τσιγάρο του, είπε: "Να προσέχετε τον Κλέιτον Γούντσεν. Θα του κάνω τη ζωή κόλαση!"
«Αυτό θα κάνεις και απόψε στη νύφη σου; Αυτός που το ρώτησε είχε ένα πονηρό χαμόγελο στο πρόσωπό του. «Ή... έχεις άλλα σχέδια για αυτήν;» Είχε ακούσει μόνο για την αγαπημένη κόρη της οικογένειας Woodsen, αλλά δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να τη γνωρίσει. Μάλιστα, ελάχιστοι ήταν αυτοί που την είχαν ξαναδεί.
"Έχω ακούσει ότι είναι καλλονή. Έχει τις καμπύλες που επιθυμούν όλοι οι άντρες. Μπορεί να είναι σκληρή."
Οι άντρες που κάθονταν γύρω από τον καναπέ συμμετείχαν ενεργά στη συζήτηση για τη νύφη που δεν είχε εμφανιστεί ακόμη.
Ωστόσο, η γυναίκα που στεκόταν δίπλα στον Μπράιαν είχε μια πικρή έκφραση στο πρόσωπό της. Προφανώς μισούσε τη γυναίκα για την οποία μιλούσαν.
"Αρκετά!" όταν δεν άντεξε άλλο, θόλωσε.
"Ω! Η κυρία Άννα είναι θυμωμένη." Ήταν τόσο προφανές σε όλους όσοι είχαν διορατικά μάτια ότι η Άννα, που ακολουθούσε τον Μπράιαν όλη της τη ζωή, είχε μια ξεχωριστή θέση για αυτόν στην καρδιά της.
Η σχέση των δυο τους ήταν αμφίρροπη. Είχε αποτύχει να γίνει κυρία Κλαρκ, και αυτό οφειλόταν σε μια γυναίκα που ονομαζόταν Arlene Woodsen. Στην Άννα, η Αρλίν δεν άξιζε καν τον Μπράιαν.
"Θυμωμένος;" Ο Μπράιαν έσβησε το τσιγάρο του και της έριξε μια ματιά. Αν και πολύ λεπτό, ένα αχνό χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη του.
«Μπράιαν», φώναξε η Άννα το όνομά του και δεν είπε τίποτα άλλο. Ήξερε τη θέση της. Ανεξάρτητα από το πόσο κοντά του ήταν, θα έπρεπε να επιμείνει στα καθήκοντά της και δεν θα περνούσε ποτέ τα όρια μεταξύ τους.
«Μπράιαν, γιατί δεν μας συστήνεις τη νέα σου νύφη;» ρώτησε ένας οπαδός του Μπράιαν με άλλους να συμφωνούν.
Ο Μπράιαν σήκωσε το ποτήρι του με χάρη και ήπιε το ποτό με μια κίνηση. Κατεβάζοντας το ποτήρι στο τραπέζι, έγνεψε την επιδοκιμασία του.
Στο μεταξύ, η Ayla Woodsen περίμενε με αγωνία σε μια πολυτελή προεδρική σουίτα. Φορούσε ένα πολυτελές νυφικό ειδικά προσαρμοσμένο στο Παρίσι με λεπτό μακιγιάζ. Σήμερα ήταν η ημέρα του γάμου της, αλλά δεν ήταν παρόντες συγγενείς. Απλώς υπέγραψε το όνομά της σε ένα κομμάτι χαρτί και πούλησε το υπόλοιπο της ζωής της σε έναν άντρα που δεν είχε γνωρίσει ποτέ.
Παρά την απροθυμία της, για χάρη του πατέρα της και για να στηρίξει την οικογένειά της, έγινε υποκατάστατο της λεγόμενης «αδερφής» που είχε και έπρεπε να παντρευτεί έναν διάβολο ονόματι Μπράιαν Κλαρκ.
Ήταν οκλαδόν στη γωνία του δωματίου τρέμοντας. Ήταν μόλις είκοσι δύο ετών. Η ζωή της μόλις είχε ξεκινήσει. Τώρα όμως την αναγκάζουν να παντρευτεί έναν άνδρα έξι χρόνια μεγαλύτερο από αυτήν. Αν και το δωμάτιο ήταν πολυτελές και έντονα φωτισμένο, εξακολουθούσε να φοβάται.
Ήταν τρομοκρατημένη, αλλά δεν είχε άλλη επιλογή.
Δεν είχε φάει τίποτα από χθες, και τώρα ήταν πολύ ζαλισμένη. Δεν υπήρχε φαγητό στο δωμάτιο εκτός από τα μπουκάλια κρασιού και τα ποτήρια στο τραπέζι. Δεν είχε πιει ποτέ αλκοόλ στη ζωή της και ήταν πάντα η αγαπημένη μαθήτρια των δασκάλων της.
Ήξερε ότι από τη στιγμή που υποσχέθηκε ότι θα ήταν η αναπληρώτρια, η παλιά της ζωή ήταν πίσω της και το μέλλον της ήταν γεμάτο αβεβαιότητα .
Το στομάχι της γρύλισε. Πεινούσε. Τα γυαλιστερά της χείλη είχαν στεγνώσει. Δάγκωσε το κάτω χείλος της προσπαθώντας να διατηρήσει τη συνείδησή της. Περίμενε να εμφανιστεί ο άντρας που όλοι αποκαλούσαν διάβολο.
Η πόρτα άνοιξε ξαφνικά και δύο άγνωστοι μπήκαν μέσα. Και οι δύο άντρες έδειχναν τραχύ και κανένας από τους δύο δεν ήταν ο Μπράιαν.
«Κυρία Κλαρκ, ο κύριος Κλαρκ θέλει να σας δει», είπε ένας από αυτούς χοντροκομμένα, μάλλον ασεβώς.
«Πού είναι; Η Άιλα τραύλισε και γύρισε πίσω σαν φοβισμένο μικρό κουνελάκι.
Οι δύο άνδρες δεν απάντησαν. Αντίθετα, την τράβηξαν με αγένεια και την έσυραν έξω από το δωμάτιο.
Αντιστάθηκε και πάλεψε να ελευθερωθεί, αλλά όλα πήγαν μάταια.
"Ωχ!" Πριν καταλάβει η Ayla τι συνέβαινε, την πέταξαν βιαστικά στο έδαφος. Παρόλο που το έδαφος ήταν καλυμμένο με χαλί, ήταν ακόμα πολύ τραυματισμένη.
«Αρλίν, κοίτα με!» Ο Μπράιαν μίλησε με έναν σταθερό αλλά κυριαρχικό τόνο.
«Αρλίν! Αυτό είναι σωστό! Τώρα είμαι η Αρλίν Γούντσεν, όχι η Άιλα Γούντσεν», σκέφτηκε η Άιλα μέσα της.
