บทที่ 1 คำเตือนที่น่าสะเทือนใจ
ไซอา
“ ฉันมีข่าวดีนะ ซายา เซบาสเตียนต้องตื่นเต้นมากแน่ๆ ขอแสดงความยินดีด้วย คุณตั้งครรภ์แล้ว!” คำพูดของหมอยังคงวนเวียนอยู่ในใจฉัน ขณะที่ฉันจ้องดูรายงานผลการตรวจอีกครั้ง ขณะที่ฉันออกจากโรงพยาบาล
“ ขอโทษ!” ฉันพูดในขณะที่พยายามหลีกเลี่ยงไม่ให้ชนใคร หัวใจของฉันเต้นแรงขึ้นเมื่อฉันวางมือบนท้องของตัวเองเพื่อป้องกันตัว และรีบวิ่งไปที่รถที่รออยู่
อีธาน คนขับรถของฉันรออยู่ข้างรถคันสีดำเงาวับ และเขาเปิดประตูให้ฉันพร้อมกับก้มหัว
“ ขอบคุณ” ขณะที่ฉันขึ้นรถ “ไปไหนคะคุณนาย” เขาถามเมื่อขึ้นรถแล้ว
“ บ้าน” ฉันพูดโดยไม่สามารถระงับรอยยิ้มได้ ความตื่นเต้นยังคงพวยพุ่งอยู่ในตัวฉัน
เรื่องนี้เกิดขึ้นจริงค่ะ ฉันพยายามจะมีลูกมาสามปีแล้ว และในที่สุด... ในที่สุดฉันก็ตั้งครรภ์
ฉันอยากจะตะโกนบอกทุกคนให้ดังๆ ว่าใช่! ฉันท้องทายาทของกลุ่มแล้ว! แต่ฉันอดตื่นเต้นไว้ไม่ได้ ฉันต้องบอกข่าวดีกับเซบาสเตียนก่อน
เซบาสเตียนคืออัลฟ่าของฝูง Dark Hollow Falls ซึ่งเป็นหนึ่งในฝูงที่ใหญ่ที่สุดในฝั่งตะวันออกของรัฐ
อย่างไรก็ตาม ด้วย พื้นที่ที่กว้างขวางนั้น ชายแดนที่อันตรายก็มาพร้อมกับเหล่าผู้ร้ายที่พร้อมจะฉีกทุกคนที่ขวางทางออกจากพวกเขา
มนุษย์หมาป่าใช้ชีวิตทั้งชีวิตค้นหาและหวังว่าจะพบคู่ชีวิตที่ถูกกำหนดไว้ สำหรับฉัน ฉันแอบชอบบาสเตียนตั้งแต่เห็นเขาตอนที่ฉันอายุสิบเอ็ดขวบ
ความรักครั้งนั้นไม่เคยจางหาย และเมื่อเขาได้กลายมาเป็นคู่ชีวิตของฉัน มันก็กลายเป็นความฝันที่เป็นจริง และเราก็ได้แต่งงานกัน
เขาต้องการทายาทอย่างยิ่ง และอัลฟ่าคนไหนล่ะที่ไม่ต้องการ ฉันเพิ่งอายุครบสิบแปดตอนที่พบเขา แต่เขาอายุสามสิบเอ็ดในตอนนั้น อัลฟ่าคนอื่นๆ หลายคนมีลูกชายที่กำลังได้รับการฝึกฝนเพื่อเป็นอัลฟ่ารุ่นต่อไปเมื่ออายุเท่าเขา
“ รีบหน่อยนะอีธาน วันนี้ฉันมีธุระต้องทำอีกมาก” ฉันพูดกับคนขับขณะนั่งพิงเบาะหนังหรูหรา
เมื่อมาถึงคฤหาสน์หลังใหญ่ที่มีประตูรั้ว ฉันก้าวเข้าไปข้างในและมุ่งตรงไปที่ห้องครัว รองเท้าส้นเข็มของฉันดังก้องไปทั่วพื้นไม้ ฉันจะทำพุดดิ้งที่เขาชอบและวางรายงานไว้ใต้จาน!
“คุณพักผ่อนตอนเย็นได้นะ ” ฉันพูดกับเอ็มม่า สาวใช้ “ฉันจะทำอาหารให้เรากินคืนนี้”
“ โอ้ ขอบคุณนะลูน่า!” เธอกล่าวขณะวางผ้าเช็ดจานที่เธอถืออยู่ลง “ฉันมั่นใจว่าอัลฟ่าจะต้องดีใจมากแน่ๆ ถ้าหากเธอทำของหวานที่โปรดปรานให้เขา! ไม่ต้องพูดถึงว่าเขาไม่ชอบของหวานเลย แต่พุดดิ้งของคุณเป็นอะไรที่เขาอดใจไม่ไหวจริงๆ!”
ฉันอดไม่ได้ที่จะยิ้มกับคำพูดของเธอ ใช่แล้ว เซบาสเตียนไม่ชอบของหวานนอกจากฉันและพายครีมที่เขาชอบ
แก้มของฉันร้อนผ่าวเมื่อนึกถึงครั้งแรกที่เขาบอกฉันว่าตอนนี้มันเป็นของหวานที่โปรดปรานอันดับสองของเขาแล้ว และเพื่อหวังว่าจะได้ลองทำของหวานที่เขาชื่นชอบ ฉันจึงถามเขาว่าชอบอะไรที่สุด แต่สุดท้ายเขาก็ยิ้มและตอบว่า คุณ
ฉันอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกจากหูถึงหู ความรู้สึกดีใจทำให้เกิดเสียงฮือฮาที่น่ายินดีรอบตัวฉันขณะที่ฉันเริ่มทำงานโดยหวังว่าทุกอย่างจะสมบูรณ์แบบเพื่อการกลับมาของเขา
เวลาผ่านไปและเมื่อทุกอย่างเกือบจะพร้อมแล้ว ฉันก็เปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดสวยๆ และจัดโต๊ะอาหารพร้อมเทียนและอาหาร
“เกือบ 21.00 น. …” เขาจะถึงบ้านเร็วๆ นี้
เนื่องจากปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นในบริเวณชายแดนของเรา รวมถึงการต้องบริหารธุรกิจ เซบาสเตียนจึงมักทำงานจนดึกดื่น แต่เขาจะพยายามกลับบ้านภายใน 21.30 น. และทำงานจากที่บ้านต่อไปหากจำเป็น
ฉันนั่งลงบนเก้าอี้ มองดูนาฬิกาเดินไปเรื่อยๆ เสียงดังท่ามกลางความเงียบในห้อง
ฉันก้มมองดูท้องของฉันอีกครั้ง พร้อมกับยิ้มเบาๆ ขณะที่รอคอยการกลับมาของคู่ของฉัน
เวลาผ่านไปช้าๆ และไม่นานก็ถึงเวลา 11 โมง แต่ฉันก็ไม่ย่อท้อ บางทีฉันอาจจะอุ่นอาหารอีกครั้ง…
ฉันเพิ่งวางอาหารที่อุ่นร้อนแล้วลงบนโต๊ะ เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้า ฉันก็เงยหน้าขึ้น ทำให้หัวใจเต้นแรงเมื่อได้ยินเสียงนั้น ฉันมองไปที่ประตูด้วยความตื่นเต้น
ในที่สุดเขาก็กลับมาบ้านแล้ว!
ประตูหน้าปิดลง และกลิ่นอ่อนๆ ที่คุ้นเคยของคู่ของฉันก็ลอยมาแตะจมูกของฉัน
ฉันเหลือบมองนาฬิกาที่ผนังอย่างรวดเร็ว ฉันรู้สึกประหลาดใจที่ตอนนี้เลยเที่ยงคืนไป แล้ว ฉันรีบวิ่งไปที่โถงทางเดิน ความตื่นเต้นที่ในที่สุดก็สามารถบอกข่าวดีกับเขาได้เต็มเปี่ยม ฉันมองเขาในโถงทางเดินที่แสงสลัว เขายังคงดูหล่อเหลาเหมือน เคย
ผ่านไปสามปีครึ่ง เขายังคงทำให้หัวใจฉันเต้นแรงทุกครั้งที่เห็นเขา
เขาคลายเน็คไทสีดำออกและวางกระเป๋าเอกสารลง พร้อมกับถือแฟ้มเอกสารสองสามแฟ้มไว้ในมือ ดวงตาสีฟ้าสดใสของเขาดูเหนื่อยล้าเมื่อสบตากับฉัน และฉันก็ยิ้ม
“ เซบาสเตียน!” ฉันรีบวิ่งไปหาเขาและโอบแขนรอบคอเขา
เขาจับแขนฉันไว้แต่ก็ไม่กระตือรือร้น เขาคงมีวันที่ยากลำบากมาก ฉันไม่เป็นไร ฉันรู้ว่าช่วงนี้งานยุ่งแค่ไหน
เขาวางฉันลงบนพื้นและยกคิ้วขึ้นขณะมองลงมาที่ฉัน
“ ทำไมคุณถึงตื่นในเวลานี้” เขาถามฉันด้วยน้ำเสียงทุ้มลึกและแข็งกร้าว “ ฉันรอคุณอยู่ ฉันอยากทานอาหารเย็นด้วยกัน มีบางอย่างที่อยากบอกคุณ” ฉันอธิบายในขณะที่ช่วยเขาถอดเสื้อแจ็คเก็ตออก โดยปัด ขุยผ้าบนเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขาที่ไม่สะอาดเหมือนเมื่อเช้านี้
“ ผมกินไปแล้ว” เขาตอบ ทำให้ฉันประหลาดใจขณะเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่น “ผมมีเรื่องจะบอกคุณ”
“ โอเค คุณไปก่อน” ฉันพูดขณะที่เขาล้มตัวลงบนโซฟา ยืดขาที่ยาวของเขาและวางแขนไว้ที่ พนักพิงโซฟา
ฉันนั่งลงข้างๆ เขาโดยรู้ว่าเขาจะแบ่งปันบางอย่างเกี่ยวกับการประชุมงาน ท้ายที่สุดแล้ว ฉันมีความรู้ในเรื่องเหล่านี้ และเขามักจะรับฟังความคิดเห็นของฉันเกี่ยวกับแนวคิดของเขา
อย่างไรก็ตาม มีบางอย่างผิดปกติ มีความเย็นชาในดวงตาของเขาเมื่อเขาสบตากับฉัน
เซบาสเตียนก้มมองแฟ้มในมือก่อนจะโยนมันลงบนโต๊ะ เสียงดังกรอบแกรบเมื่อแฟ้มกระทบกับโต๊ะทำให้ฉันสะดุ้ง
“ อ่านมันสิ”
ฉันรับมันมาอย่างไม่สบายใจแล้วเปิดแฟ้มเปล่าออกมา แต่คำสีแดงที่พิมพ์ตัวหนาที่ด้านบนของหน้าแรกทำเอาฉันเลือดเย็นไปหมด
'ข้อตกลงการหย่าร้าง'
ฉันอ้าปากค้างเมื่อรีบสแกนเอกสาร ความรู้สึกนั้นยิ่งแย่ลงไปอีก นี่คือสัญญาการหย่าร้างที่มีชื่อของเราอยู่ด้วย… ร่างกายของฉันสั่นไปทั้งตัวเมื่อเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยความเจ็บปวดและสับสน
“ ห-ทำไม?” ฉันเผลอพูดออกไปในขณะที่มองดูชายที่ฉันรักจากใจจริง
เกิดอะไรขึ้น?
“ แอนนาลิสกลับมาแล้ว และเธอก็กลับมาร่วมกลุ่มอีกครั้ง”
ฉันเงยหน้าขึ้นมองอย่างฉับพลัน จู่ๆ ก็หายใจไม่ออก
“ แต่ฉันเป็นคู่ของคุณ” ฉันกระซิบ เขาจะยังคงดูแลแอนนาลิสได้อย่างไร เธอคืออดีตของเขา “เราแต่งงานกันมาสามปีแล้ว”
“ การแต่งงานของเราเป็นความผิดพลาดตั้งแต่แรกเริ่ม ตอนนั้นพ่อของฉันเรียกร้องให้ฉันแต่งงานกับคู่ครอง แต่ตอนนี้ฉันไม่อยากถูกผูกมัดด้วยข้อตกลงของเทพธิดา ฉันไม่เห็นประเด็นของคู่ครองที่ถูกกำหนดไว้”
หัวใจฉันเต้นแรง ฉันมองหน้าเขา พยายามทำความเข้าใจว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ แต่ไม่มีอะไรเผยให้เห็นความรู้สึกของเขาเลย เขาสร้างกำแพงขึ้นมาปิดกั้นความสัมพันธ์แบบคู่รัก
“ แต่พ่อของคุณ เขา-”
“แม่ของฉันไม่ใช่คู่ครองของพ่อ แต่เธอก็ยังให้กำเนิดฉัน เธอให้ลูกชายอัลฟ่าที่ทรงพลังแก่เขา และแม้กระทั่งหลังจากที่เขาพบคู่ครองของเขาแล้ว เขาก็ยังคงอยู่เคียงข้างเธอ ปฏิเสธคู่ครองของเขา ฉันจะไม่มีวันเข้าใจเหตุผลที่เขาต้องการฉันกับ คู่ครองที่ถูกกำหนดไว้แล้ว ในเมื่อเขาเองเป็นหลักฐานว่าคุณไม่ต้องการคู่ครองของคุณ”
คำพูดเหล่านั้นเลวร้ายยิ่งกว่าการถูกแทงเป็นพันครั้ง และฉันรู้สึกได้ว่าดวงตาของฉันเต็มไปด้วยน้ำตา ความเจ็บปวดที่หมาป่าของฉันกำลังรู้สึกกำลังกัดกินฉัน
เขาคิดจริงๆ เหรอว่านั่นคือความจริง แอนนาลิสเป็นน้องสาวต่างมารดาของฉัน และถึงแม้ว่าเธอกับเซบาสเตียนจะเคยคบกัน ฉันก็รู้ความจริงของเธอ ตัวตนที่แท้จริงของเธอที่เธอซ่อนไว้ภายใต้ใบหน้าที่สวยงามและดวงตาที่กลมโตของเธอ
“ แอนนาลิสเข้ามาหาคุณเพราะว่าคุณเป็นอัลฟ่า… เซบาสเตียน เธอไม่ได้รักคุณแบบที่ฉันรัก เธออยากเป็นลูน่า-”
เขาเตะโต๊ะกาแฟไม้โอ๊คเนื้อแข็ง ทำให้ฉันสะดุ้งเมื่อโต๊ะถูกโยนลงมาด้วยเสียงดังโครมคราม กระแทกกับพื้นไม้ด้วยเสียงดังสนั่นจนเครื่องประดับในตู้กระจกสั่นสะเทือน
“แล้วคุณล่ะ คุณแค่อยากเป็นลูน่า ไม่ใช่เหรอ! คุณรู้ว่าแอนนาลิสกับฉันมีแฟน แต่คุณกลับยอมรับการแต่งงานอย่างเห็นแก่ตัวและทรยศต่อน้องสาวของคุณเองด้วยการเอาผู้ชายของเธอไป! คุณโกหกฉัน เธอเล่าทุกอย่างให้ฉันฟัง!”
“ ไม่จริงหรอก ให้ฉันอธิบายให้ฟัง-”
“ อย่ามาขัดแย้งกับฉันนะ ซาอิอา คุณได้สิ่งที่ต้องการแล้ว เธอได้กลายมาเป็นภรรยาและลูน่าของฉัน แต่แค่นั้นยังไม่พอสำหรับเธอ เธอบังคับให้แอนนาลิสไม่เข้าใกล้ฝูงนี้ เพราะเธอรู้ว่าเมื่อเธอกลับมา ฉันจะได้เรียนรู้ทุกอย่าง!”
ใช่ ฉันอยากให้แอนนาลิสจากไป แต่ฉันไม่เคยทำให้เธอจากไป เธอจากไปด้วยความสมัครใจหลังจากที่รู้ว่าเซบาสเตียนพบคู่ของเขา แต่ตอนนี้ ดูเหมือนว่าเธอวางแผนจะกลับมาตลอดเวลา
เธอเพียงพอที่จะเข้ามาขวางกั้นระหว่างสิ่งที่เรามีจริงๆ เหรอ? น่าเศร้าที่ฉันมองเข้าไปในดวงตาของเขา โดยตระหนักว่าเขาไม่เคยไว้ใจฉันเลย ตอนนี้เขากำลังตัดสินและคำนวณทุกอย่างที่ฉันให้เขาด้วยความสงสัย ราวกับว่าฉันเล่นงานเขาเพื่อให้ได้ตำแหน่งของลูน่า
เขาไม่รู้เหรอว่าฉันตกหลุมรักเขาตั้งแต่ก่อนจะรู้ด้วยซ้ำว่าเขาเป็นอัลฟ่า? เขาระแวงฉันมาตลอดเลยเหรอ? คนๆ เดียวสามารถเข้ามาขวางกั้นระหว่างเราและทำลายทุกอย่างได้? เขาเคยรักฉันสุดหัวใจแม้เพียงชั่วขณะหรือไม่?
ฉันไม่เข้าใจเลย บอกฉันหน่อยสิ บาสเตียน... ถ้าคุณไม่ต้องการฉัน แล้วทำไมคุณถึงรักฉัน ทำไมคุณถึงสัมผัสฉันราวกับว่าฉันเป็นผู้หญิงคนเดียวที่สำคัญกับคุณ
ฉันสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วถามคำถามสำคัญกับเขา “เซบาสเตียน… บอกฉันหน่อย ถ้าไม่ใช่คำขอของพ่อคุณ-“
“ ถ้าอย่างนั้น ฉันก็จะปฏิเสธคุณ และตอนนี้ฉันก็จะปฏิเสธคุณเพื่อแอนนาลิส”
ริมฝีปากของฉันสั่นระริกเมื่อนึกถึงว่าพ่อของฉันไม่พอใจที่ฉันแต่งงานกับเขา เขาไม่เคยชอบครอบครัวของเซบาสเตียนเลย แต่ฉันก็ยอมสละทุกอย่างเพื่อเขา
ครอบครัวของฉัน… มรดกของฉัน และตำแหน่งของฉัน แต่เห็นได้ชัดว่ามันไม่เพียงพอสำหรับเขา
ถ้าเขาสามารถทิ้งฉันได้ง่ายๆ เช่นนั้นแล้วฉันจะมีประโยชน์อะไร
เขาถอนหายใจออกมาเหมือนกับว่าฉันเป็นเด็กน่ารำคาญ แล้วหยิบไฟแช็กและบุหรี่ออกมา
“รีบเซ็นเอกสารซะ ฉันไม่อยากให้เรื่องนี้ยืดเยื้อ” เขากล่าว
ฉันจ้องไปที่แฟ้มในขณะที่น้ำตาหยดหนึ่งหยดไหลลงบนกระดาษ
“ คุณอยากจะบอกอะไรฉัน” เขาถาม
“ มันไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว… ลืมมันไปเถอะ” ฉันพูด โดยคิดว่าเขาคงไม่มีวันได้เห็นเอกสารที่วางอยู่บนโต๊ะอาหารอีกแล้ว
“ หากคุณมีข้อกังวลใดๆ เกี่ยวกับค่าเลี้ยงดู โปรดแจ้งให้ฉันทราบ เราจะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายของคุณ และคุณก็สามารถอยู่ในกลุ่มได้”
มันเจ็บนะ.
“ ไม่… ไม่จำเป็น ทุกอย่างเรียบร้อยดี ฉันจะเซ็นเอกสารและส่งคืนให้คุณทันที” ฉันตอบขณะยืนขึ้น พยายามตั้งสติในขณะที่โลกทั้งใบพังทลายลงมา
เขาหยุดนิ่งไปครู่หนึ่งแล้วพยักหน้าเฉยๆ โดยไม่สนใจความอกหักและความทุกข์ทรมานของฉันที่ฉันรู้ว่าเขาสามารถรู้สึกได้จากความผูกพันนั้น เขาจะสามารถทิ้งฉันซึ่งเป็นคู่ครองของเขาไปหาผู้หญิงคนอื่นได้จริงหรือ
คำตอบอยู่ตรงหน้าฉันแล้ว แม้ว่ามันจะเจ็บปวด แต่ความจริงก็คือ ใช่ ใช่ เขาทำได้
“ คืนนี้คุณอยู่ที่นี่ต่อก็ได้ มันดึกแล้ว แอนนาลิสจะไม่ย้ายเข้ามาจนกว่าทุกอย่างจะเรียบร้อย ฉันไม่อยากให้เธอรู้สึกไม่สบายใจ”
ฉันจ้องมองไปที่ใบหน้าหล่อๆ ของเขา พยายามจดจำผู้ชายที่ฉันตกหลุมรัก
ฉันยิ้มขมๆ และพยักหน้าให้เขา
“ อย่ากังวล ฉันจะไปแล้ว ฝากทักทายแอนนาลิสด้วย”
