“ฉันทำได้ ฉันต้องเอาหลักฐานการนอกใจของเลนนีมาวันนี้!”
สการ์เล็ต บราวน์กำหมัดแน่นด้วยความมุ่งมั่นอย่างแรงกล้า เธอสวมหมวกทรงสูงไว้บนศีรษะ ก้มศีรษะลงเพื่อหลบกล้องวงจรปิด แล้วเดินเข้าไปในคลับวีไอพี
วันนี้เธอมาที่นี่เพื่อจับผิดสามีที่นอกใจเธอคาหนังคาเขา
เธอแต่งงานกับเลนนี ฟอสเตอร์มาเป็นเวลาหนึ่งปีแล้ว อย่างไรก็ตาม ทั้งคู่ไม่ได้เป็นคู่สามีภรรยาแบบดั้งเดิมเลย พวกเขาไม่ได้เจอกันหรืออาศัยอยู่ใต้ชายคาเดียวกันอีกเลยตั้งแต่แต่งงานกัน
การแต่งงานครั้งนี้เป็นเรื่องหลอกลวง ไม่มีความรักหรือมิตรภาพใดๆ ระหว่างพวกเขาเลย เป็นการเสียเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์
สการ์เล็ตรู้สึกเบื่อหน่ายกับการถูกจองจำจากการแต่งงานแบบนี้ เธอต้องการหย่าร้างแต่โอกาสดีๆ ยังไม่มาถึง
จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้เองที่เธอได้โอกาส เพื่อนสนิทของเธอที่ต่างประเทศเล่าให้เธอฟังว่าเธอเห็นเลนนีอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งหลายครั้ง ดูเหมือนว่าเขาจะกำลังมีสัมพันธ์นอกสมรส
การนอกใจเป็นเหตุผลที่ดีในการหย่าร้าง สการ์เล็ตคิดว่านี่เป็นโอกาสทอง เธอจึงตัดสินใจคว้าโอกาสนี้ไว้
ในทางเดิน เธอเห็นผู้หญิงคนหนึ่งพาเลนนีไปที่ห้องชุดประธานาธิบดี ขั้นบันไดของเขาไม่มั่นคง และมือข้างที่ว่างของเขาก็ห้อยอยู่ ดูเหมือนว่าเขาจะเมา
สการ์เล็ตเดินไปที่ห้องชุด แต่กลับพบว่าประตูเปิดอยู่เล็กน้อย เธอได้ยินผู้หญิงคนนั้นคุยโทรศัพท์กับใครบางคน
“คุณวางใจฉันได้ ฉันจะไม่ล้มเหลวในครั้งนี้ ฉันจะตั้งกล้องให้สมบูรณ์แบบ เราจะใช้เทปเซ็กส์เพื่อแบล็กเมล์เขาในภายหลัง”
สการ์เล็ตขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเช่นนี้
ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร ทำไมเธอถึงพยายามจะจับคู่ให้เลนนี นี่หมายความว่าเขาไม่ได้นอกใจเธอเหรอ
แม้ว่าสการ์เล็ตจะไม่มีความรู้สึกใดๆ ต่อเลนนี แต่เธอก็ไม่สามารถยืนดูเขาตกอยู่ในกับดักได้
เธอกัดฟัน กระทืบเท้าและตัดสินใจ เธอวิ่งเข้าไปในห้องและล็อกประตู
“คุณเป็นใคร” หญิงสาวถามทันที
สการ์เล็ตไม่สนใจคำถามของเธอ เธอวิ่งไปข้างหน้าแล้วทำให้ผู้หญิงคนนั้นสลบ จากนั้นเธอก็มัดเธอไว้และลากเธอเข้าห้องน้ำ
เธอรู้สึกขอบคุณที่สามารถทำให้ผู้หญิงวางแผนนั้นหมดสติได้ด้วยการตีเพียงครั้งเดียว
เธอหายใจแรงและมองไปที่เตียงในห้อง ดูเหมือนว่า เลนนีจะหลับไปแล้ว
สการ์เล็ตให้เหตุผลว่าเธอไม่สามารถหาหลักฐานการนอกใจของเขาได้ในวันนี้
เธอห่มผ้าให้เขาและปิดโคมไฟข้างเตียง เธอกำลังจะเดินออกจากห้องที่แสงสลัวๆ เมื่อมีเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น ข้อมือเรียวเล็กของเธอถูกมือยักษ์คว้าไว้ทันใด
“โอ๊ย เจ็บจัง ปล่อยฉัน...”
ก่อนที่สการ์เล็ตจะพูดจบ ห้องก็เริ่มหมุน เธอล้มตัวลงบนเตียง
วินาทีถัดไป
ร่างหนักๆ ล้มทับร่างของเธอ ทำให้เธอจมลงบนเตียงนุ่มๆ ตอนนี้เลนนีตื่นแล้ว!
เลนนีไม่สามารถแยกแยะใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นออกได้ แต่จากความรู้สึกในร่างกายของเธอ เขาจึงรู้ว่าเธอตัวเล็ก กลิ่นของเธอช่วยปลอบประโลม มีบางอย่างที่คุ้นเคยอย่างอธิบายไม่ถูกเกี่ยวกับเธอ ราวกับว่าเขาเคยพบกับเธอมาก่อน
เมื่อเขาพยายามขบคิด สมองก็ว่างเปล่า เขาเกือบจะควบคุมตัวเองไม่ได้
ความปรารถนาพุ่งพล่านในเส้นเลือดของเขาเหมือนเปลวไฟที่ลุกโชน หัวใจของเขาเริ่มเต้นแรง เขาเริ่มกระหายน้ำขึ้นมาอย่างกะทันหัน
เหตุผลของเขานั้นใกล้จะพังทลายลงแล้ว เธอตัวเล็กมาก เขาสงสัยว่าเธอจะทนกับความหลงใหลของเขาได้หรือไม่
ใน เวลานั้น สการ์เล็ตกำลังคิดหาทางหลบหนี เธอพยายามดิ้นรนให้หลุดพ้น เมื่อเธอวางมือบนหน้าอกของเขาเพื่อผลักเขาออกไป เธอก็รู้ว่าผิวของเขาร้อน
ร้อนแรงมาก!
ขณะที่เธอกำลังจะถามเขาว่าเกิดอะไรขึ้น ริมฝีปากบางของเขาก็แตะลงบนริมฝีปากของเธอ ลมหายใจของสการ์เล็ตหยุดลง กลิ่นมิ้นต์โอบล้อมเธอไว้
ในชั่วพริบตา เสื้อผ้าของเธอก็ถูกฉีกออก สิ่งที่เกิดขึ้นต่อจากนั้นเป็นสิ่งที่เธอไม่เคยจินตนาการมาก่อนในความฝันที่แสนจะเพ้อฝัน
สามเดือนต่อมาในเวลโฮลท์
"มีข่าวอะไรมั้ย?"
“ยังไม่มีครับท่าน แต่ผมได้ส่งคนไปตามหาหญิงสาวคนนั้นเพิ่มแล้ว หวังว่าพวกเขาจะรายงานอะไรมาในเร็วๆ นี้”
"ตามหาเธอ!"
“ครับท่าน!” ผู้ช่วยของเลนนีตอบ หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ถามขึ้นว่า “ผมไม่ได้ตั้งใจจะซักไซ้นะครับ คุณฟอสเตอร์ แต่คุณอยากหย่ากับภรรยาของคุณจริงๆ เหรอ?”
“แน่นอน! มีคนที่คู่ควรกับการเป็นนางฟอสเตอร์มากกว่าสการ์เล็ต” น้ำเสียงของเลนนีเรียบเฉยแต่ทรงพลัง ความเย็นชาและความมุ่งมั่นในน้ำเสียงของเขาไม่อาจละเลยได้
ตั้งแต่คืนแห่งโชคชะตานั้นเป็นต้นมา เลนนีไม่สามารถละทิ้ง ความคิดเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้นได้เลย เขาไม่รู้ว่าเธอเข้ามาในห้องชุดประธานาธิบดีได้อย่างไร แต่เขารู้สึกเป็นหนี้บุญคุณเธอ เธอช่วยเขาไว้ ยิ่งกว่านั้น เขายังพรากพรหมจรรย์ของเธอไปอีกด้วย
เขาจำได้ว่าคืนนั้นเธอได้ร้องไห้และร้องขอความเมตตา เสียงของเธอก้องอยู่ในหัวของเขานับครั้งไม่ถ้วน
เลนนีไม่มีความรู้สึกใดๆ ต่อภรรยาของเขาเลย มันเป็นเพียงการแต่งงานเพื่อความสะดวกสบายของทั้งสองครอบครัว เขารู้สึกว่าเธอไม่ได้รักเขาเหมือนกัน ดังนั้นเขาจึงคิดว่าเธอคงไม่อยากอยู่กับเขาไปตลอดชีวิต
การหย่าร้างเป็นเรื่องโล่งใจสำหรับทั้งสองคน
ขณะเดียวกันที่วิลล่าของครอบครัวฟอสเตอร์
สการ์เล็ตได้รับข่าวการกลับมาของเลนนี คาดว่าเขาจะถึงบ้านในตอนเย็น คนงานในบ้านกำลังยุ่งอยู่กับการเตรียมการสำหรับการมาถึงของเขา
สการ์เล็ตเดินไปเดินมาในบ้าน เธอไม่มีความสุขเลย
จู่ๆ เธอก็ได้ยินเสียงแตรรถดังมาจากด้านนอก หน้าผากของเธอเริ่มมีเหงื่อแตกพลั่ก ขณะเดียวกัน หัวใจของเธอก็เต้นแรงขึ้น
เลนนีกลับมาแล้ว!
