Kathleen Johnson siedziała na łóżku, owinięta kocem.
Na jej odsłoniętym gładkim ramieniu i delikatnym obojczyku widniały małe czerwone siniaki. Choć była oszołomiona, nie dało się zaprzeczyć, że nadal wyglądała seksownie.
Szum płynącej w łazience wody nagle ustał, a po chwili z łazienki wyszedł Samuel Macari z białym ręcznikiem owiniętym wokół talii.
Miał szerokie ramiona, szczupłe ciało, dobrze zarysowane mięśnie brzucha i wyrzeźbione rysy męskiego modela. Nie, wyglądał o wiele lepiej niż męski model.
„Czemu jesteś oszołomiony?” rozległ się głęboki i magnetyczny głos Samuela. „Czy pomyślałeś o tym, czego chcesz?”
Kathleen odzyskała zmysły. Przełknęła gulę w gardle, patrząc na umięśnione ciało mężczyzny.
„Czy to w porządku, jeśli nie weźmiemy rozwodu?” Jej głos był słodki jak zwykle, a w jej oczach widać było nutę niewinności i nieszczęścia.
„Dlaczego nagle stałaś się taka ignorancka?” Samuel spojrzał na nią łagodnie, ale jednocześnie chłodno. „Nicolette wróciła”.
Serce Kathleen zapadło się.
Oczywiście, że wiem, że Nicolette wróciła.
Nicolette Yoeger była dziecięcą miłością Samuela.
Niestety, nie została przyjęta do rodziny Yoeger, ponieważ była nieślubnym dzieckiem.
Dlatego rodzina Macari nie zgadzała się na ślub Samuela z nią.
Kathleen z kolei pochodziła z czystej rodziny i nie była nieślubnym dzieckiem bogatej rodziny.
Rzeczywiście, jej przeszłość była nieskazitelna.
Jej rodzice byli zwykłymi lekarzami, którzy niestety zmarli, próbując uratować babcię Samuela, Dianę Lane, z pożaru.
Para poświęciła się, aby ją uratować.
Aby podziękować parze i nie dopuścić do ślubu Samuela z Nicolette, Diana zmusiła Samuela do poślubienia Kathleen.
W tamtym czasie Diana była w złym stanie zdrowia i lekarze kilkakrotnie informowali Samuela o jej stanie krytycznym.
Samuel nie miał innego wyboru, jak tylko zgodzić się na zaaranżowane małżeństwo.
Powiedział Kathleen, że się w niej nie zakocha i że zrobił wszystko, aby Diana czuła się swobodnie.
Kathleen zrozumiała to.
Wyglądała bardzo jak niegroźny mały króliczek. Była łagodna i troskliwa i nigdy nie była osobą rywalizującą.
Dlatego zapewnił ją, mówiąc: „Dopóki jesteś panią Macari, nie pozwolę ci cierpieć. Rozwiedziemy się trzy lata później i zrekompensuję ci to, gdy nadejdzie czas”.
Kathleen spojrzała na niego łagodnie.
Wyszłam za niego nie z powodu pieniędzy, ale dlatego, że chciałam spełnić marzenie z młodości. I teraz to marzenie legło w gruzach. Czas, żebym zmierzyła się z rzeczywistością. Byłam łagodna i posłuszna przez trzy lata, ale po prostu nie mogłam pozwolić, żeby ten mężczyzna się we mnie zakochał. Jakież to żałosne z mojej strony!
„Sam”, nazywała go Kathleen.
Była jedyną osobą, która zwracała się do niego tym imieniem.
A kiedykolwiek ona tak do niego mówiła w łóżku, Samuel nie potrafił powstrzymać się od kochania się z nią.
Może wyglądać jak mały królik, ale w głębi duszy jest lisicą. Jest świetna w uwodzeniu ludzi.
Na myśl, że po rozwodzie prawdopodobnie wyjdzie za mąż za innego mężczyznę i że będzie używać tego samego łagodnego głosu, by zwracać się do innego mężczyzny, poczuł się trochę niezadowolony.
"Hmm?"
Kathleen mogła zobaczyć swoje odbicie w jego oczach. Zebrała odwagę i powiedziała: „Sam, jestem w ciąży”.
Twarz Samuela natychmiast pociemniała. „Co powiedziałeś?”
Kathleen mimowolnie zadrżała. Przygryzła wargę i powtórzyła: „Jestem w ciąży”.
„Pozbądź się tego” – rzekł Samuel bez wahania.
"Co?"
„Powiedziałem, pozbądź się tego”. Jego przystojna twarz była pełna wrogości. „Nie zamierzam wycofywać się z mojego planu rozwodu z tobą tylko z powodu dziecka. Poza tym nie chcę, żeby dziecko stało się przeszkodą między Nicolette i mną”.
Twarz Kathleen zbladła.
Wygląda na to, że nawet dziecko nie może zmienić swojej decyzji. Jak mógł mi powiedzieć, żebym dokonała aborcji? Jaki zimnokrwisty człowiek. Dziecko jest jego własnym ciałem i krwią.
Kathleen cicho się zaśmiała.
„Czemu się śmiejesz?” Twarz Samuela się zachmurzyła.
„Nie jestem w ciąży. Skłamałam”. Kathleen miała uśmiechniętą twarz, ale jej serce krwawiło w środku.
„Skłamałeś?” Samuel był wyraźnie zdenerwowany.
„To prawda. Jeśli mi nie wierzysz, dlaczego nie pójdziemy do szpitala na badanie ciała?”
„Dobrze. Nie chcę istnienia potencjalnego zagrożenia. Przerwij ciążę, jeśli naprawdę jesteś w ciąży. Dam ci dodatkowe sto milionów, żebyś mogła zrobić to, co konieczne dla twojego zdrowia. Nie martw się, to nie wpłynie na twoje... drugie małżeństwo”.
Drugie małżeństwo?
Kathleen uśmiechnęła się z żalem. „Naprawdę nie jestem w ciąży, więc nie musisz mi dawać dodatkowych pieniędzy. Jeśli się martwisz, możemy pójść do szpitala na kontrolę”.
Samuel chwycił ją za brodę. „Jaki masz plan po naszym rozwodzie?”
Kathleen owinęła ramiona wokół jego szyi. „Chcę dołączyć do show-biznesu”.
Samuel był oszołomiony.
Kathleen ukończyła akademię filmową po ukończeniu kursu aktorskiego.
Gdyby nie jej małżeństwo z Samuelem, już dawno wygrałaby nagrodę dla najlepszej aktorki.
Z jakiegoś powodu Samuelowi nie podobał się pomysł, aby dołączyła do branży rozrywkowej.
Wiedział, że jest ona ponętną kobietą i bał się, że ludzie będą się na nią gapić.
„Bardzo dobrze. Dodam jeszcze jedną klauzulę do naszej umowy rozwodowej. Zostaniesz podpisana pod Starlight Entertainment, a oni uczynią cię sławnym w pięć lat”.
Kathleen lekko się uśmiechnęła. „W porządku. Tak tylko mówiłam. Jak powiesz o nas babci?”
Na wzmiankę o Dianie Samuel poczuł ból głowy.
Wiedział, że Diana nie zgodziłaby się na rozwód.
Ponadto Dianie nie podobało się, że Nicolette była nieślubnym dzieckiem.
„Idź”. Samuel spojrzał na Kathleen chłodno. „Ona cię słucha. Dam ci dodatkowy dom, jeśli się uda”.
Kathleen nie mogła znaleźć słów, a w jej sercu czuła pulsujący ból.
Czy on naprawdę myślał, że wyszłam za niego dla pieniędzy i domu? Nawet nie obchodzi go, że zranił moje uczucia.
„Dobra” – zgodziła się Kathleen. „Sam, kochaj się ze mną jeszcze raz”.
„Twoje życzenie jest dla mnie rozkazem, ty mała lisico.” Samuel wyciągnął ją z koca i ułożył tak, że siedziała na nim.
Prawdę mówiąc, nigdy nie miał jej dość, gdyż ta kobieta była dla niego rozkoszą.
Kiedy zdał sobie sprawę, że nigdy więcej nie będzie mógł jej posmakować, działał jeszcze ciężej niż wcześniej. Chciał móc wyssać z niej energię.
Noc minęła i nastał poranek.
Kathleen obudził dźwięk dzwoniącego telefonu.
Mimo że Samuel znęcał się nad nią psychicznie, rozpieszczał ją w innych aspektach.
Wiedząc, że rano będzie w złym humorze, wieczorem, gdy wracał do domu, ustawiał telefon na tryb cichy lub wibracyjny.
Bał się, że ktoś będzie go szukał i ją obudzi.
Jednak nie wiedziała, że wyłączył je z powrotem.
Podnosząc oszołomioną słuchawkę, zamierzała mu powiedzieć, że ktoś do niego dzwoni.
Ale gdy tylko zobaczyła imię Nicolette na ekranie telefonu, zamarła.
Więc to jest powód tej zmiany. Czy boi się, że Nicolette go nie znajdzie? Jakiż to troskliwy człowiek!
Nagle Kathleen zdała sobie sprawę, że ostatnie trzy lata były jedynie snem.
Tak naprawdę nie obyło się bez pewnych oznak.
Mimo że Samuel jej nie kochał, rozpieszczał ją, ponieważ była bardzo podobna do Nicolette.
Przez trzy lata zastępowała Nicolette.
