Rozdział 122

Kiedy czuję, jak moje ciało drży i płonie wokół niego, krzyczę jego imię, zanim jego usta ponownie znajdą moje. Przyciska swoje twarde jak skała ciało do mojego nadwrażliwego. Nawet nie zdaję sobie sprawy, że zdjęto mu koszulę, dopóki moje ręce nie znajdą jego dolnej części pleców i nie przesunę się wzdłuż jego ciała, aż dotrę do rąbka jego spodni.

Szarpię za nie, zirytowana, że wciąż są na nim. Chichocze między pocałunkami, pomagając mi zdjąć spodnie, pozwalając im spaść na ziemię. Widzę jego twardość w bokserkach i aż mi się ślinka na jego widok cieknie.

Przygryzam dolną wargę, zanim znów na niego spojrzę, a w moich oczach pojawia się pytanie, na które on odpowiada, całując mnie głęboko i namiętnie, aż całkowicie zapiera mi dech w piersiach.