บทที่ 7

มุมมองของสีฮาน่า

ฉันรู้สึกถึงความกลัวท่ามกลางความเงียบงันในห้อง หายใจไม่ออก และความตึงเครียดที่ทำให้ขนบนแขนของฉันลุกชัน ความกลัวนั้นรุนแรงพอที่จะทำให้หัวใจของฉันเต้นแรงจนแทบหายใจไม่ออก แม้จะกลัวจนเงียบไป แต่ฉันก็ไม่สามารถกลั้นเสียงครางจากความเจ็บปวดที่แผดเผาอย่างรุนแรงที่ตามมาจากการเทน้ำเดือดใส่หัวของฉัน

“เราอยู่ในอาณาเขตของคนอื่น” ฉันได้ยินเสียงตึงเครียดดังขึ้นใกล้ๆ ตัวฉัน “สงบสติอารมณ์เสียหน่อย” เท้าสามคู่ยืนเข้ามาใกล้ฉันในขณะที่ฉันพยายามนั่งตัวตรงท่ามกลางความเจ็บปวดจากใบหน้าและไหล่ที่ถูกน้ำร้อนลวก

หากมีสิ่งที่เรียกว่านรกอยู่จริง ฉันนึกภาพไม่ออกว่ามันคงแย่ไปกว่านี้อีกแล้ว ผิวหนังด้านซ้ายของใบหน้าและหน้าผากของฉันลอกจากการบำบัดด้วยน้ำร้อน ฉันกลืนเสียงครางลงคอด้วยความหวาดกลัวต่อชายที่ยืนห่างจากฉันไปไม่กี่ฟุต ไม่มีอะไรจะทำให้ฉันขยับตัวได้แม้แต่น้อยเพราะกลัวว่าจะทำให้ชายผู้โกรธจนทั้งห้องแข็งค้างไป

“หลบไป” เสียงเย็นชา สงบ และร้ายแรง มันมีพลังของอัลฟ่า ผู้ที่เคยเอาสิ่งที่เขาต้องการมา

“เราเป็นเพียงผู้มาเยือน หากคุณ ทำร้ายเธอ” ชายอีกคนกำลังพูด น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความวิตกกังวล ฉันรู้สึกได้ถึงคลื่นความกังวลที่พัดมาจากทุกคนในห้อง โดยเฉพาะชายอีกคน

“อริสโต หลบไป” เสียงที่สั่นเครือด้วยพลังนั้นฟังดูล่อใจแต่แฝงไปด้วยความอันตรายซึ่งยิ่งชัดเจนขึ้นเมื่อเขาเห่า “ตอนนี้” ฉันมองเห็นการเคลื่อนไหวของเท้า ได้ยินเสียงแหลม แต่ฉันไม่สามารถกลั้นความเจ็บปวดเอาไว้ได้อีกต่อไป

ฉันร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดที่แผดเผาฉัน และความตึงเครียดในอากาศก็ปะทุขึ้นพร้อมกับเสียงคร่ำครวญอันดังของฉัน ชายผู้ดูดอากาศในห้องหันกลับมาแล้วคุกเข่าลงข้างๆ ฉัน ลมหายใจของฉันสะดุดลงขณะที่เขาช่วยฉันลอยขึ้นจากพื้น "คู่ของเราช่างใจดี!" อาเซน่าโห่ร้อง แต่ฉันหายใจไม่ออก ออร่าของเขาทำให้ฉันหายใจไม่ออก

“อัลฟ่า คุณไม่จำเป็นต้องอุ้มเธอ!” เบต้าเกรซฟังดูตกใจเมื่อเพื่อนของฉันเลี้ยงดูฉันในสไตล์เจ้าสาว “เธอสามารถเดินไปหาหมอเองได้ พิธีผ่านไปครึ่งหนึ่งแล้ว อัลฟ่า คาร์ฮีร์ และมันจะส่งผลเสียต่อภาพลักษณ์ของคุณหากคุณพลาด”

“ฉันจะกังวลเกี่ยวกับชื่อเสียงของฉัน กังวลเกี่ยวกับการรักษาสติของคุณ” หน้าอกของเขาสั่นเทิ้มแม้ว่าเขาจะพูดจาเยาะเย้ย “คุณจะพาฉันไปหาหมอหรือไม่ หรือต้องทำ!” คำขู่ทำให้เบต้าเกรซเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว

“อัลฟ่า” เบต้าเดินตามหลังเขาไปอย่างประหม่า “พฤติกรรมของคุณจะทำให้คนอื่นพูดถึงคุณ”

"อริสโต หาให้เจอว่าผู้หญิงคนนั้นคือใครและทุกคนที่เกี่ยวข้องกับเธอ" เพื่อนของฉันพูด และเบต้าก็หายตัวไปเพื่อทำตามคำสั่งของเขา

อริสโต อัลฟ่า คาเฮียร์ ชื่อเหล่านี้ช่างคุ้นเคยเหลือเกิน เลือดของฉันเย็นเฉียบเมื่อทุกอย่างเข้าหัว อัลฟ่า คาเฮียร์ อาร์มานี่ อัลฟ่าผู้ไร้ความปรานี ชายผู้พลิกโฉมสังคมหมาป่าเมื่อเจ็ดปีก่อน เป็นเวลาสองปีที่เขาและชายอีกไม่กี่คนทำสงครามกับอัลฟ่าที่ใหญ่ที่สุด มีชื่อเสียงและเป็นที่เคารพนับถือที่สุดในโลก และพวกเขาก็ชนะ พวกเขาชนะด้วยความบ้าคลั่งในการสังหารของคาเฮียร์

เมื่อเจ็ดปีก่อน พลวัตของโลกเปลี่ยนไปเพราะชายคนนี้ อัลฟ่าของฝูงใหญ่ที่รู้สึกปลอดภัยเสมอเพราะจำนวนและนักรบของพวกเขามองเห็นว่า ชายที่มีหมาป่าที่ไม่ได้รับการฝึกฝนร้อยตัว สามารถทำอะไรกับชายที่มีกองทัพที่ประกอบด้วยชายฝีมือดีหลายพันคน ความตื่นตระหนกที่ครอบงำโลกเป็นเวลาสองปีในขณะที่ผู้คนสงสัยว่าเขาจะหยุดหรือไม่ หากเขาสามารถแซงหน้าฝูงเลือดอัลฟ่าที่ยืนหยัดอย่างไม่พ่ายแพ้ในการต่อสู้มาตั้งแต่ก่อตั้งเมื่อห้าร้อยปีก่อน ก็ไม่มีใครบอกได้ว่าเขาจะทำอะไรต่อไป หลังจากสังหารหมู่ที่คำนวณไว้เป็นเวลาสองปี เขาก็กลายเป็นผู้นำของกลุ่มที่ทรงอำนาจที่สุดในโลก จากนั้นเขาก็หายตัวไป ไม่มีใครเห็นหน้าเขา ไม่มีใครได้ยินเสียงเขา และไม่มีใครรู้การเคลื่อนไหวของเขา ผู้คนเริ่มแพร่ข่าวลือมากมายเกี่ยวกับเขา - สงครามทำให้เขาเสียโฉมจนถึงจุดที่เขาไม่สามารถแสดงตัวออกมาโดยไม่ละอาย ในขณะที่แทบไม่มีใครร้องเพลงเกี่ยวกับความงามเหนือธรรมชาติของเขาที่ทำให้คนอื่นตาบอด แต่ไม่มีใครสาบานได้ว่าคำพูดของพวกเขาเป็นความจริง ฟา คาฮีร์

ชายที่แขนของเขาโอบกอดฉันไว้ เอนไปทางความงามเหนือธรรมชาติมากกว่าความเสียโฉม จากสิ่งที่ฉันเห็น เขามีดวงตาสีดำสะดุดตาที่ให้ความรู้สึกเหมือนลูกตาที่น่าหลงใหล จมูกเรียว และริมฝีปากแดงอิ่มเอิบ พร้อมด้วยกรามที่คมและแข็งแรง

“ เอ-อัลฟ่า ซี- คาเฮียร์!” ฉันได้ยินเสียงที่คุ้นเคย พ่อของฉัน “ฉันขอโทษที่ลูกสาวของฉันทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายเช่นนี้” คาเฮียร์หยุดเคลื่อนไหว

ความเจ็บปวดที่ใบหน้าและไหล่บางส่วนของฉันเริ่มลดลงในระหว่างการเดินทางสั้นๆ ไปโรงพยาบาล ก่อนที่พ่อจะมาขวางทางเรา

“คุณเป็นใคร” น้ำเสียงเย็นชาแฝงไปด้วยความดูถูกและความอดทน

“ฉันคือเบต้า มาร์คัส พ่อของเธอ” พ่อของฉันไม่เคยปิดบังความอับอายที่คลอดลูกสาวโอเมก้าไร้ประโยชน์อย่างฉัน แต่ถึงแม้เขาจะเห็นฉันอยู่ในอ้อมแขนของผู้ชายที่น่ากลัวเช่นนี้ แม้จะสังเกตเห็นใบหน้าลวกๆ ของฉัน เขาก็ไม่แม้แต่จะสนใจที่จะแสดงความห่วงใยต่อความเป็นอยู่ของฉันแม้แต่น้อย มีเพียงความผิดหวังและความอับอายที่ได้ยินในน้ำเสียงของเขาขณะที่เขาพูดกับคู่ของฉัน

“มาร์คัส คุณว่าเบต้าของฝูงนี้เหรอ” ฉันไม่รู้สึกประทับใจในน้ำเสียงที่แห้งและเย็นชาของเขาเลย “ใช่แล้ว เทพธิดาต้องการ”

“สาวผมแดงทำแบบนี้กับลูกสาวของคุณ คุณจะต้องช่วยเบต้าของฉันตามหาเธอและทุกคนที่เกี่ยวข้องกับเธอ ฉันจะตัดสินลงโทษพวกเขาเอง” น้ำเสียงของเขาไม่เปิดโอกาสให้มีการโต้แย้ง อัลฟ่าอีกคนที่มาหา ฝูงต่างชาติไม่ควรออกคำสั่งราวกับว่าเขาเป็นอัลฟ่าของพวกเขา แต่เขากลับไม่สนใจ

"ด้วยความเคารพครับ --" พ่อของฉันเริ่มต้นด้วยเสียงแหลม

“ทำไมคุณยังขวางทางฉันอยู่” พ่อของฉันไม่ขยับเขยื้อนแต่กลับลุกขึ้นยืน “ตอนนี้ฉันรู้สึกอยากฆ่าคนมาก และถ้าคุณไม่ขยับ” พ่อของฉันขยับออกไปจากทาง

“คุณจะไม่เป็นไร” เขากล่าวกับฉันด้วยเสียงแผ่วเบา ขณะที่ปัดผมของฉันออกจากหน้าในขณะที่เขาวางฉันลงบนเตียงในโรงพยาบาล

ฉันรู้ว่าใบหน้าของฉัน ต้องแดงก่ำและน่าเกลียดจากของเหลวที่ร้อนจัด แต่ไม่มีทางที่เขาจะรู้ได้ว่าเมื่อไม่กี่นาทีก่อน ผิวหนังของฉันลอก เมื่อเขาอุ้มฉันขึ้นจากพื้น ฉันรู้สึกว่าความสามารถในการรักษาของฉันทำงานเหมือนผ้าห่มนุ่มๆ อุ่นๆ ที่ถูกปูไว้รอบตัวฉัน จากนั้นฉันก็รู้สึกว่าบริเวณที่ได้รับบาดเจ็บเริ่มปิดลง ความรู้สึกร้อนๆ เผ็ดๆ ของน้ำร้อนเริ่มลดลง และความต้องการที่จะขดตัวเป็นลูกบอลแล้วหายไปก็ค่อยๆ จางหายไป การรักษา

โลกยังไม่ให้เวลาฉันทำความเข้าใจกับพลังประหลาดนี้ มีเพียงผู้คนที่เทพธิดารักมากที่สุดเท่านั้นที่ได้รับพลังพิเศษ และพวกเขาส่วนใหญ่เป็นอัลฟ่าที่ใช้ชีวิตเพื่อฝูงของพวกเขา ฉันไม่ใช่ใครเลย

“อัลฟ่า พิธีจะจบแล้ว ถ้าคุณออกไปตอนนี้ คุณควรฟังสุนทรพจน์ที่เหลือของอัลฟ่า เคด ก่อนที่พิธีจะปิด” เบต้า เกรซยังคงยืนนิ่งอยู่ที่ประตูทางเข้า

“บอกอัลฟ่าของคุณให้มาพบฉันและบอกหมอว่าฉันรออยู่” เขาโบกมือไล่เกรซออกไป แต่เธอไม่ได้ไป “มีปัญหาอะไรหรือเปล่า” เขาหันไปหาเธอครึ่งตัว “ คือว่า...” เธอ เริ่มพูดโดย กัดริมฝีปากล่างไว้ระหว่างฟัน

“คำตอบที่ถูกต้องคือไม่” เขาแนะนำด้วยน้ำเสียงที่ไม่เปิดโอกาสให้มีการโต้เถียง เบต้าเกรซพยักหน้าและเดินหนีออกจากห้องไป

เนื่องจากฉันเป็นโอเมก้าที่ไร้ประโยชน์มากกว่าจะเป็นเบต้า ฉันจึงไม่สามารถสืบทอดตำแหน่งเบต้าของพ่อเพื่อช่วยเหลืออัลฟ่าคนต่อไปได้ ครอบครัวของฉันเป็นผู้จัดหาเบต้าห้าตัวสุดท้ายในแพ็คนี้ แต่สายเลือดนี้จะสิ้นสุดลงที่พ่อของฉัน

เบต้าเกรซและเบต้าอดัมเป็นสองคนที่มีแนวโน้มจะเข้ามารับตำแหน่งเบต้าของฝูงแทนพ่อของฉัน เป็นหน้าที่ของเคดที่จะเลือกเบต้าของเขา และฉันก็รู้สึกสงสารเกรซ เธอมีความสามารถมากกว่าอดัม แต่สิ่งที่อดัมขาดไปในด้านประสิทธิภาพและความกระตือรือร้น เขาก็ชดเชยด้วยความภักดี เขาจะฆ่าเพื่อเคด แต่ศีลธรรมของเกรซไม่อนุญาตให้เธอทำหน้าที่เป็นเบต้าของอัลฟ่าโดยไม่รู้สึกผิดทางศีลธรรม ดังนั้นเขาจึงมีแนวโน้มที่จะทำให้เธอเป็นเบต้าของเขาน้อยลง

“คุณเป็นผู้รักษา” คาเฮียร์ประสานนิ้วของเราเข้าด้วยกัน ขนลุกซู่ไปทั่วผิวหนังของฉันและความร้อนก็แผ่กระจายไปทั่วภายในตัวฉัน “ไม่-” สัญชาตญาณแรกของฉันคือปฏิเสธ ดังนั้นฉันจึงทำอย่างนั้น

ผู้คนที่ถูกเทพีจูบ ซึ่งคนอย่างฉันที่ได้ รับพลังเหนือธรรมชาติอย่างน้อยหนึ่งอย่างจากเทพีถูกเรียกกันว่าหายาก หายากเท่ากับหมาป่าหนึ่งในล้านตัว ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเมื่อพบใครสักคน พวกเขาก็ได้รับการเคารพหรือถูกเอารัดเอาเปรียบ ในฐานะสมาชิกของกลุ่มซิลเวอร์มูน ฉันถูกเอาเปรียบมามากพอแล้วตลอดชีวิต ฉันไม่ต้องการถูกเอาเปรียบอีกต่อไป “เบลล์ ฉันสัมผัสถึงแก่นแท้ของคุณได้” เขาพูดด้วยน้ำเสียงห้าว “และฉันได้เฝ้าดูบาดแผลของคุณปิดลงต่อหน้าต่อตา” “ฉัน-” ไม่รู้จะพูดอะไร

"คุณจะเรียนรู้ที่จะเป็นเพื่อนที่ดี ความรัก และเพื่อนที่ดีไม่โกหก"