บทที่ 22

*เกด*

ฉันรู้สึกเหมือนเด็กนักเรียนที่ได้เห็นนมเป็นครั้งแรก ความมึนงงที่ทำให้ฉันอยากยิ้มเหมือนคนโง่ๆ ทั้งหมดนี้เป็นเพราะผู้หญิงในเตียงของฉัน เพื่อนของฉัน เธอไม่ได้หลับ ฉันรู้ดีว่าเธออาจจะไม่นอนกับฉันในห้อง แต่ฉันหวังว่าเธอจะผ่อนคลายพอที่จะพักผ่อนได้ในเวลาต่อมา

“ ตอนนี้เรามีเธอแล้ว คราวนี้เธออย่าทำพังอีกนะ รีบจับตาดูเธอไว้” ฟลินท์เตือนฉัน เจ้าสุนัขจรจัดปฏิเสธที่จะพูดกับฉันสักพักหนึ่ง โดยเงียบไปเพื่อประท้วงที่ซิฮานาผสมพันธุ์กับคาเฮียร์ แต่ตอนนี้มันไม่ยอมเงียบเลย