Rozdział 23 nr 23

Świat wokół niej zamarł. Wszystko wokół niej rozpłynęło się, a jedyną rzeczą, jaką widziała, były dłonie Vivian pocierające Willa. I nie miała pojęcia, dlaczego to na nią tak wpłynęło. Nie chciała mieć nic wspólnego z Willem, a tym bardziej z Vivian. A jednak w jej wnętrzu wirowała ohydna mieszanka gniewu, nienawiści i zazdrości. Serce Emmy waliło o żebra i czuła, jakby w klubie brakowało powietrza.

„ Muszę wyjść” – powiedziała Emma, odwracając się, by wyjść. Wszystko, o czym mogła myśleć, to jak musi uciec dla własnego zdrowia psychicznego. Nic dobrego nie wyniknie z żadnej rozmowy z tymi dwoma.

„ Emma!” zawołała Vivian z udawanym entuzjazmem. „Dlaczego, u licha, wychodzisz? Przyjdź i zabierz ze sobą przyjaciół, a my napijemy się!”