Rozdział 381

Natalia zobaczyła, jak samochód Adriana odjeżdża z przystanku autobusowego. Zamknęła oczy i zaczęła myśleć.

„To było to, czego chciałem przez cały ten czas. Chciałem trzymać się od niego z daleka, a on teraz robi dokładnie to samo. Powinienem być szczęśliwy, że teraz mogę żyć sam. Moja rodzina odzyskała utraconą paczkę. Moje dzieci dostały to, na co zasłużyły i będą potężne w cieniu ojca, dostały też imię ojca. Nie potrzebuję niczego więcej. Teraz mogę żyć spokojnie”.

Wsiadła do autobusu i poszła do kawiarni. Kiedy wyszła z domu, pomyślała, że znowu dołączy do kawiarni jako pracownik. Ale teraz musiała tam pójść, żeby złożyć rezygnację.