Rozdział 591 Kim jesteś (część pierwsza)

„Edward, tak opiekujesz się Daisy? Skręciła kostkę, dlaczego pozwoliłeś jej chodzić samej? Jesteś taki nieostrożny. W każdym razie powinieneś był ją wziąć na barana. Nie mów mi, że nie możesz jej podnieść. Daisy jest szczupła i szczupła. Nie ma wymówki”. Tom chwytał się każdej okazji, żeby ponarzekać na Edwarda. To była taka dobra okazja, że nie zamierzał jej przegapić. Więc cały czas marudził i obwiniał Edwarda, kiedy tam był.

„Tom, to nie jego wina. Nie było go tam, kiedy się zraniłam”. Daisy nie była osobą, która lubiła fałszywie obwiniać innych. Więc chętnie próbowała wytłumaczyć, dlaczego Edward „pozwolił”, żeby to się stało. Edwarda nie było w pobliżu, kiedy się zraniła, a ona nie powiedziała mu, kiedy się spotkali. Podsumowując, sama spowodowała ten uraz. Nie było powodu, żeby się na niego złościć. I wiedziała, że to normalne, że bogaty młody człowiek, taki jak Edward, czasami stawał się kapryśny i rozdrażniony. Miał temperament, ale ona mogła to znieść. Co więcej, to, co robił, nie było całkowicie nie do przyjęcia w porównaniu z tym, co robili inni ludzie, gdy byli niezadowoleni z czegoś.

„Nie byłeś przy niej, gdy się zraniła? Edwardzie, co jest z tobą nie tak? Zastanawiam się, jak opiekujesz się Daisy. Wyglądałeś na nieświadomego, że została tak poważnie zraniona. Co robiłeś w tym czasie?” Tom wydawał się oddawać się pieczeniu, które dawał Edwardowi. Nałożył lekarstwo, które przyniósł ze sobą, na stopy Daisy, jednocześnie obwiniając Edwarda. Był jak marudna i irytująca gospodyni domowa, niechętna, by przestać mówić choćby na sekundę, podczas gdy Edward był dziś dziwnie cichy. Nie próbował żadnych wymówek i wziął na siebie całą winę. Ponieważ uważał, że jest odpowiedzialny za uraz Daisy.