Rozdział 214

„Został ugryziony” – powiedział Er 10, chwytając mnie i odstawiając za siebie. „Musimy go obezwładnić, zanim będzie za późno”.

Skinąłem głową, gorączkowo przeszukując okolicę w poszukiwaniu czegoś -- czegokolwiek -- czego moglibyśmy użyć, aby go powstrzymać, gdy jego szlochy zaczęły zastępować warknięcia. W końcu dostrzegłem szafę na zapasy. "Tam!" powiedziałem, wskazując. "Zabierzmy go tam". Enzo skinął głową -- wtedy, gdy kości chłopca zaczęły się wyginać, gdy zaczął się przesuwać, rzuciliśmy się na niego i złapaliśmy go za obie ręce, ciągnąc go kopiącego i walczącego do szafy na zapasy. Z ostatnim jęknięciem Enzo wepchnął chłopca do środka, a następnie zatrzasnęliśmy drzwi tuż przed tym, jak chłopiec się przesunął.

„Kurwa... Przepraszam, koleś” – powiedział Enzo, wkładając kij hokejowy między klamki drzwi.