Rozdział 3 Życie dla Ciebie

Myśląc o zaginionej pannie młodej, Su Qingge zaczęła przypominać sobie czyjeś wspomnienia. Przewijały się przez jej umysł jak film.

To nie był inny kraj. To nie był nawet inny czas. To było gdzie indziej w przestrzeni i czasie - stan Jin.

Nie było to ciało Su Qingge, lecz Lin Mengya, córki markiza Zhennana.

Lin Mengya urodziła się, by być wysoko postawiona i rozpieszczana, ale cierpiała na uszkodzenie mózgu. Niespodziewanie, nadal została zaaranżowana, by poślubić księcia Yu, trzeciego księcia koronnego tej krainy.

Dziś miała wyjść za mąż za członka rodziny księcia Yu.

Jej jedwabisty czerwony welon był haftowany śpiewającym złotym feniksem, każdy ścieg wykonany ręcznie. Nie przypominał w niczym szorstkiej tkaniny wytwarzanej przez nowoczesne maszyny.

Su Qingge nie potrafiła stwierdzić, czy miała szczęście.

Zmarła podczas tego eksperymentu, ale pozwolono jej żyć ponownie.

Zamknęła oczy i potarła brwi, gdy kolejne wspomnienie zaczęło powracać.

Zanim usiadła na krześle, Lin Mengwu, jej młodsza przyrodnia siostra, dała jej garść świeżych daktyli. Powiedziała, że reprezentują one życzenie, aby jej siostra wkrótce została pobłogosławiona dzieckiem.

Powiedziała tej swatce, że daktyle powstrzymają jej siostrę przed wybrykami w trasie. Daktyle złagodzą nudę podróży. Su Qingge nie mogła powstrzymać się od gorzkiego uśmiechu.

Mógł to być przemyślany gest. Lin Mengya cierpiała na wysoką gorączkę, gdy była młoda, i myślała jak siedmio- lub ośmiolatka. Długa jazda byłaby dla niej dość nudna.

Oczywiście, że w końcu zjadła daktyle, ale nie tak szybko, jak się spodziewała.

Zakładano, że zje daktyle na długo przed dotarciem do celu. Lin Mengya ceniła jedzenie. Starannie wycierała każdą z daktyli, umieszczając je w pudełku i trzymając je blisko.

Su Qingge spojrzała na swoje dłonie. Jej badania laboratoryjne pozostawiły szorstkie odciski, ale te dłonie były miękkie i delikatne. Były też mniejsze od jej.

Li Mengya miał zaledwie szesnaście lat.

Su Qingge poczuła się niepokojąco błogosławiona. Wielu ludzi chciało znów być młodymi, ale to było niemożliwe. Ale oto była, znów młoda, w ciele dziewczyny, która teraz nie będzie miała szansy się zestarzeć.

Bóg dał jej szansę. Nie zmarnuje jej. Zastąpi Lin Mengyę i będzie żyła dobrym życiem w tym dziwnym świecie.

Spojrzała na pudełko w swoich rękach, śledząc wzory piwonii wyrzeźbione w drewnie. Zawierało marzenia Lin Mengyi o szczęśliwym małżeństwie. Nie rozumiała, jak powinna zachowywać się żona, ale była tak podekscytowana, że wyjdzie za mąż. Jej głowa była wypełniona naiwnymi marzeniami o przyszłym mężu.

Nawet po zjedzeniu wszystkich daktyli Lin Mengya była przepełniona radością. Su Qingge nadal czuła jej podniecenie. Dziewczyna nigdy nie zdała sobie sprawy, że daktyle zostały zatrute.

Zabrała ciało tej dziewczyny. Najmniej co mogła zrobić, to pomścić jej śmierć.

Su Qingge... nie. Nie była już Su Qingge.

Lin Mengya otarła krew z ust i ponownie zasłoniła twarz welonem.