บทที่ 25

ทันทีที่เธอเดินเข้ามา ชาร์ลอตต์ก็ได้รับสายตาหลากหลายจากนักเรียนในห้องเรียน ผู้ที่ไม่ได้อยู่ใกล้เธอเริ่มชี้มาที่เธอและนินทาเธอ ผู้ที่คุ้นเคยกับเธอต่างมองเธอด้วยสายตาเหยียดหยาม ส่วนผู้ที่สนิทกับเธอก็เป็นกังวลแต่ก็สงสัยในเวลาเดียวกัน

เธอเม้มริมฝีปากและไม่สนใจ แล้วเดินไปหาทาเทียนาแล้วนั่งลงข้างๆ เธอ

“ ฉันคิดว่าคุณไม่ได้แสดงตัวออกมาแล้ว!”