บทที่ 1

“ เปลื้องผ้า” ชายคนนั้นพูดช้าๆ เสียงเย็นชาแหบของเขาทะลุผ่านความเงียบของห้อง ทำให้ชาร์ลอตต์รู้สึกตื่นตัว

โอ้พระเจ้า เสียงนั้นช่างเย้ายวนเหลือเกิน ฉันอยากจะกลืนเขาเข้าไปเหลือเกิน เธออึ้งจนหยุดไม่ได้ เธอไม่เคยคาดคิดว่าจะมีคนขอให้เธอถอดเสื้อผ้าทันทีที่เธอมาถึง มันช่างน่ากลัวเหลือเกิน

“ เอ่อ...” เธอส่ายหัวเพื่อพยายามสร่างเมา แต่กลับยิ่งทำให้เธอเวียนหัวและเริ่มรู้สึกแสบร้อน เฮ้ เดี๋ยวนะ ทำไมผู้ชายถึงโผล่มาในห้องฉันล่ะ

เธอพิงตัวกับผนังและมองไปทางเสียงนั้น เธอเห็นชายคนหนึ่งสวมสูทนั่งอยู่บนโซฟาอย่างเลือนลางท่ามกลางความมืดมิด เธอจึงมองเห็นเพียงเงาเท่านั้น

ชายผู้นี้มีรูปร่างสูงใหญ่และมีท่าทีราวกับกษัตริย์ เมื่อความต้องการอันแรงกล้าที่จะยอมจำนนต่อเขาเข้าครอบงำเธอ เธอจึงกลืนน้ำลายลงคออีกครั้งและจ้องมองชายผู้นั้นด้วยความมึนงง

ฝ่ายจัดการทำผิดพลาดหรือเปล่า ฉันไม่ได้ร้องขอบริการใดๆ นี่เป็นบริการเสริมที่มากับงานหรือเปล่า แล้วพวกเขาก็ให้บริการที่เย่อหยิ่งกับฉันด้วย นี่มันเรื่องอะไรกัน

“คุณเป็นใคร แล้วทำไมคุณถึงอยู่ในห้องของฉัน”

แม้แต่การพูดคุยก็เป็นเรื่องยากสำหรับชาร์ลอตต์ ร่างกายของเธอร้อนจนแทบทนไม่ไหว และเธอก็ถอดเสื้อผ้าออกอยู่เรื่อย เมื่อเธอถามคำถามนั้น เธอก็รู้สึกว่าอุณหภูมิรอบตัวเธอลดลงไปสองสามองศา ขณะที่บรรยากาศเริ่มหนาแน่นจนหายใจไม่ออก ในขณะนั้นเอง เธอรู้สึกอยากหนีออกไป

เฮ้ เดี๋ยวก่อน นี่ห้องของฉัน

เธอหยุดเดินและหันกลับไปก่อนจะเซไปหาชายคนนั้น

เนื่องจากนี่เป็นบริการเสริม ทำไมฉันถึงไม่สนุกกับมันล่ะ นอกจากนี้ โชคของฉันก็ไม่ได้แย่ไปกว่านี้อีกแล้ว

“ พวกเขาฉลาดมากเลยนะ! เพราะพวกเขาให้ฉันได้ผู้ชาย...” ชาร์ล็อตต์เรอและยิ้มขณะที่เธอเดินเข้าไปใกล้เขาและชนเข้ากับของประดับตกแต่งในห้อง

ระหว่างนั้น ชายคนนั้นก็เงียบไป เขาหยิบบุหรี่ออกมาแล้ววางไว้ระหว่างริมฝีปาก ไฟแช็กที่เขาถืออยู่ก็แตกออก และมีเปลวไฟเล็กๆ พุ่งออกมา

ควันเริ่มหมุนวนรอบตัวเขา ในที่สุดก็ปกคลุมห้อง แสงสลัวๆ ส่องสว่างใบหน้าของชายคนนั้น แต่เพียงชั่วขณะเท่านั้น เขามีรูปร่างหน้าตาที่สมกับเป็นกษัตริย์แต่ก็อันตราย

“บ้าเอ๊ย” ชาร์ลอตต์ชนโต๊ะกาแฟแล้วทรุดตัวลงบนพื้น น้ำตาคลอเบ้า เธอค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองในเวลาไม่นานหลังจากนั้น พร้อมถามว่า “คุณจะไม่ช่วยฉันลุกขึ้นหน่อยเหรอ”

โอ้โห ของฟรีนี่แย่ที่สุดเลย

แทนที่ชายคนนี้จะช่วยเธอ เขากลับดูเหมือนหงุดหงิด ความโกรธของเขาอาละวาดไปทั่วห้อง

แม้ว่า Charlotte จะเมาแล้ว แต่เธอยังคงรู้สึกถึงออร่าเย็นยะเยือกของเขาที่โอบล้อมเธอไว้ และเธอก็เริ่มสั่นเทาด้วยความกลัว

ว้าว เขาเป็นไอ้เวรที่หยิ่งยะโสจริงๆ เขาคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน กษัตริย์เหรอ? ถ้าเขาไม่มา ฉันจะไปหาเขาเอง

ชาร์ลอตต์เมาหนักมาก เพราะมองไม่เห็นว่ามีอะไรบางอย่างผิดปกติกับชายคนนี้

หลังจากดิ้นรนอยู่สักพัก ในที่สุดเธอก็ลุกขึ้นได้และเดินกลับไปหาเขาอีกครั้ง

แต่เธอก็เริ่มเห็นภาพซ้อน และทุกอย่างดูเหมือนจะขัดขวางเธอ

เธอโกรธมาก เธอชี้ไปที่โต๊ะกาแฟแล้วตะโกนว่า “นี่มันเรื่องอะไรกัน หลีกทางให้ฉันหน่อย!”

ชายคนนั้นยังคงสูบบุหรี่ต่อไปโดยไม่สะทกสะท้าน “ เอาล่ะ ที่รัก เธอ เลิกทำแบบนั้นได้แล้ว เชื่อฉันเถอะ ใจเย็นๆ เข้าไว้ เธอจะทำให้ลูกค้าหลายคนตกใจหนีไปถ้าเธอพูดจาโอ้อวด” ในที่สุด ชาร์ล็อตต์ก็เดินเข้ามาหาเขาและเรอด้วยความเมา

อย่างไรก็ตาม เธอสะดุดโซฟาเมื่อเธอเอนตัวไปข้างหน้า ทำให้เธอล้มทับชายคนนั้น

กลิ่นหอมสดชื่นเข้าครอบงำเธอ ทำให้ร่างกายของเธอเย็นลง และเธอถูตัวกับเขา

ขณะที่ไมเคิลมองไปที่ผู้หญิงตรงหน้า ความโกรธของเขาก็ปะทุขึ้น คุกคามที่จะเผาทุกสิ่งทุกอย่างให้เป็นเถ้าถ่าน เธอคิดว่าฉันเป็นจิ๊กโกโลหรือไง ผู้หญิงบ้าเอ๊ย!

ชายที่เงียบมาตลอดก็ถ่มน้ำลายออกมาทันที “รีบไปซะ”

ชาร์ลอตต์ตกใจจนตาเบิกกว้างด้วยความตกใจ เธอพยุงตัวเองลุกขึ้นนั่งบนตักของเขา ก่อนจะคว้าคอเสื้อเขาไว้ “คุณคิดว่าตัวเองเป็นใครกันวะ” เธอคำราม “คุณเพิ่งบอกให้ฉันออกไปเหรอ ฉันจองห้องนี้ไว้แล้ว!”

ชาร์ลอตต์มองเห็นชายคนนั้นได้ลางๆ ขณะที่ดวงตาของเขาเป็นประกาย ชั่วขณะหนึ่ง เธอรู้สึกหวาดกลัวต่อท่าทางคุกคามของเขา และหัวใจของเธอก็เต้นแรงขึ้น เธอรู้สึกเสียใจที่ตะโกนใส่เขาในทันทีที่เธอทำเช่นนั้น

โอ้ ไม่นะ ผู้ชายคนนี้ดูอันตรายนะ

ขณะที่ดวงตาสีดำสนิทของไมเคิลจ้องมองดวงตาสีดำออบซิเดียนอันสวยงามของเธอ เขาก็ตกอยู่ในภวังค์ เธอเหมือนกับเธอทุกประการ

กลิ่นหอมสดชื่นที่หอมหวานทำให้จมูกของเขาจั๊กจี้ และเมื่อเขาสูดกลิ่นเข้าไป ก็มีบางสิ่งบางอย่างเคลื่อนไหวภายในตัวเขา ทำให้เกิดปฏิกิริยาในอวัยวะเพศของเขา

แรงกระตุ้นที่ไม่เคยมีมาก่อนไหลเวียนอยู่ในเลือดของเขา เร่งเร้าให้เขากลืนกินเธอ

ดวงตาของเขาเป็นประกายด้วยความปรารถนาที่ลุกโชนอยู่ภายใน ชายผู้นั้นจับคางของเธอเบาๆ บังคับให้เธอหันมามองเขา “คุณรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร” เขาถามอย่างไม่ใส่ใจ

“ ใช่แล้ว นั่นเป็นคำถามโง่ๆ คุณเป็นจิ๊กโกโลไม่ใช่เหรอ? คุณดูหล่อมาก ฉันเลยไม่รังเกียจที่จะมอบพรหมจรรย์ของฉันให้คุณ” ชาร์ล็อตต์แตะใบหน้าที่ปั้นแต่งของเขาแล้วหัวเราะคิกคัก

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ไมเคิลก็ยกคิ้วขึ้นและพ่นควันออกมาเล็กน้อยพร้อมกับยิ้ม จากนั้นเขาก็เอนหลังพิงโซฟา โดยถือบุหรี่ไว้ในมือข้างหนึ่ง

เขาเหยียดแขนอีกข้างออกไปแล้ววางไว้บนโซฟาก่อนจะนั่งลงอย่างอ่อนแรง

ไมเคิลจ้องมองเธออย่างเย็นชาและถามว่า "เล่าอะไรให้ฉันฟังเกี่ยวกับตัวคุณอีกหน่อยสิ"

ชาร์ลอตต์ตกใจมาก “เอ่อ ฉันมีขนาดคัพ E ค่ะ” เธอตอบตามสัญชาตญาณ

เขาหัวเราะออกมา

น่าสนใจ ฉันขอให้เธอแนะนำตัว แต่ไม่คิดว่าเธอจะบอกขนาดคัพของเธอให้ฉันฟัง

จู่ๆ ไมเคิลก็รู้สึกอยากแกล้งเธอ เขาจึงมองไปที่หน้าอกที่อวบอิ่มของเธอ “คุณแน่ใจเหรอ”

ใบหน้าของชาร์ลอตต์สลดลงเมื่อเธอสังเกตเห็นความสงสัยในแววตาของเขา

เขาเรียกฉันว่าแบนเหรอ?

เธอไขว้แขน ยืนตัวตรง และเอนตัวไปข้างหน้า “ใจร้ายจังนะคุณนาย หน้าอกของฉันคัพ E จริงๆ คุณคิดว่าฉันแบนเหรอ ฉันคิดว่าคุณแก่แล้ว”

เธออาจจะเมา แต่เธอก็สังเกตเห็นว่าผู้ชายคนนั้นอายุมากกว่าเธออย่างน้อยห้าปี “คุณไม่สามารถเป็นหมันได้ใช่ไหม? นั่นคือเหตุผลที่คุณพยายามเปลี่ยนหัวข้อสนทนาหรือเปล่า? คุณควรจะรู้สึกเป็นเกียรติที่ฉันได้นอนกับคุณ”

เมื่อเธอเยาะเย้ยเขา เธอสามารถสัมผัสได้ถึงความโกรธที่พลุ่งพล่านของเขา และใบหน้าของเขาก็ซีดลง ท้ายที่สุดแล้ว การถูกเรียกว่าไร้สมรรถภาพทางเพศถือเป็นเรื่องต้องห้ามสำหรับผู้ชายทุกคน โดยเฉพาะอย่างยิ่งไมเคิล