Rozdział 2 Odrodzona w ciele swojej kuzynki?

„Moja Pani, Moja Pani, co się z Tobą dzieje? Nie strasz mnie!” Yu Chun pośpieszyła, by chwycić Qu Moying, która klęczała i zasłaniała głowę.

„Gdzie... gdzie”jestem?” Ji Hanyue zapytała boleśnie, zakrywając siłą głowę i zamykając oczy. Wspomnienia z życia innej dziewczyny przyszły jej na myśl. Ale to była Ji Hanyue, którą strażnicy zepchnęli z Pawilonu Linyuan, a nie Qu Moying.

Dlaczego ona jeszcze żyła?

„Moja Pani, to jest twój dom. Wróciliśmy dopiero kilka dni temu. Mieszkasz tutaj!” Yu Chun odpowiedziała nerwowo. Myślała, że jej pani zadała takie pytanie, ponieważ się bała.

„Dlaczego... dlaczego wybuchł pożar?” Ji Yanyue zapytała chrapliwym głosem.

Życie Ji Hanyue i Qu Moyinga splatało się w jej umyśle, więc nie wiedziała, kim jest i musiała pytać instynktownie.

„Dlaczego wybuchł pożar? Moja Pani, chcę zadać Ci to samo pytanie. Co się dzieje? Dlaczego pożar wybuchł nagle, skoro wszystko było w porządku? Druga Pani przypomniała nam, abyśmy uważali na ogień w ciągu dnia, ale w twoim domu wybuchł pożar w nocy. Czy celowo nie posłuchałaś Drugiej Pani?” Na podwórze weszło kilka starszych pokojówek, a szefową była Babcia Wang, osobista służąca Yu.

Qu Zhizhen był Drugim Mistrzem Rodziny Qu, a Yu Drugą Panią.

Brzmiało to tak, jakby Qu Moying celowo podpaliła swój dom, aby sprzeciwić się Yu.

„Babciu Wang, moja pani została niemal spalona żywcem” – odparł Yu Chun.

„Jeszcze nie jest głęboko w nocy!” Babcia Wang pomachała i dała znak idącym z nią, aby ugasili ogień. Potem spojrzała na Qu Moying z pogardą, jednocześnie kpiąc w duchu: to śmieszne, że niewidoma dziewczyna pochodząca ze wsi uważała się za mas w rodzinie, i szkoda, że nie była zabita na śmierć!

„Co... co masz na myśli? Moja pani nie czuje się dobrze i zawsze wcześnie kładzie się spać. Kiedyś zasypiała o tej porze!” Yu Chun zaczerwienił się ze złości.

„Nic nie mam na myśli. Po prostu myślę... pożar wybucha, gdy wszyscy jeszcze nie śpią. Kogo można spalić żywcem?” Babcia Wang podeszła, pochyliła się, by spojrzeć na Qu Moying, westchnęła i powiedziała, przewracając oczami.

Zaznaczyła, że pożar podłożył Qu Moying.

„Babciu Wang, jak śmiesz oczerniać moją damę?” Yu Chun był oburzony.

„Jesteś tylko sługą. Jeśli uważasz, że to niesprawiedliwe, możesz poskarżyć się panu.” powiedziała bez lęku babcia Wang.

Skarżyłeś się Drugiej Pani? Ona wcale się nie bała.

Spoglądając na Qu Moying, która kucała na ziemi „w przerażeniu”, Yu Chun poczuła smutek. Nawet jej pani nie była traktowana jak pan w rodzinie, a co dopiero jak służąca!

Ona była Qu Moying. Teraz była Qu Moying.

Qu Moying mocno przycisnęła głowę i mocno zamknęła oczy. Dźwięk wokół w jednej chwili oddalił się, a w następnej zbliżył, ale jej umysł stopniowo stawał się jasny.

Zacisnęła pięści. Czy stała się jej kuzynką sir Moying? Czy to oznaczało, że ożyła?

Jej serce waliło tak szaleńczo i podniecająco, że niemal wyskoczyło jej przez gardło. Dzięki miłosierdziu Bożemu nie umarła w jeziorze pod Pawilonem Linyuan. Odrodziła się w ciele swojego samotnego i niewidomego kuzyna. Odgłosy kłótni stawały się coraz wyraźniejsze...

„Babciu Wang, posunęłaś się za daleko. Bez względu na to, jak niepopularna jest moja pani, ona tu jest mistrzynią!” Yu Chun zacisnęła zęby i stanęła przed Qu Moying, aby ją chronić.

„Mistrz? Niewidomy mistrz? Kto uważa ją za mistrza w rodzinie...” Babcia Wang zaśmiała się głośno. Kiedy właśnie przybyła, zobaczyła Qu Moying trzymającą się za głowę obiema rękami i kucającą na ziemi. Było oczywiste, że bała się stracić rozum.

Dlatego Babcia Wang spojrzała na nią jeszcze gorzej i zaczęła się z niej głośno śmiać.

Nagle Babcia Wang dostała w grubą twarz, co ją uciszyło.

„Suka! Śmiesz mnie uderzać!” Babcia Wang dostała w twarz, aż zakręciło jej się w głowie, a jej twarz natychmiast zrobiła się czerwona. Zakryła twarz dłonią i spojrzała groźnie na Yu Chuna. Myślała, że dostała w twarz od Yu Chuna. Nigdy wcześniej nie dostała w twarz, ale dziś uderzyła ją służąca. Jeśli nie da dziewczynie nauczki, Druga Pani straci twarz.

„Yu Chun, uderz ją mocno!” Ktoś powiedział chłodno Yu Chun. Babcia Wang spojrzała w górę i zobaczyła, że Qu Moying wstała, co ją zszokowało.

Jak śmiała niewidoma kobieta, która prawie nie mówiła, zwracać się do niej w ten sposób?

Czy Qu Moying ją przed chwilą uderzył?