Rozdział 225

Prozerpina

Powoli, stopniowo wracałam do przytomności. Zobaczyłam postać mojej ukochanej Matki, głównej zakonnicy w klasztorze w Bhutanie, która pielęgnowała mojego ducha, gdy byłam tak nieszczęśliwa, tak złamana.

Wydawało się, że kobieta żegna się ze mną, kładąc swoje chłodne usta na moim czole i szepcząc modlitwę, podczas gdy ona sama zdawała się rozpadać i stawać jednością z bielą wiatru wokół niej.