Rozdział 212

Byłam uszkodzona, wiedziałam o tym, ale ostatnią rzeczą, jakiej chciałam, było to, żeby Lewis zobaczył mnie jako całkowicie zniszczoną. Za każdym razem, gdy wspominał to, co zrobił mi King Josh, mój żołądek boleśnie się kurczył, tym bardziej, gdy uświadomiłam sobie, że nigdy nie będzie mnie postrzegał jako kogoś innego niż złamaną osobę.

„Co chciałeś zrobić? Złamać rozkaz swojego króla alfy? Oboje nie mogliśmy nic z tym zrobić i oboje o tym wiemy. Słuchaj, stało się, więc po prostu o tym zapomnijmy i idźmy dalej”. Jego oczy lekko się zaszkliły, a ja zmarszczyłam brwi na widok jego smutku. Myśląc o tym, mężczyzna naprawdę strasznie dużo krzyczał, wyrażając sprzeciw, podczas gdy król robił ze mną, co chciał.

„Powinienem był walczyć mocniej, powinienem był cię uratować!” Może powinien, ale nie zrobił tego i nie mógł. Delikatnie poruszył dłonią i ostrożnie wsunął mi włosy za ucho, zanim zrobił swoje i objął mój policzek swoją dużą dłonią, podświadomie pochyliłam się nad nią, czując, jak przez moje ciało przechodzi mały dreszcz iskier pod jego dotykiem.