Κεφάλαιο 2 Μονόπλευρη αγάπη

Ο Λουίς ήταν αυτός που άνοιξε την πόρτα. Φαινόταν ότι ήταν καθ' οδόν.

Η Ρέιγκαν έσφιξε τα χέρια της, γύρισε προς το μέρος του και έγνεψε καταφατικά. «Γεια, κύριε Στίβενς!

Χωρίς να περιμένει να απαντήσει στον χαιρετισμό της, πέρασε δίπλα του και μπήκε στο γραφείο με το έγγραφο.

Ο Μίτσελ καθόταν πίσω από ένα μεγάλο πολυτελές γραφείο. Με ένα ακριβό κοστούμι και ασορτί γραβάτα, έδειχνε ιδιαίτερα όμορφος.

Ο Ρέιγκαν παρατήρησε ότι δεν ήταν το ίδιο κουστούμι που φορούσε όταν έφυγε από το σπίτι χθες το βράδυ. Πώς άλλαξε;

Με τα μάτια χαμηλωμένα, κατάπιε αυτή την ερώτηση και είπε, "Κύριε Ντίξον, αυτό είναι από το Τμήμα Μάρκετινγκ. Παρακαλώ υπογράψτε το."

Ο Μίτσελ ήταν ανέκφραστος καθώς υπέγραψε το έγγραφο με μια ματιά.

Ο Ρέιγκαν βγήκε από την πόρτα μόλις της έδωσε το έγγραφο πίσω. Ο Λουίς στεκόταν ακόμα στο κατώφλι.

Μόλις έφυγε από τα μάτια της, ο Λουίς γύρισε στον Μίτσελ και είπε με σιωπηλό τόνο: "Σκατά! Νομίζεις ότι μας άκουσε;"

Τα ελκυστικά μάτια του Μίτσελ ήταν ανέκφραστα αυτή τη στιγμή. Προφανώς, δεν πρόσεχε τι έλεγε ο Λουίς.

Για τον Μίτσελ, ο Ρέιγκαν ήταν πάντα πειθήνιος και ποτέ δεν ένιωθε ζηλιάρης για κανέναν.

Η αυστηρή της υπακοή ήταν το μόνο που της ζήτησε ο Μίτσελ σε αντάλλαγμα να της φερθεί καλά.

Στο ασανσέρ.

Η Ρέιγκαν κράτησε την ανάσα της για να συγκρατήσει τα δάκρυά της. Δυστυχώς, δεν λειτούργησε.

Σκέφτηκε ότι δύο χρόνια θα ήταν αρκετά για να συνειδητοποιήσει ο Μίτσελ πόσο τον αγαπούσε και να ανταποδώσει την αγάπη της.

Τώρα, αποδείχθηκε ότι ήταν απλώς ένα όνειρο.

Συνειδητοποίησε ότι θα έπαιζε πάντα δεύτερο βιολί στη Λόρεν, την αληθινή αγάπη του Μίτσελ.

Ο Ρίγκαν σκούπισε τα δάκρυά της όταν το ασανσέρ σταμάτησε. Εκτός από το χλωμό της πρόσωπο, φαινόταν κανονική όταν άνοιξαν οι πόρτες.

Έσυρε τον εαυτό της στο διάλειμμα, σκοπεύοντας να φτιάξει ένα φλιτζάνι τσάι.

Αρκετοί υπάλληλοι κουβέντιαζαν μέσα.

"Παιδιά, ακούσατε; Η Λόρεν Μάρεϊ επέστρεψε."

«Και ποιος είναι αυτός;»

"Ω, μου! Δεν την ξέρεις; Η Λόρεν είναι κληρονόμος του Ομίλου Murray καθώς και σχεδιάστρια παγκόσμιας κλάσης. Το πιο σημαντικό, είναι η μόνη φίλη που έχει δείξει ποτέ ο κύριος Ντίξον δημόσια. Είναι η πρώτη του αγάπη!"

"Γιατί η επιστροφή της είναι τόσο μεγάλη υπόθεση; Δεν φημολογείται ότι υπάρχει κάτι μεταξύ του κύριου Ντίξον και του Ρέιγκαν;"

"Ρέιγκαν; Μάλλον είναι ένα από τα πολλά σεξουαλικά παιχνίδια του. Ο κύριος Ντίξον δεν παραδέχτηκε ποτέ ότι έβγαινε μαζί της. Και αυτό δεν αποτελεί έκπληξη για μένα. Εξάλλου, κοίτα την. Δεν είναι καν τόσο όμορφη. Ωστόσο, συμπεριφέρεται σαν να είναι ήδη κυρία Ντίξον. Τι ανόητος!"

Στεκόμενη στην πόρτα, η Ρέιγκαν χαμογέλασε με αυτοσαρκασμό καθώς τους άκουγε. Αποδείχθηκε ότι όλοι οι άλλοι είδαν την αλήθεια εκτός από αυτήν.

Η αγάπη ήταν μονόπλευρη.

«Χα-χα, η κυρία Ντίξον ξύπνησε επιτέλους από το άγριο όνειρό της;»

Μια φωνή κοροϊδίας ακούστηκε ξαφνικά από πίσω. Ο Ρέιγκαν γύρισε για να δει την Τέσα Λόιντ, την ξαδέρφη του Μίτσελ, που πάντα την περιφρονούσε.

Η Τέσα πρέπει να άκουσε και τους υπαλλήλους να κουτσομπολεύουν.

Το τελευταίο πράγμα που ήθελε να κάνει τώρα ο Ρέιγκαν ήταν να μαλώσει με την Τέσα στην παρέα. Γύρισε να φύγει, αλλά η Τέσα της έκλεισε το δρόμο.

Με ένα φλιτζάνι καφέ στο χέρι, η Τέσα είπε σαρκαστικά: "Η Λόρεν επέστρεψε τώρα. Πιστεύεις ότι ο Μίτσελ θα σου δώσει ακόμα καμία προσοχή;"

Ο Ρέιγκαν δεν είπε τίποτα γι' αυτό.

Δευτερόλεπτα αργότερα, η Tessa συνέχισε τη γελοιοποίηση. "Άκουσα ότι είσαι πολύ καλός στο κρεβάτι. Τι θα λέγατε να σας συστήσω μερικούς άντρες; Θα μπορούσαν πραγματικά να χρησιμοποιήσουν την υπηρεσία σας."

Η Ρέιγκαν έσφιξε τις γροθιές της και είπε ψυχρά: "Κυρία Λόιντ, είμαστε στην εταιρεία, όχι σε οίκο ανοχής. Αν ενδιαφέρεστε για τέτοιου είδους δουλειές, ξέρετε πού να πάτε."

"Εσείς..."

Η Ρέιγκαν μόλις είχε υπονοήσει ότι ήταν μαστροπός. Αυτό έκανε το πρόσωπο της Tessa να αλλάξει.

Το επόμενο δευτερόλεπτο, η Τέσα σήκωσε το χέρι της και άδειασε το φλιτζάνι του ζεστού καφέ στον Ρέιγκαν.

Ο Ρέιγκαν δεν σκέφτηκε ούτε μια στιγμή ότι η Τέσα θα έκανε κάτι τόσο τρελό. Σήκωσε τα χέρια της για να μπλοκάρει το καυτό υγρό από το πρόσωπό της. Σε ελάχιστο χρόνο, ο καφές της έκαψε το χέρι και το δέρμα της έγινε κόκκινο.

"Ωχ!" Ο Ρέιγκαν συνοφρυώθηκε από τον πόνο. "Τι το έκανες αυτό; Δεν έχεις τα μυαλά σου;"

Ήταν μεσημεριανό διάλειμμα και πολλοί υπάλληλοι ήταν ελεύθεροι να παρακολουθήσουν το δράμα. Η Τέσα εφησυχάστηκε ακόμη περισσότερο όταν είδε αυξανόμενους θεατές.

Έβαλε ένα μοχθηρό κορίτσι καθώς είπε, "Τι σε κάνει τόσο αυτάρεσκη κάθε μέρα, ε; Σκέφτεσαι σοβαρά ότι οι άλλοι δεν ξέρουν ότι είσαι απλώς ένα κάθαρμα χωρίς γονείς; Το νεύρο του..."

Ένας τραγανός ήχος ακούστηκε ξαφνικά.

Η Τέσα σώπασε από ένα καυτό χαστούκι στο πρόσωπό της.

Το σαγόνι της έπεσε στο πάτωμα. Δεν περίμενε ποτέ ότι ο Ρέιγκαν, που ήταν τόσο ήσυχος και συνεσταλμένος, θα τη χαστούκιζε.

Η Τέσα κράτησε το μάγουλό της και κοίταξε ανέκφραστη για λίγο. Έπειτα, τραύλισε, "Εσύ... Με χτύπησες; Πώς τολμάς!"

Ο Ρέιγκαν την κοίταξε και της απάντησε: "Ναι, το έκανα! Φαίνεται ότι πρέπει να διδαχθείς την απλή ευγένεια."

Πράγματι, η Ρέιγκαν έχασε τους γονείς της όταν ήταν παιδί. Αλλά αυτό δεν σήμαινε ότι θα επέτρεπε σε κάποιον να την περπατήσει για αυτό.

Οι ρυτίδες εμφανίστηκαν στο πρόσωπο της Τέσα καθώς συνοφρυώθηκε από θυμό. Ως ξαδέρφη του Μίτσελ, την είχαν συνηθίσει να την τρέφουν και τη σέβονται. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που της φέρθηκαν έτσι.

"Σκύλα!"

Η Τέσα επιτέθηκε στον Ρέιγκαν σαν μαινόμενος ταύρος, σηκώνοντας το χέρι της ψηλά για να επιστρέψει το χαστούκι.

Αυτή τη φορά, ο Ρέιγκαν ήταν πλήρως προετοιμασμένος για αυτό που ερχόταν. Έπιασε τον καρπό της Τέσα τόσο σφιχτά που η τελευταία δεν μπορούσε να κουνηθεί ούτε εκατοστό.

Η Τέσα ήταν πιο κοντή από τον Ρέιγκαν. Ως αποτέλεσμα, η Tessa πάλεψε σαν χταπόδι που είχε ένα από τα πλοκάμια του κολλημένο σε μια παγίδα ψαρέματος.

Η Τέσα έβρισε θυμωμένα, "Πώς τολμάς να μου βάλεις τα βρώμικα χέρια σου; Ποιος στο διάολο νομίζεις ότι είσαι; Δεν είσαι παρά το παιχνίδι του Μίτσελ. Είσαι χειρότερη από μια πόρνη που γαμάει πολλούς άντρες!"

Αυτά τα σκληρά λόγια προσέλκυσαν περισσότερους ανθρώπους στην αίθουσα διαλειμμάτων.

— Φτάνει!

Από το γαλάζιο, ένας βαρύτονος ήρθε από πίσω. Ο Μίτσελ είχε φύγει από το γραφείο του και έπεσε πάνω σε αυτό το χαζομάρμαρο.

Όλο το δωμάτιο σώπασε.

"Μίτσελ;" Το αίμα της Τέσα κρύωσε στη θέα του Μίτσελ. Πάντα τον φοβόταν. Η μητέρα της την προειδοποίησε επίσης να μην τον προκαλεί.

Όταν όμως θυμήθηκε ότι ο Ρέιγκαν τη χαστούκισε, φόρεσε μια αξιολύπητη έκφραση και έβαλε τα κλάματα. "Μίτσελ, κοίτα το πρόσωπό μου. Με χαστούκισε".

Το φως του ήλιου από έξω έπεσε στο όμορφο πρόσωπο του Μίτσελ.

Η Ρέιγκαν ένιωσε τόσο στεναχωρημένη ξαφνικά και χαμήλωσε το κεφάλι της για να κοιτάξει το πίσω μέρος του μπράτσου της που είχε ζεματιστεί από τον καφέ.

Το βλέμμα τους συναντήθηκε στον αέρα. Με ένα βαθύ συνοφρυωμένο πρόσωπο, ο Μίτσελ κοίταξε τον Ρέιγκαν και είπε: «Ρέγκαν, ξέχασες τους κανόνες της εταιρείας;»

Η σκληρότητά του έκανε την αναπνοή του Ρέιγκαν να σταματήσει. Δεν πίστευε στα αυτιά της.

Κανείς δεν τόλμησε να βγάλει ήχο αυτή τη στιγμή.

Η Ρέιγκαν απλώς στάθηκε ίσια με τη φιγούρα του δανειστή της.

Όταν προσλήφθηκε εδώ, ο Μίτσελ της είχε πει ότι το Dixon Group δεν ήταν μέρος για να τα βάζει και ότι δεν θα την ανεχόταν να κάνει λάθη.

Ο Ρέιγκαν μπορούσε να καταλάβει γιατί πήρε αυτή τη στάση.

Ωστόσο, αυτή τη στιγμή, ήταν απελπισμένη να μάθει αν ο Μίτσελ είχε ακούσει αυτά τα σκληρά λόγια που την επέπληξε η Τέσα ή απλώς έκανε ότι δεν τα άκουσε επειδή συμφωνούσε με αυτά τα λόγια.

Αλήθεια την έβλεπε ως εργαλείο για την ευχαρίστησή του;

Φοβισμένο μέχρι θανάτου από την οργή του Μίτσελ, το πλήθος σύντομα διαλύθηκε. Μερικοί υπάλληλοι ήταν αρκετά τολμηροί για να κρυφτούν από απόσταση, απρόθυμοι να χάσουν την καλή παράσταση.

Τα ψυχρά μάτια του Μίτσελ έκαναν τον Ρέιγκαν να ανατριχιάσει από την κορυφή ως τα νύχια.

Η Ρέιγκαν τσίμπησε την παλάμη της για να καταπνίξει τα συναισθήματά της καθώς κοίταζε την Τέσα.

«Συγγνώμη, κυρία Λόιντ. Ως υπάλληλος του Dixon Group, ήταν λάθος εκ μέρους μου που σας χτύπησα».

Κοιτάζοντας τον Ρέιγκαν, η Τέσα σήκωσε αυτάρεσκα το πιγούνι της. "Χαμφ! Μη νομίζεις ότι θα σε αφήσουν να ξεφύγεις κάνοντας μια απλή συγγνώμη. Δεν αγοράζω..."

"Το χαστούκι δεν έχει καμία σχέση με την εταιρεία. Προσωπικά, αρνούμαι να σου ζητήσω συγγνώμη. Τώρα, αν με συγχωρείς", είπε ο Ρέιγκαν.

Στη συνέχεια, πέρασε από τον Μίτσελ χωρίς να του γλιτώσει άλλο βλέμμα.

«Εσύ... Σκύλα!

Το πρόσωπο της Tessa έγινε μπλε αφού άκουσε τι είπε ο Raegan.

Ποτέ στα χρόνια της ζωής της δεν είχε ταπεινωθεί τόσο. Ήταν πάντα ο νταής, όχι το θύμα!

Η ταπείνωση ήταν τόσο μεγάλη που το να κομματιάσει τη Ρέιγκαν τώρα δεν θα κατευνάσει τον θυμό της.

Δείχνοντας προς την κατεύθυνση του Ρέιγκαν, η Τέσα φώναξε: "Μίτσελ, άκουσες τι είπε αυτή η γυναίκα; Με χαστούκισε στο πρόσωπο, αλλά είναι ακόμα τόσο αλαζονική. Φώναξέ την πίσω. Πρέπει να τη χαστουκίσω μέχρι να κλάψει για έλεος!"

Ο Μίτσελ, κοιτάζοντας τη λεπτή πλάτη του Ρέιγκαν, είχε μια διφορούμενη έκφραση αυτή τη στιγμή.

"Αρκετά!" είπε ψυχρά σηκώνοντας το χέρι του.

Ως κάποιος που έζησε και ανέπνεε το δράμα και τη σκληρότητα, η Tessa δεν πίστευε ότι ο Mitchel ήταν μερικός προς τον Raegan μόλις τώρα. Υπέθεσε ότι ο Μίτσελ δεν νοιαζόταν καθόλου για τον Ρέιγκαν.

Η Τέσα έσφιξε τα δόντια της και είπε μοχθηρά: «Την επόμενη φορά, θα πάρω κάποιον να κάνει μάθημα σε αυτή την σκύλα».

"Τέσσα!" Ο τόνος και ο στραβισμός του Μίτσελ το έκαναν επίπληξη.

Η Τέσα έτρεμε αμέσως.

Με ένα ζοφερό πρόσωπο, ο Μίτσελ είπε, "Θα το πω μόνο μία φορά. Ξεχάστε τι συνέβη εδώ σήμερα. Αφήστε τον Ρέιγκαν ήσυχο."

Η αύρα που εξέπεμπε έκανε τη γλώσσα της να στεγνώσει. Όλες οι μοχθηρές ιδέες που είχε επιφυλάσσει εναντίον του Ρέιγκαν εξαφανίστηκαν σε μια στιγμή.

Τραύλισε, "Εντάξει... Εντάξει, κατάλαβα..."

Ο Μίτσελ της έριξε μια ψυχρή ματιά και μίλησε στον Ματέο. «Από σήμερα δεν θα επιτρέπονταν να μπουν εδώ άσχετοι».

Χωρίς να πιάσει το drift, η Tessa κολάκευσε τον Mitchel. "Ωραία κλήση. Αυτή είναι μια κορυφαία εταιρεία. Δεν έχουν όλοι πρόσβαση εδώ."

Ο Ματέο έγνεψε στον Μίτσελ και μετά πήγε προς την Τέσα. Έκανε νόημα προς την έξοδο. «Κυρία Λόιντ, από εδώ, παρακαλώ».

Μόλις αυτή τη στιγμή η Τέσα συνειδητοποίησε ότι ήταν το άσχετο άτομο που μόλις ανέφερε ο Μίτσελ. Προσπάθησε να του μιλήσει, αλλά ο Ματέο της έκλεισε το δρόμο. Στη συνέχεια οι σεκιούριτι την πέταξαν έξω.

Δεν της έδειξαν κανένα έλεος. Ο αγώνας της ήταν άχρηστος.

Εν τω μεταξύ, η Ρέιγκαν άλλαξε όταν επέστρεψε στο γραφείο της.

Η καρδιά της γέμισε θλίψη καθώς σκεφτόταν πώς την κοίταξε ο Μίτσελ πριν από λίγα λεπτά.

Η ώρα κλεισίματος σύντομα πέρασε.

Η Ρέιγκαν πήρε την τσάντα της και κατευθύνθηκε προς την έξοδο. Ωστόσο, ο Ματέο τη σταμάτησε.

Είπε , "Ο κύριος Ντίξον έχει κάτι επείγον να ασχοληθεί, γι' αυτό μου ζήτησε να σε οδηγήσω στο σπίτι."

Ο Ρέιγκαν αρνήθηκε τη διαδρομή χωρίς να το σκεφτεί δύο φορές.

Ήταν τυφλή πριν, αλλά τώρα μπορούσε να δει την κατάσταση.

Στα μάτια του Μίτσελ, ήταν απλώς ένας κανένας.

Πώς θα μπορούσε ο Μίτσελ να δεχτεί να τη συνοδεύσει για να επισκεφτεί τη γιαγιά της, όταν δεν τον ένοιαζε καν;

Μόλις έφτασε στο νοσοκομείο, ο Ρέιγκαν είδε ότι η νοσοκόμα ήταν έτοιμη να ταΐσει τη γιαγιά της για δείπνο. Η Ρέιγκαν ανέλαβε τη δουλειά και το έκανε μόνη της.

Σε όλη της τη ζωή, η γιαγιά της ζούσε στην εξοχή, απολαμβάνοντας μια ήσυχη ζωή. Όλα άλλαξαν τον περασμένο μήνα, όταν ο ιατρικός έλεγχος ρουτίνας της έδειξε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με το πάγκρεας της. Ο Ρέιγκαν επέμεινε να τη φέρει στην πόλη για καλύτερη θεραπεία.

Η γιαγιά της δεν γνώριζε τον γάμο της με τον Μίτσελ.

Ο Ρέιγκαν είχε σχεδιάσει να της κάνει έκπληξη σήμερα. Αλλά όπως αποδείχθηκε, αυτό δεν ήταν πλέον απαραίτητο.

Η Ρέιγκαν περίμενε τη γιαγιά της να αποκοιμηθεί πριν φύγει. Βγήκε από το νοσοκομείο και περίμενε ένα ταξί.

Στο βάθος, ένα μαύρο πολυτελές αυτοκίνητο μπήκε στην είσοδο του νοσοκομείου.

Τα μάτια της Ρέιγκαν φωτίστηκαν όταν το είδε. Αναγνώρισε αυτό το αυτοκίνητο ως του Μίτσελ.

Ήρθε να την πάρει;

Αυτή τη στιγμή, ξέχασε όλο τον πόνο που ένιωθε.

Ήταν όλες λάθος οι σκέψεις της για αυτόν; Την ένοιαζε, σε αντίθεση με τα κουτσομπολιά;

Η πόρτα της πλευράς του οδηγού άνοιξε και ο Μίτσελ βγήκε έξω.

Η Ρέιγκαν άρχισε να περπατά προς το μέρος του με την καρδιά της να γεμίζει από χαρά.

Ξαφνικά, σταμάτησε νεκρή στα ίχνη της.

Ο Μίτσελ μόλις είχε περάσει στην άλλη πλευρά και είχε βγάλει μια γυναίκα από το αυτοκίνητο.

Η ανησυχία και η συμπόνια ήταν γραμμένες στο όμορφο πρόσωπό του.

Αυτό σκούπισε το χαμόγελο στο πρόσωπο του Ρέιγκαν. Η καρδιά της βούλιαξε.