Rozdział 23 Denerwujące wilki

Amarah

Minerva obudziła mnie o siódmej rano, chodziła w mojej głowie i wydawała się trochę nie w sosie. Nie sądzę, żeby kiedykolwiek wcześniej zachowywała się w ten sposób, a ja pytałam ją w kółko, co jej jest, ale Minerva nie ma dla mnie odpowiedzi.

Zapytałem ją, czy w pobliżu jest jakieś niebezpieczeństwo, ale według niej wszystko jest w porządku, a kiedy zapytałem Mylesa przez połączenie umysłowe, potwierdził, że wszystko jest w porządku. Zapytałem ją, czy coś jest nie tak z Alastorem, ale powiedziała mi, że jest w porządku, a ja nawet zaryzykowałem, łącząc go, aby zapytać, czy wszystko w porządku. Lone wchodzi do mojego pokoju, aby oznajmić, że śniadanie zostanie podane za chwilę i widzę, że jej też tam nie ma. „Co się stało, Lone?” pytam ją i wkrótce rozmawiamy, dlaczego nasze Wilki zachowują się tak dziwnie. „Cóż, to nie dotyczy tylko nas. Eos, Rhea i Melia doświadczają tego samego ze swoimi Wilkami”. Oświadcza.