Κεφάλαιο 11

Νίνα

Ο Έντζο δεν φαινόταν να με αναγνώρισε αμέσως με τη στολή μου και τα μαλλιά μου τραβηγμένα προς τα πίσω. Μπήκε μέσα και κάθισε στον πάγκο ενώ εγώ έριχνα καφέ για έναν άλλο πελάτη, τον οποίο παραλίγο να χύσω σε όλο το τραπέζι από το σοκ.

Τα χέρια μου έτρεμαν καθώς πλησίασα τον πάγκο. Με ακολουθούσε ή ήταν απλώς σύμπτωση; Τώρα, περισσότερο από ποτέ, μετάνιωσα που κοιμήθηκα ποτέ μαζί του. Γιατί πρέπει να επιμένει να παίζει με τα συναισθήματά μου έτσι; Δεν θα μπορούσε απλώς να προχωρήσει στο επόμενο κορίτσι;