Rozdział 289

Nie mogłam pozwolić Nicholasowi dowiedzieć się, że zostałam zraniona. Ostatnią rzeczą, jakiej chciałam, było to, żeby dowiedział się o mojej sytuacji. W przeciwnym razie traktowałby mnie protekcjonalnie, mówiąc bzdury w stylu: „Wiedziałem, że tak się skończy”.

„Jeśli nie chcesz rozmawiać, to nie. Myślisz, że chcę słuchać?”

Gdy Nicholas stracił zainteresowanie, jego uścisk wokół mojej kostki nie był już uwodzicielski. Zamiast tego został zastąpiony czystym bólem. Ale fizyczny ból był łatwiejszy do zniesienia niż ból serca.