Rozdział 6 Jego niewolnik

Drake uśmiechnął się, patrząc na zszokowaną twarz Nyry. Spojrzała na niego wściekle, ale gdy tylko ojciec odwrócił się, by stanąć z nią twarzą w twarz, jej oczy stały się łagodne.

„Ciekawe” – pomyślał.

Douglas wkrótce odszedł, zostawiając wściekłą Nyrę.

„Teraz jesteś moją niewolnicą” Drake drwił z niej radośnie. „Ty…” Nyra powstrzymała chęć, by go przekląć. „Tak?” Drake bawi się nią zbyt dobrze. Nie pamiętał, kiedy tak dobrze się bawił.

„Jej nieszczęście mnie uszczęśliwia? Czy ze mną jest coś nie tak? Z takim nastawieniem nie ma się co dziwić, że podsyciła mój gniew” – powiedział sobie.

Nyra postanowiła opuścić ten pokój, aby uspokoić swój temperament. Boi się, że może mu zdrapać twarz.

Nyra odeszła, nie mówiąc mu ani słowa.

Co dziwne, zaraz po jej wyjściu Drake poczuł niespokojny i pusty.

To tylko moja wyobraźnia - pomyślał i nie zastanawiał się nad tym zbyt wiele.

Nyra zeszła do kuchni, wciąż kipiąc ze złości.

Emma spojrzała na rozgniewaną twarz Nyry i była zdezorientowana.

'Ha? Nyra zawsze jest delikatna i uśmiechnięta. Czemu teraz wygląda na tak wściekłą?" Zastanawiała się.

„Co ci się stało?” Emma zapytała Nyrę z troską.

Nyra, która była pogrążona w myślach, nie zauważyła od razu Emmy . Gdy tylko usłyszała jej zaniepokojone słowa, podniosła wzrok i się uśmiechnęła.

„Nic. Pan Hamilton chce, żebym została jego osobistą pokojówką. Wiesz, jaki on jest straszny. Jestem trochę zestresowana” Nyra ujawniła półprawdę.

Emma złapała oddech ze strachu. Emma pracuje tutaj od czasu, zanim Nyra tu przyszła. Pamięta potłuczone szklane miski i kubki, którymi pan Hamilton rzucał w złości.

„Och, nie” – powiedziała Emma ze współczuciem.

Nyra przypomniała sobie wszystkie ubrania, które kazał jej wyprać i wyprasować, i wpadła we wściekłość.

„Niełatwo mu służyć” – powiedziała Emma, nieświadoma tego, co myśli Nyra.

„Tak” – w ich głowach pojawiają się dwie różne myśli.

Douglas wszedł do kuchni, kiedy dwie dziewczyny rozmawiały ze sobą.

„Nyra” – usłyszał na zakończenie ich rozmowy.

Nyra odwróciła się, by stanąć twarzą do ojca.

„Wiem, że niełatwo jest służyć panu Hamiltonowi. Ale cokolwiek zrobiłeś, podobało mu się. Pracuję dla niego od ponad 15 lat. Nigdy wcześniej nie widziałem, żeby kogoś faworyzował. Jestem bardzo dumny, że mojej córce udało się go zaimponować i teraz została jego osobistą pokojówką” – powiedział Douglas ze łzami w oczach.

Nyra uśmiechnęła się delikatnie, ale w środku czuła, że się dusi.

„Gdybyś tylko wiedział, jak ciężko jest mu służyć, tato. Byłbyś przerażony, gdybyś wiedział, dlaczego pozwolił mi być jego wybraną służącą” Nyra podpisała się.

„Teraz idź i spakuj swoje rzeczy. Musisz się przenieść do pokoju obok pana Hamiltona” – powiedział Douglas i odesłał córkę.

Nyra weszła do domu swego ojca i zauważyła, że jej macocha i siostry coś szepczą.

Kiedy dostrzegły ją stojącą w drzwiach, jej macocha spojrzała na nią jak na przestępczynię.

„Co zrobiłaś, żeby zyskać jego przychylność?” Cindy szydzi z Nyry.

Nyra jest zaskoczona sposobem, w jaki do niej mówią.

„Co?” zapytała zdezorientowana Nyra.

O czym oni mówią?

„Przestań udawać niewinnego, wiemy o takich ludziach jak ty” Mindy warczy, jej słowa są ostre i kąśliwe.

„Nie rozumiem? Co zrobiłam?” Nyra nie wie, o czym ci ludzie mówią.

„To musi być sposób, w jaki uwiodła pana Hamiltona. Mężczyźni zawsze dają się nabrać na takie niewinne spojrzenia” – prycha Barbara.

Oczy Nyry rozszerzają się ze zrozumieniem.

Oskarżają jej charakter. Myślą, że spała z tym mężczyzną? Nyra nie jest naiwna i wie, co dzieje się między mężczyznami i kobietami. Jej tak zwany partner odebrał jej dziewictwo i teraz czyha na jej życie. Po swoim partnerze Nyra nie spała z nikim innym. Jakoś czuła się źle, jakby zdradzała swojego partnera.

„Jestem człowiekiem i pokojówką. Dlaczego bogaty, przystojny smok chce się ze mną przespać?” Nyra próbowała z nimi rozmawiać.

Jednak ich wiara i nienawiść do Nyry były tak daleko posunięte, że nie chcieli wysłuchać ani jednego słowa, które ona mówiła.

„Zamknij się, nie kłam. Twój ojciec nie mógł z tobą wytrzymać, więc cię odesłał. Kto wie, z iloma mężczyznami tam spałaś? Twoją babcię łatwo oszukać, a ona też się tobą nie przejmuje. Po prostu pozwala ci u siebie zostać z poczucia obowiązku” Barbara oskarża Nyrę z taką nienawiścią, że Nyra jest oszołomiona.

Nyra chce na nich warknąć, ale twarz jej ojca miga jej przed oczami. Nie chce zrobić ojcu krzywdy.

„Spójrz, jak ona wciąż tam stoi jak bezwstydna lafirynda. Kto wie, pewnie spała ze wszystkimi strażnikami w rezydencji” Cindy chwyta Nyrę za włosy i ciągnie boleśnie mocno.

„Cindy, puść mnie” Nyra odepchnęła Cindy. Cindy straciła równowagę i upadła ciężko na ziemię.

„Ahh..” krzyknęła z bólu.

Barbara i Mindy pobiegły pomóc Cindy.

Barbara wpadła we wściekłość i mocno uderzyła Nyrę w policzek.

Nyra zachwiała się i upadła na ziemię.

Nyra chciała wstać i podać im dawkę ich własnego lekarstwa.

„Co się tu dzieje?” Douglas usłyszał zamieszanie w swoim domu i pobiegł do środka, żeby zobaczyć, co się dzieje.

Widział, jak jego żona uderza Nyrę. Wie, że jego żona, która jest również jego partnerką, nie lubi Nyry. Czuje, że go zdradził, nie czekając, aż ją znajdzie i zdradził z inną kobietą. Ma rację w swoim argumencie. Więc odesłał Nyrę dla jej bezpieczeństwa.

Kiedy pan Hamilton oznajmił, że chce, aby Nyra przeprowadziła się do sąsiedniego pokoju, ucieszył się. Wie, że strych nie nadaje się dla Nyry. Ale nie może nic z tym zrobić.

„Ona znęcała się nad Cindy” – skarżyła się jego żona, płacząc w jego ramionach.

Douglas spojrzał na Nyrę bez wyrazu.

„Nyra, idź spakować swoje rzeczy” – powiedział do niej spokojnie.

Nyra poczuła ból serca. Ale ukryła swoje uczucia i poszła do swojego pokoju, gdzie spakowała swoje rzeczy w ciągu kilku minut.

Opuściła dom ojca z ciężkim sercem i zajęła pokój przeznaczony dla niej.

Drake czeka, aż Nyra przyjdzie do swojego pokoju. Gdy tylko usłyszał odgłosy ruchów z drugiego pokoju, zawołał ją.

Drake nazwał ją „Nyrą”.

Nyra usłyszała wołanie Drake'a i podeszła do niego jak robot.

„Idź i przynieś mi kolację na górę” – rozkazał jej.

Po tym, co wydarzyło się wcześniej, Nyra nie ma już siły, żeby się z nim rozprawić. Więc po prostu zrobiła to, o co ją poprosił i przyniosła mu jedzenie w wózku.

Drake spojrzał na nią dziwnie.

„Dlaczego ona jest taka posłuszna?” – pomyślał.

„Podobał mu się jej bunt. Ta wersja Nyry nie wydaje się być w porządku” – rozmyślał.

Aby wywołać u niej reakcję, poprosił ją, żeby go nakarmiła. „Co?” – zapytała zszokowana.

„Nakarm mnie” – powtórzył.

Nyra spojrzała na niego jak na wariata. Ale jej serce wciąż bolało po tym, co wydarzyło się wcześniej. Więc zaczęła go karmić z dużym oporem.

Drake myślał, że zrobi zamieszanie. Ale jej spokojna i nieśmiała twarz dzwoni mu w głowie ostrzegawczymi dzwonkami.

Wtedy zauważył czerwony odcisk dłoni na jej policzku.

„Kto cię uderzył?” – zapytał ze złością.

Myśl o tym, że ktoś mógłby ją prześladować, doprowadza go do wściekłości.

Nyra była zaskoczona jego zaniepokojonymi słowami. Pamiętała, jak ją traktował chwilę temu.

„Nic się nie stało” – mruknęła i odeszła.

Drake patrzył, jak ona wykonuje inne czynności z dala od niego.

Kłócisz się ze mną, że źle cię traktowałem. Ale pozwoliłaś komuś cię uderzyć?" pomyślał patrząc na nią.

Zrozumiał, że to musi być ktoś spokrewniony z jej ojcem. Albo ona nie jest typem, który milczy.

„Czy to twoja macocha?” Drake zgadł poprawnie. Nyra spojrzała na niego wściekle.

„Czy to ma znaczenie? Ty mnie dręczysz, a oni też. Jaka jest różnica?” Nyra warknęła.

Drake natychmiast się zdenerwował.

„Porównujesz mnie z nimi?” zapytał niebezpiecznie spokojnym głosem.

Dreszcze przeszły jej po ciele.

„Nie rozumiesz prostego angielskiego?” Nyra jest zła i sfrustrowana. Okazuje swój gniew niewłaściwej osobie.

Nyra jest przyciśnięta do ściany, a on ściska jej gardło dłonią.

Drake chce zobaczyć strach w jej oczach, tak jak widzi go u każdego innego. Ale Nyra spotkała się z nim wzrokiem i spojrzała na niego z pogardą.

To samo rozgniewało Dariusza i ścisnął ją tak mocno, że odciął jej dopływ powietrza.

„Jestem od niego słabsza fizycznie, a on to wykorzystuje na swoją korzyść” – pomyślała.

„Tchórz” – wyszeptała, zanim ciemność pochłonęła jej wzrok.

Drake natychmiast ją puścił, a Nyra osunęła się na niego. Złapał ją odruchowo.

Jej słowa dźwięczały mu w głowie.

„Ktoś ją uderzył, wiedząc, że nie może się bronić. Teraz ja ją dręczę, tak jak oni” – pomyślał ze wstydem.

Podniósł ją w pozycji panny młodej i delikatnie położył na łóżku.

Przybrał postać smoka i wzbił się w powietrze, aby oczyścić głowę.