Κεφάλαιο 3 Λαμβάνοντας το λάθος φάρμακο

Η Επόμενη Μέρα

Όταν η Εύα ξύπνησε, συνειδητοποίησε ότι είχε κρυώσει ελαφρά. Πήρε φάρμακο για το κρύο από το συρτάρι και έριξε ένα φλιτζάνι ζεστό νερό.

Μόλις πέταξε το χάπι στο στόμα της, κάτι πέρασε από το μυαλό της και το πρόσωπό της άλλαξε. Έτρεξε στο μπάνιο και έφτυσε γρήγορα το χάπι.

Έσκυψε πάνω από το νεροχύτη, ξεπλένοντας το στόμα της, απαλλαγώντας από την πικρή γεύση που είχε καταπιεί.

"Τι συμβαίνει; Γιατί είσαι τόσο αναστατωμένος; Δεν αισθάνεσαι καλά;"

Μια δροσερή αντρική φωνή ακούστηκε ξαφνικά στην πόρτα, ξαφνιάζοντας την Εύα. Τον κοίταξε.

Μόλις τα βλέμματά τους συναντήθηκαν, η Εύα κοίταξε γρήγορα αλλού. Αφού ησύχασε, είπε: «Δεν είναι τίποτα, απλώς πήρα λάθος φάρμακο».

Με αυτό, σκούπισε τους λεκέδες νερού από τα χείλη της, σηκώθηκε και βγήκε από το μπάνιο.

Ο Άντριαν γύρισε και την κοίταξε να φεύγει, με τα φρύδια του να έχουν ραγίσει ελαφρά.

Ένιωθε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά από τότε που επέστρεψε χθες το βράδυ. Μετά το πρωινό, το ζευγάρι έφυγε μαζί.

Ο Άντριαν έριξε μια ματιά στο ελαφρώς χλωμό πρόσωπο της Εύας και ρώτησε: «Θέλεις να ανέβεις στο αυτοκίνητό μου;»

Η Εύα είχε πιαστεί στη βροχή χθες και δεν ένιωθε καλά αφού ξύπνησε σήμερα. Ήταν έτοιμος να κουνήσει το κεφάλι της όταν χτύπησε το τηλέφωνο του Άντριαν.

Έριξε μια ματιά κάτω και είδε το όνομα της Βίβιαν στην ταυτότητα καλούντος.

Πριν προλάβει να αποφύγει την κλήση της, η Εύα είχε ήδη φύγει μόνη της. Αν και ήταν παντρεμένο ζευγάρι, δεν είχαν οικειότητα, οπότε η Εύα δεν άκουγε συνήθως τα τηλεφωνήματα του Adrian.

Η σχέση τους ήταν πάντα έτσι. Ωστόσο, βλέποντας την Εύα να αποφεύγει ενεργά την κλήση σήμερα τρύπησε την καρδιά του Άντριαν.

Αλλά το συναίσθημα εξαφανίστηκε σε μια στιγμή, και απάντησε στην κλήση. Η Εύα τον παρατήρησε από απόσταση.

Από την έκφρασή του, μπορούσε ήδη να μαντέψει ποιος ήταν ο καλών.

Έδειχνε ευγενικός, μια συμπεριφορά που δεν είχε ξαναδεί από αυτόν. Πήρε μια βαθιά ανάσα, καταπιέζοντας τα αισθήματα της ζήλιας, και έβγαλε το τηλέφωνό της καθώς κατευθυνόταν προς το γκαράζ.

Πέντε λεπτά αργότερα, ο Άντριαν ολοκλήρωσε την κλήση και γύρισε, μόνο για να διαπιστώσει ότι η Εύα είχε ήδη φύγει.

Παράλληλα, έλαβε ένα γραπτό μήνυμα. «Πρέπει να πάω βιαστικά στο γραφείο, οπότε θα φύγω πρώτος».

Ο Άντριαν κοίταξε το μήνυμα με ένα σκοτεινό βλέμμα. Παρά το γεγονός ότι αισθανόταν αδιαθεσία, η Εύα ανάγκασε τον εαυτό της να πάει στο γραφείο.

Μόλις μπήκε, κάθισε στην καρέκλα του γραφείου της και ακούμπησε στο γραφείο. Το κεφάλι της πάλλονταν. Αλλά τώρα που ήταν έγκυος, δεν μπορούσε να πάρει κανένα φάρμακο αδιακρίτως.

Στην πραγματικότητα, δεν ήταν σίγουρη τι σκεφτόταν εκείνη τη στιγμή. Σύμφωνα με την κοινή λογική, ο γάμος τους ήταν προσχηματικός.

Παρόλο που ήταν έγκυος, η γιαγιά Μπλάκγουντ ήταν ίσως η μόνη που θα ήταν ειλικρινά χαρούμενη για εκείνη. Οι άλλοι δεν θα υποδέχονταν καν αυτό το παιδί, ειδικά όχι ο Άντριαν.

Χθες, αφού έλαβε την αναφορά εγκυμοσύνης, είχε σκεφτεί ότι ίσως ο Adrian θα δεχόταν το παιδί και ίσως ο γάμος τους να εξελιχθεί περαιτέρω. Αλλά μετά ανακάλυψε ότι η Βίβιαν είχε επιστρέψει και τα συναισθήματά του για τη Βίβιαν παρέμειναν αναλλοίωτα.

Αν το μάθαινε, η πρώτη του αντίδραση θα ήταν πιθανώς να του προτείνει έκτρωση, καθώς το παιδί θα επηρέαζε τις πιθανότητές του να παντρευτεί τη Βίβιαν.

Ο Ρέιζον της είπε ότι έπρεπε να αποβάλει το παιδί σύντομα, διαφορετικά μπορεί να μην της είχε μείνει ούτε ίχνος αξιοπρέπειας στο τέλος του.

«Εύα». Ακούστηκε μια απαλή γυναικεία φωνή και η Εύα επέστρεψε στην πραγματικότητα, σηκώνοντας το κεφάλι της για να δει τη βοηθό της, Τζένι Χολ.

Η Εύα ισιώθηκε και τη χαιρέτησε με ένα τυπικό χαμόγελο. «Καλημέρα, είσαι εδώ».

Ωστόσο, η Τζένη δεν ανταπέδωσε το χαμόγελο. Αντίθετα, κοίταξε την Εύα με ανησυχία. "Εύα, δεν φαίνεσαι καλά. Δεν αισθάνεσαι καλά;"

Στο άκουσμα αυτό, η Εύα δίστασε για μια στιγμή και κούνησε το κεφάλι της. «Είμαι καλά, απλά δεν κοιμήθηκα καλά χθες το βράδυ».

«Είσαι σίγουρος; Η Τζένη φαινόταν να μην πείθεται. "Η επιδερμίδα σου είναι πραγματικά χλωμή. Είσαι πραγματικά καλά; Ίσως πρέπει να πάρεις άδεια και να πας στο νοσοκομείο."

"Είμαι πολύ καλά. Τελείωσες την περίληψη της δουλειάς από χθες;" Μέσα σε λίγες μόνο φράσεις, είχαν ήδη μεταβεί στη δουλειά.

Η Τζένη δεν είχε άλλη επιλογή από το να μεταφέρει τις πληροφορίες που είχε οργανώσει και να ρίξει ένα φλιτζάνι ζεστό νερό για την Εύα.

«Αφού δεν θέλεις να πας στο νοσοκομείο, θα πρέπει να πίνεις περισσότερο ζεστό νερό», είπε η Τζένη.

Η Τζένη ήταν η βοηθός που είχε προσλάβει η Εύα και ήταν επιμελής στη δουλειά της, αλλά δεν είχαν προσωπική αλληλεπίδραση πέρα από τη δουλειά.

Η Εύα ξαφνιάστηκε από την ανησυχία της Τζένης για εκείνη.

Νιώθοντας τη ζεστασιά στην καρδιά της, η Εύα ήπιε μερικές γουλιές από το ζεστό νερό.

Είχε νιώσει λίγο κρύο νωρίτερα, αλλά αφού ήπιε λίγο ζεστό νερό, η Εύα τελικά ένιωσε πολύ πιο άνετα.

Ωστόσο, η Τζένη φαινόταν ακόμα ανήσυχη καθώς είπε: "Εύα, γιατί δεν με αφήνεις να χειριστώ τη σημερινή αναφορά; Μπορείς να κάνεις ένα διάλειμμα στο γραφείο".

Η Εύα κούνησε το κεφάλι της και απάντησε: «Δεν χρειάζεται, μπορώ να το διαχειριστώ μόνη μου».

Δεν ήθελε να είναι πολύ ιδιότροπη για να μην αισθάνεται καλά.

Αν υπήρχε ένα μικρό πρόβλημα, μπορούσε να ξεκουραστεί και να αφήσει κάποιον άλλο να αναλάβει τη δουλειά της.

Μακροπρόθεσμα όμως θα γινόταν τεμπέλης. Τι θα έκανε αν δεν τη βοηθούσε κανείς όταν δεν ένιωθε καλά;

Η Εύα οργάνωσε τα έγγραφα στο γραφείο της και μετά κατευθύνθηκε προς το γραφείο του Άντριαν.

Το γραφείο της ήταν λίγο μακριά από το γραφείο του Άντριαν, κάτι που συνήθως δεν ήταν πρόβλημα, αλλά σήμερα η Εύα ένιωσε κάπως κουρασμένη.

Χτύπησε απαλά την πόρτα.

«Έλα μέσα», ακούστηκε μια ψυχρή και βαθιά αντρική φωνή από το εσωτερικό του δωματίου και η Εύα έσπρωξε την πόρτα για να ανοίξει.

Μετά την είσοδο, η Εύα παρατήρησε μια άλλη φιγούρα στο γραφείο.

Η λεπτή μέση της Βίβιαν τονιζόταν από το λευκό της φόρεμα και τα μαλλιά της μέχρι τη μέση τεντωμένα απαλά στο πλάι της. Στο φως του ήλιου που περνούσε από το παράθυρο από το δάπεδο μέχρι την οροφή, η Βίβιαν εμφανίστηκε κομψή και ζωηρή.

Μόλις η Εύα αναγνώρισε ποιος ήταν, πάγωσε.

«Εύα, είσαι εδώ», είπε η Βίβιαν χαμογελώντας και προχώρησε προς το μέρος της. Πριν προλάβει η Εύα να αντιδράσει, η Βίβιαν την αγκάλιασε.

Το σώμα της Εύα σκληρύνθηκε ακόμη περισσότερο και το βλέμμα της συνάντησε τα σκοτεινά μάτια του Άντριαν μέσα από τον ώμο της Βίβιαν.

Ο άντρας έγειρε στο γραφείο του, με τα μάτια του καρφωμένα πάνω της με ένα βαθύ βλέμμα, οι σκέψεις του ασαφείς.

Ενώ η Εύα ήταν ακόμη ξαφνιασμένη, η Βίβιαν το άφησε να φύγει.

"Άκουσα τα πάντα από τον Άντριαν. Λυπάμαι για όσα πέρασες", το πρόσωπο της Βίβιαν έδειξε μια συμπονετική έκφραση. «Αν χρειάζεστε βοήθεια, πρέπει να με ενημερώσετε».

Μόλις το άκουσε αυτό, η Εύα σταμάτησε. Ο Άντριαν είχε πει τα πάντα στη Βίβιαν;

Γρήγορα όμως κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να το κρύψει, καθώς ο γάμος τους πάντα τραβούσε την προσοχή.

Αφού δεν μπορούσε να το κρύψει, έπρεπε όντως να ξεκαθαρίσει τα πάντα, ειδικά επειδή η Βίβιαν είχε δείξει και την καλοσύνη της.

Η Εύα καταπίεσε την πίκρα στην καρδιά της και ανάγκασε ένα χαμόγελο στα χλωμά της χείλη.

"Ευχαριστώ. Πότε γύρισες;"

«Έφτασα χθες», απάντησε η Βίβιαν.

Έτσι, η Βίβιαν μόλις είχε επιστρέψει και ο Άντριαν είχε πάει να τη δει. Ήταν πραγματικά το άτομο που εκτιμούσε περισσότερο.

"Παρεμπιπτόντως, γιατί δεν δείχνεις καλά; Αισθάνεσαι άρρωστος;" ρώτησε ξαφνικά η Βίβιαν.

Όταν το άκουσε αυτό, ο Άντριαν, που είχε ακουμπήσει αδιάφορα στο γραφείο του, σήκωσε το βλέμμα του και εξέτασε προσεκτικά την Εύα. Τα φρύδια του έσμιξαν καθώς την παρατηρούσε.

«Επειδή έπιασα τη βροχή χθες το βράδυ».

«Πιάσατε στη βροχή;» Η Βίβιαν φαινόταν σαστισμένη.

Η Εύα αναστέναξε. Ήταν έτοιμος να του εξηγήσει όταν άκουσε την ψυχρή φωνή του Άντριαν να λέει: "Γιατί πιέζεις τον εαυτό σου αν δεν νιώθεις καλά; Η εταιρεία δεν βασίζεται μόνο σε σένα. Πήγαινε σπίτι και ξεκουράσου".

Μόλις άκουσε τα λόγια του, η Βίβιαν έριξε ενστικτωδώς μια ματιά στον Άντριαν.

Γιατί ξαφνικά φάνηκε θυμωμένος;