Rozdział 1

Lipcowe słońce płonęło niczym płomień, paląc całą wioskę i pola uprawne.

„ Janet, ktoś cię szuka.”

Kiedy sąsiad, pan Wallace, znalazł Janet Jackson, była zajęta sadzeniem sadzonek arbuzów. Dziewczyna spojrzała w górę i szeroko otwartymi oczami wpatrywała się w mężczyznę. Miała chłodny temperament, a jej cera była wyjątkowo jasna. Pomimo wykonywania prac rolnych w domu przez cały rok, jej cera wyglądała tak dobrze, że była godna pozazdroszczenia.

Pan Wallace powiedział: „Ta osoba jest w twoim domu. Pochodzi z dużej rodziny i przyjechała samochodem”. Janet skinęła głową i poszła za nim.

W tym momencie w rezydencji Wallace'a zebrała się grupa ludzi. Pani Cook spojrzała na dziewczynę o chłodnym temperamencie, która szła w ich kierunku. Miała na sobie lniany top i czarne spodnie, które były poplamione błotem i brudem. Mimo że nie pachniała dziwnie, otaczała ją nieprzystępna i odległa aura.

Pani Cook nie zadała sobie trudu ukrycia pogardy w spojrzeniu, gdy zapytała: „Czy ty jesteś Janet?”

Janet skinęła głową, wyglądając obojętnie.

Pani Cook dodała: „Nazywam się Maya Cook i jestem gospodynią domową rodziny Jackson. Zajmuję się skomplikowanymi i różnorodnymi sprawami w rodzinie Jackson”.

Przypadkowo, pani Wallace — Poppy Wallace — prychnęła z pogardą. Pani Cook wybuchnęła śmiechem, ponieważ wiedziała, co Poppy miała na myśli, kiedy prychnęła. Chodzi tylko o pieniądze, prawda? Potem wyjęła kartę bankową z torby i rzuciła nią o stół. „Tu jest 5 milionów. Nigdy nie zarobisz takiej kwoty, nawet jeśli będziesz sadzić rośliny przez resztę swojego życia”.

Dwóch starszych wieśniaków w średnim wieku skrzyżowało nogi i bez mrugnięcia okiem wpatrywało się w kartę bankową. Hmph, nie mogę uwierzyć, że ta przeklęta dziewczyna jest warta tyle pieniędzy!

Poppy nalegała: „Czy próbujesz się nas pozbyć, mając tylko 5 milionów? Wychowywaliśmy ją przez osiemnaście lat!”

„ Poppy Wallace, powinnaś to wziąć. Nie bądź zbyt chciwa!” poradziła Janet leniwie.

Kobieta o imieniu Poppy spojrzała na Janet wściekle. „To nie twoja sprawa, ty przeklęta dziewczyno. Śmierdzisz ! Spadaj i weź prysznic; nie wdawaj się w coś niezwiązanego z tobą!” Nigdy nie miałam ochoty na tę córkę odkąd była mała. Miała słabe wyniki i zawsze była samotniczką; szczerze mówiąc, nie ma w niej nic sympatycznego. Początkowo miałam nadzieję, że dostanę jakiś posag po jej ślubie, ale ta przeklęta dziewczyna uciekła po gimnazjum. W tym czasie usłyszałam od plotkarza z wioski, że jakiś mężczyzna z innej prowincji porwał głupią dziewczynę. Dlatego mieszkańcy wioski wyśmiewali mnie przez te trzy lata. Nawet gdybym wzięła te pieniądze, czy powinnam zignorować żale, których doświadczałam przez lata, gdy mieszkańcy wioski ze mnie szydzili?

Pogoda była gorąca, ale w rezydencji Wallace'a nie było klimatyzacji. Pani Cook już była zirytowana i niecierpliwa, więc rzuciła kartę na stół. „To ty musisz zdecydować, czy chcesz pieniędzy, ale ja ją zabieram, bez żadnych pytań”. Po tych słowach odwróciła się, by stanąć twarzą do Janet. „Zmień ubranie! Jesteś brudna!”

Janet spojrzała na nią lekko, jednocześnie rzucając jej zimne i odległe spojrzenie, ale nie skomentowała tego dalej. Po tym poszła do swojego pokoju. Przez cały czas pani Cook miała pogardliwy wyraz twarzy.

W mgnieniu oka Janet miała świeże ubranie na zmianę i niosła małą torbę. Po przejściu na przód samochodu, pani Cook cicho powiedziała: „Wskakuj!”

Janet nie odpowiedziała jej; zamiast tego wsiadła od razu do samochodu, jakby to miejsce nie miało dla niej żadnej wartości sentymentalnej. Mieszkam tu od osiemnastu lat, ale to jednak nie jest moje miejsce. Chciałabym wiedzieć, jak wygląda mój prawdziwy dom.

We wsi mieszkańcy wpatrywali się w ten luksusowy samochód, gdy ten pędził, i zaczęli rozmawiać półgłosem: „Spójrz, ta dziewczyna jest jak feniks odradzający się z popiołów!”

…

W samochodzie Janet leniwie oparła się o siedzenie, rytmicznie pukając w szybę. Nagle zadzwonił jej telefon i poświęciła chwilę, aby wyłowić go z torby. Pani Cook, która siedziała na przednim siedzeniu, zauważyła duży i ceglasty telefon Janet, a w jej oczach pojawiło się obrzydzenie. W jakiej epoce teraz żyjemy? Dlaczego ona nadal używa tak starego telefonu?

Janet nacisnęła przycisk, aby odebrać połączenie, tylko po to, aby zostać powitaną przez niespokojny głos w telefonie. „Co się stało?” Miała młodzieńczy dziewczęcy głos, ale jej ton był obojętny i odległy.

Mimo to jej odpowiedź nie ostudziła zapału i ekscytacji mężczyzny. „Janet, jutro na aukcji ONZ jest coś wielkiego. Przyjdziesz?” Ton mężczyzny był ostrożny, ale pełen oczekiwania. Jego pełen szacunku ton brzmiał, jakby rozmawiał ze starszym człowiekiem.

Osobą, z którą rozmawiała przez telefon, był bliski przyjaciel Janet, Lee Sanders. Zawsze jako pierwszy informował ją o najlepszym wydarzeniu w kraju. Tym razem aukcja nie była wyjątkiem. W końcu Janet była znaną, dużą postacią w sieci aukcyjnej.

Janet zmarszczyła brwi, gdy to usłyszała. „Nie idę, jestem zajęta”. Po tym jak to powiedziała, rozłączyła się.

„ Pani Jackson, czy odebrała pani telefon z oszustwem? Oszuści w Sandfort City przyjęli wysokie technologie, więc ktoś taki jak pani, kto mieszka w wiosce, musiał nigdy nie napotkać takich okoliczności” – skomentowała pani Cook.

Janet zamknęła oczy, nie odpowiadając jej. Wielu oszustów wokół? Czy jest dumna, że oszuści są zręczni?

Wściekła na Janet za to, że ją potraktowała chłodno, pani Cook skomentowała z pogardą: „Jacksons są bogatymi i wpływowymi ludźmi. Gdyby pani dołączyła do rodziny Jacksonów, musiałaby pani zmienić telefon, panno Janet. Nie chciałaby pani chyba zawstydzić Jacksonów”. Po tych słowach pani Cook przewróciła oczami w stronę Janet z pogardą. Zauważyła, że powieki Janet były przymknięte, niemal jakby spała.

Po uświadomieniu sobie, że jej przemowa trafiła w próżnię , pani Cook natychmiast podniosła głos. „Słyszałam, że rzuciła pani szkołę w gimnazjum, panno Janet. W takim razie jestem pewna, że nie zna pani zasad obowiązujących w rodzinie Jacksonów”.

Początkowo Janet wydawała się spać, ale jej powieki nagle zatrzepotały, a usta wygięły się w uśmieszku. „O?”

Ton pani Cook natychmiast przybrał lodowaty obrót i zabrzmiało to tak, jakby strofowała niegrzeczną, dziką dziewczynę. „Och? Nie masz żadnych manier? Tak się rozmawia ze starszą osobą/”

Janet cicho się zaśmiała, ale nie skomentowała tego dalej. Czy gospodyni mnie strofuje, młoda panno Jackson?

Pani Cook była zdenerwowana, gdy usłyszała śmiech Janet, ponieważ czuła się tak, jakby w ogóle jej nie słuchała. Mimo to wzięła głęboki oddech, aby się uspokoić. Wydawało się, że zauważyła, że przesadziła, więc przestała mówić.

…

W rezydencji Jacksonów rodzina jadła lunch w dwupiętrowej willi. Jej ojciec, Brian Jackson, przez lata prowadził Jackson Enterprise w dobrym stanie, podczas gdy jej matka, Megan Davis, była emerytowaną znaną modelką. Ich córka, Emily Jackson, miała dobre oceny w szkole. Potrafiła grać na pianinie i rysować, a także zawsze była ulubienicą nauczycieli i dyrektora szkoły. Dla osób z zewnątrz Jacksonowie wyglądali jak idealna rodzina.

Gdyby nie badanie fizykalne w ramach szkolenia wojskowego Emily, nie byliby mądrzejsi. Raport z badania fizykalnego wykazał, że Emily ma grupę krwi 0, ale Megan i Brian mają grupę krwi AB. Dlatego niemożliwe było, aby urodzili dziecko z grupą krwi 0. Gdyby nie raport, cała rodzina Jacksonów mogłaby nie zdać sobie sprawy, że Emily nie jest ich biologiczną córką. Po serii dochodzeń okazało się, że pielęgniarka stażystka w szpitalu popełniła błąd i źle opisała ich imiona.

W tym momencie wszyscy wydawali się dotknięci i smutni. Odczuwali całą gamę emocji, a każdy miał inne myśli w głowie. W ogóle nie mieli nastroju, żeby jeść. Nikt nie tknął pysznego jedzenia na stole w jadalni.

Gdy Emily gryzła pałeczki, nagle wybuchła płaczem. Następnie odłożyła pałeczki, przygotowując się do odejścia od stołu.

„ Emily, dokąd idziesz?” Megan wstała, żeby ją zatrzymać.

Emily ledwo mogła złapać oddech między szlochami. „Tato, mamo, wkrótce nie będę już waszą córką”.

Brian dołączył, by powstrzymać ją przed odejściem. „Emily, co to za bzdura? Zawsze będziesz naszą córką!”