rozdział-215

„A on cię zatrzymał, bo próbuje cię chronić. Nadal nie rozumiem celu jej wizyty”. Raven marszczy twarz. „Przyszła sama. Powiedziała ci, że nie widziała mojego brata od miesięcy”. „Dane w to nie wierzy?”

Unosi brew. „A on nie?”

Potrząsając głową, wzdycham, nie powinnam jej tego mówić. „On jest pewien, że wyczuł go na niej”. Ponownie, byłam zbyt pochłonięta wiecznie sączącą się ciemnością, by zwrócić uwagę na cokolwiek poza moją pozorną przyrodnią siostrą. Świat mógłby się wokół mnie zawalić, a ja bym nie zdawała sobie z tego sprawy.