rozdział-196

Neah

Nowy zapach uderza mnie w nos, zanim jeszcze otworzę oczy. Kolejny Wilk, którego nie rozpoznałam. Nie wiem dlaczego, ale trzymam oczy zamknięte. Dane musi być w pobliżu, nie był jeszcze gotowy, żeby mnie zostawić w spokoju. Ten Wilk nie mógł być niebezpieczny. „Daj jej spać, Dorothy”. Kim do cholery była Dorothy? „Ona ma dzieci w brzuszku”. Raven mówi tej osobie, Dorothy. „To ją męczy”.

„Ona jest bardzo ładna”. Cichy głosik mruczy w odpowiedzi. Otwieram oczy i widzę młodą dziewczynę kilka cali od mojej twarzy. Szeroko otwarte, jasnozielone oczy wpatrują się we mnie. Gdy się uśmiecha, na obu policzkach pojawiają się dołeczki. „Cześć”.