Rozdział 228 Kiedy rywale mnie kochają

„George, Chelle czuje się teraz znacznie lepiej. A tak przy okazji, skąd wziąłeś ten adres?” – zapytała Angie. Odwróciła się i ukradkiem puściła oko do Davida.

„Babciu, właśnie przeczytałem wiadomość. Zapytałem mamę o adres i natychmiast tu przyjechałem. Byłem tak zdenerwowany, że nawet nie pomyślałem o kupnie prezentu. Bardzo przepraszam za moje złe maniery. To moja pierwsza wizyta i bardzo niegrzecznie z mojej strony przyjść z pustymi rękami”. George uśmiechnął się nieśmiało po tym, jak to powiedział.

„Nie, synu, o czym ty mówisz? Przyszedłeś, żeby zobaczyć Chelle w chwili, gdy tego potrzebowała, co oznacza, że jesteście dobrymi przyjaciółmi. Nie musisz przynosić żadnego prezentu”. Angie celowo zwróciła się do Davida, spodziewając się, że David będzie pod wrażeniem George'a.